Чӑваш чӗлхи корпусӗ

13. Вӗсем калаҫма чарӑнсан, Иаков калама пуҫланӑ: эй тӑван ҫыннӑмӑрсем! мана итлӗр-ха: 14. Турӑ суя тӗнлӗ ҫынсенчен Хӑй ячӗпе хисепленекен халӑх тума малтанах шутласа хунине пире Симон каласа ӑнлантарчӗ; 15. пророксем ҫырнӑ сӑмахсем те вӑл каланипе пӗре килеҫҫӗ, унта ҫапла ҫырнӑ: 16-18. «Ыттисем те, Ман ятӑм хӑйсен хушшине ҫитес халӑхсем те пурте Ҫӳлхуҫа енне ҫаврӑнччӑр тесе, Эпӗ кайран каялла таврӑнӑп та Давидӑн пӑрахӑҫа тухнӑ кӗлӗ чатӑрне ҫӗнӗрен туса лартӑп, унта мӗн ҫӗмӗрӗлнине юсаса тирпейлӗп, ӑна унчченхи евӗрлех туса ҫитерӗп» тет ҫакӑн ҫинчен ӗлӗкех пӗлтернӗ Ҫӳлхуҫа.

13. После же того, как они умолкли, начал речь Иаков и сказал: мужи братия! послушайте меня: 14. Симон изъяснил, как Бог первоначально призрел на язычников, чтобы составить из них народ во имя Свое; 15. и с сим согласны слова пророков, как написано: 16-18. Потом обращусь и воссоздам скинию Давидову падшую, и то, что в ней разрушено, воссоздам, и исправлю ее, чтобы взыскали Господа прочие человеки и все народы, между которыми возвестится имя Мое, говорит Господь, творящий все сие; Ведомы Богу от вечности все дела Его.

Ап ӗҫс 15 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

15. Эпир ӗнтӗ вӗсен йӑхташӗсем усал тунине асра тытмасӑр, ҫакӑн ҫинчен пурне те пӗлтерсе, улӑшӑнусем тума шухӑш тытрӑмӑр: вӗсем вӑрҫӑра пирӗншӗн хӗсметре тӑнӑран тата хамӑрӑн ҫемҫе кӑмӑлӑмӑра кура хӑйсене ӗлӗкех шанса панӑ питех те нумай ӗҫре ӗҫленӗрен эпир вӗсене Александрия ҫыннисен прависене те парасшӑнччӗ, яланхи чӳк йӑли-йӗркине те хутшӑнтарасшӑнччӗ.

15. Между прочим, объявляя всем о нашем непамятозлобии к их одноплеменникам, мы решились ввести перемены: так как они служили нам на войне и занимались весьма многими делами, издавна по простоте предоставленными им, то мы хотели даже удостоить их прав Александрийского гражданства и сделать участниками исконного жречества.

3 Мак 3 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

15. Мӗн пулнийӗ халӗ те пур, мӗн пуласси ӗлӗкех пулнӑ — Турӑ иртнине те каялла тавӑрать.

15. Что было, то и теперь есть, и что будет, то уже было, - и Бог воззовет прошедшее.

Еккл 3 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

25. Эпӗ ӗлӗкех ҫапла тунине эсӗ илтмен-им вара?

25. Разве ты не слышал, что Я издавна сделал это,

4 Пат 19 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

Хамӑрӑн йӑх-несӗлӗмӗрсен ырӑ йӑли-йӗркипе Аслӑ Ҫӑварни кунхине мӗн ӗлӗкех ҫывӑх тӑвансемпе тӗл пулса савӑннӑ, капӑрлатнӑ лашасемпе ярӑнса ҫӳренӗ, хӑнасене икерчӗпе сӑйланӑ, Кӗҫӗн Ҫӑварнинче вара пӗр-пӗринчен каҫару ыйтса чунсене пушатнӑ, ҫуркуннене ырӑ кӑмӑлпа кӗтсе илме хатӗрленнӗ.

Куҫарса пулӑш

Ҫӑварни хӗрӗ — картинка, картинкки катаччи чупма… // Н. МАЗЯКОВА. «Авангард», 2016, пуш, 11