Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫурӑмпа (тĕпĕ: ҫурӑм) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кӗнӗ-кӗменех асӑрхаймарӗ те ӑна алӑк енне ҫурӑмпа тӑракан Дина, лешӗ тимлӗхлӗн икӗ хутчен ӑххӑм, ӑххӑм! ӳсӗркелесе илсен, ҫынни еннелле варт! ҫаврӑнчӗ те хӗр куҫне-пуҫне тӗлӗнӗҫлӗн чӑлтӑртаттарса пӑрахрӗ: «Андрей Васильевич?!»

Куҫарса пулӑш

8 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Эпӗ ачасем ларакан пӳлӗмӗн алӑкӗ ҫумне ҫурӑмпа таянса тӑтӑм та, кӑшкӑрсах: — Пан полицейски! Салтаксем валли ӑҫтан улӑм тупма пулать-ши? — тесе ыйтрӑм.

Я прислонилась спиной к дверям, за которыми сидели ребята, и почти закричала: — Пан полицейский! А где бы это соломы достать для солдат?

Пароль «Якорь» // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Экрана хупласа Лось енне ҫурӑмпа тӑнӑ.

Стояла спиной к Лосю, заслоняя экран.

Ӑрӑм-сурӑм (тухату) // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Хӗр каччӑ ытамӗнчен вӗҫерӗнчӗ те ҫурӑмпа ҫаврӑнса тӑчӗ.

Куҫарса пулӑш

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Грузовик, ланкашкасене лексе, тӑнк-тӑнк тума тытӑнчӗ те, Елькка темле ҫылӑхлӑ ӗҫ тунӑ чухнехилле шарт! сиксе, самантрах Матви енне ҫурӑмпа ҫаврӑнса ларчӗ.

Куҫарса пулӑш

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Малтанах вӑл, шӑнтӑм пулӗ тесе вучах патнерех сиксе, ун еннелле пӗрре ҫурӑмпа, тепре пичӗпе ҫаврӑна-ҫаврӑна ларчӗ.

Сначала он подумал, что это озноб, и, придвинувшись к огню, стал поочередно поворачиваться к нему то спиной, то грудью.

4 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Ачасенчен хӑшӗсене эпӗ аяккинчен куратӑп, ытларахӑшӗ ман еннелле ҫурӑмпа лараҫҫӗ, анчах эпӗ вӗсен ҫурӑмӗсем тӑрӑх та камӑн кӑмӑле мӗнлерех пулнине куратӑп.

Кое-кого из ребят я вижу сбоку, большинство сидит ко мне спиной, но я и по спинам вижу, кто как настроен.

43 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Пӗлес килет пулсан, эпир ҫурӑмпа та утма пултаратпӑр, — терӗ Эттай.

Если хочешь знать, мы и на спине ходить можем, — заявил Эттай.

Соньӑн ҫӗнӗ тусӗсем // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Тарлӑ ҫурӑмпа траншея стени ҫумне таянтӑм та донесени ҫырма тытӑнтӑм.

Я прислонился потной спиной к стенке траншеи и начал писать донесение.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Хӗвеле, ним хӗрхенӳсӗр, хаяр хӗвеле вӗсем ҫурӑмпа ҫеҫ туйнӑ, — вӗсем хӗвеле ылханнӑ.

Они ощущали солнце только затылком, немилосердное, злое солнце, — и они проклинали солнце.

4 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

Унта тем амакӗ пулса иртрӗ: Чакак ҫиҫӗм пек хӑвӑрт аяккалла сикрӗ те пирӗн енне ҫурӑмпа чакма пуҫларӗ.

Произошло что-то непонятное: Сорока вдруг отпрянул от берлоги и стал пятиться в нашу сторону.

Вӑтӑр тӑххӑрмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Ҫурӑмпа лараканни такам мар, манӑн тӑван атте иккен.

Спиной ко мне сидел не кто иной, как мой собственный отец.

Вӑтӑр пӗрремӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Чакак, ун еннелле ҫурӑмпа тӑнӑскер, нимӗн те курмасть.

Сорока стоял к нему спиной и ничего не видел.

Ҫирӗм улттӑмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Василий Кириллыч, пирӗн еннелле ҫурӑмпа тӑрса, тӗтӗмне урӑх еннелле сӑвӑрчӗ.

Василий Кириллыч отвернулся от нас и стал пускать дым в другую сторону.

Ҫирӗм виҫҫӗмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Чакак пирӗн еннелле ҫурӑмпа ҫаврӑнса тӑнӑ та Кольӑпа хуллен тем ҫинчен калаҫать.

Сорока стоял к нам спиной и о чем-то негромко говорил с Колей.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Кӑмпа мӗн каласа кӑшкӑрнине Чакак илтмерӗ, пирӗн еннелле ҫурӑмпа тӑрать вӑл.

Сорока не слышал, что ему кричал Гриб, он стоял к нам спиной.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Пулӑҫ, хӗллехи ҫӗлӗк, ӑшӑ тумтир тӑхӑннӑскер, пирӗн еннелле ҫурӑмпа ларать.

Рыбак в ватнике и зимней шапке сидел к нам спиной.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Тӗксӗмми вара вӑрӑм урисене хуҫлатнӑ та ҫырана ҫурӑмпа ларса ниҫта пӑркаланмасӑр малалла пӑхса пырать.

А Темный, подогнув длинные ноги, сидел к берегу спиной и смотрел прямо перед собой.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Кивӗ кимӗ ҫинче ҫурӑмпа ман еннелле Гарикпе Алёнка лараҫҫӗ.

На старой лодке спиной ко мне сидят Гарик и Аленка.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Ну, унтан салтӑн та ун еннелле ҫурӑмпа ҫаврӑнса вырт, вара вӑл сана: ҫӗр выртма яр, тесе ӳкӗтлеме тытӑнӗ.

Ну, разденешься и ляг спиной к ней, а она тебя просить будет: пусти ночевать!

I сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех