Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кӳршӗ сăмах пирĕн базăра пур.
кӳршӗ (тĕпĕ: кӳршӗ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Давыдов малтанхи кун кӳршӗ районти селекци станцине тухса кайнӑччӗ.

Давыдов накануне выехал в соседний район на селекционную станцию.

24-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Кӳршӗ хӗрӗ, Нюрка, май килнӗ чухне Андрей унпала шӳтлешкелесе те, вылякаласа та курнӑскер чылайччен Андрейпе тӗл пуласран пӑрӑнса ҫӳрерӗ, анчах пӗррехинче, темле, ҫул-сукмак хура чухнех-ха, ҫапӑ каснӑ ҫӗрте хусахпа куҫа-куҫӑнах тӗл пулчӗ те шап-шурах шуралса кайрӗ.

Нюрка, соседская девка, с которой при случае Андрей и пошучивал и баловался, долго избегала с ним встреч, но как-то еще по чернотропу, на рубке хвороста встретилась лицом к лицу, побледнела.

5-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Андрейӗн амӑшӗ макӑрса пӗтрӗ, ӳпкелешсе кӳршӗ хӗрарӑмсене ҫапла каласа пачӗ: «Намӑс! Карчӑк ҫумне кайса ҫыхланчӗ», текелерӗ.

Мать Андрея поплакала, пожалилась соседкам: «Страма! Со старухой связался».

5-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Анчах карчӑк лӑпланма пӗлмест: кӳршӗ хӗрарӑмсемпе калаҫать, пӑшӑлтатусем канашсем пуҫтарать…

Но старуха не унималась: разговоры с соседками, шепоты, советы…

5-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Кӳршӗ ҫилленсе ҫӳрерӗ.

Сосед злобу затаил.

4-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

— Мӗншӗн тесен вӑл манӑн кӳршӗ тата эпӗ унран ырлӑхне те нумай курнӑ.

— Потому как он — мой сосед и я от него много добра видал.

4-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Каҫ кӳлӗм, Санька килте ҫук чухне, кӳршӗ арӑмӗ каллех ним пулман пек, Катерина патне каҫса ларчӗ.

А вечером, когда его не было дома, соседка как ни в чем не бывало опять зашла к Катерине.

34-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ирпеле вӗриленни иртсе кайрӗ, Катерина вара Санькӑна кӳршӗ арӑмне ӗне сума, вут хутма чӗнсе килтересшӗн пулчӗ.

К утру жар спал, и Катерина послала сына за соседкой — пусть подоит корову и истопит печь.

34-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

«Эпӗ кӳршӗ арӑмне ӑна киле те кӗртмӗп, — паттӑрланса кайрӗ Санька. — Крыльца пусмине каса-каса татӑп, урине хуҫтӑр, иҫмасса».

«Я соседку и в избу не пущу, — расхрабрившись, решил Санька. — Ступеньки у крыльца подпилю, пусть ноги поломает».

34-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Чӑн та вӑхӑт нумай иртнӗ ӗнтӗ, — ури ҫине тӑчӗ кӳршӗ арӑмӗ.

— И впрямь, час поздний, — поднялась соседка.

34-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Ҫыврӑттӑм та-ха, вӑратрӑр… — Санька, аллине чӗпкуҫ тытса, сехет ҫине пӑхрӗ, унӑн пуканне ҫӗклесе хӑпартрӗ, кӳршӗ арӑмӗ ҫине кӑмӑлсӑр пӑхса илчӗ.

— Спал, разбудили… — Санька поднял над головой коптилку, осветил циферблат часов-ходиков, подтянул гирьку, недружелюбно покосился на соседку.

34-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Кӳршӗ арӑмӗ унӑн амӑшне Стожара пӑрахса кайма ӳкӗтлет, лешӗ ӑна, пӗр чӗнмесӗр, хирӗҫ сӑмах каламасӑр, итлесе ларать.

Соседка уговаривает мать оставить Стожары, а та покорно слушает Евдокию и молчит, молчит.

34-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Чӗпкуҫ ҫути каҫ тӗттӗмне шӗветет, амӑшӗ, шӑнасран витӗнкӗҫпе витӗнсе вырӑн ҫинче выртать, кӳршӗ арӑмӗ унӑн ури вӗҫӗнче, Татьяна Родионовнӑна элеклесе ларать.

Острый коготок коптилки царапал темноту, мать лежала в постели, зябко кутаясь в одеяло, соседка сидела у нее в ногах и жаловалась на Татьяну Родионовну.

34-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Кӳршӗ арӑмӗ киле-киле каять.

Заглядывала соседка.

34-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Кӳршӗ арӑмӗ, пӑртак ларнӑ хыҫҫӑн тухса кайрӗ.

Посидев еще немного, соседка ушла.

30-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Кӳршӗ арӑмӗ «хуҫасӑр ҫурт — тӑлӑх-ҫурт»… тенине асне илчӗ.

«Без хозяина дом сирота», — вспоминал он слова соседки.

14-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эп кӗнӗ чух ман пӳлӗмре кӳршӗ именири кантурҫӑ — Никита Назарыч Мищенко ларатчӗ.

В моей комнате я застал конторщика соседнего имения — Никиту Назарыча Мищенку.

XII сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

Кӳршӗ ҫырать, тӗплӗн пӗлтерет, суха ҫинчен, авӑн ҫапасси ҫинчен калать…

 — Сосед пишет, входит в подробности, говорит о запашке, об умолоте…

XI сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Ҫук, — хушса хучӗ вӑл кайран чӑнласа: — эпӗ ҫӳлти хутра сирӗн кӳршӗ патӗнче пултӑм та, кунта кӗрсе тухас терӗм.

 — Нет, — прибавил он потом серьезно, — я был вверху, у вашего соседа, да и зашел проведать.

VIII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Кичемлӗх пуснӑран, — ку мана маларах килӗшмен пек туйӑнсаччӗ пулин те, — эпӗ вырӑнти интеллигенципе: вунпилӗк ҫухрӑмра пурӑнакан ксендзпа, ун патӗнче службӑра тӑракан «пан органистпа», ҫакӑнти уретникпе тата отставкӑна унтер-офицер йышӗнчен тухнӑ кӳршӗ именири кантурҫӑпа паллашма хӑтланкаларӑм, анчах ман кунран ним те пулса пӗтеймерӗ.

От скуки — хотя это сначала казалось мне неприятным — я сделал попытку познакомиться с местной интеллигенцией в лице ксендза, жившего за пятнадцать верст, находившегося при нем «пана органиста», местного урядника и конторщика соседнего имения из отставных унтер-офицеров, но ничего из этого не вышло.

I сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех