Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тӗренсе (тĕпĕ: тӗрен) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Сулхӑн ҫапакан ҫырма хӗррине тӗренсе ларчӗ.

Он присел на берегу оврага.

XVI. Ял ҫывӑрмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шинкӗл, ал вӗҫҫӗн асаплӑн тӗренсе, улӑм сарнӑ ҫӗре васкамасӑр кукленчӗ.

Шингель, осторожно опираясь руками о землю, присел на солому.

XII. Ятлӑ йыхравҫӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ильяс, аллисене сарса, стена кӗтессинчен тӗренсе ӳпӗнчӗ, хӑсма ҫаплах чарӑнмарӗ.

Но Ильяс, опершись головой и руками о стену, продолжал давиться рвотой.

XI. Йывӑҫҫипе улми // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Алапа туя вӗҫҫӗн тӗренсе каялла тухасшӑн пулмасӑр кутӑнлашса тӑчӗ.

Алаба изо всех сил сопротивлялся, но Шерккей настойчиво вел и вел гостя к выходу.

VII. Ҫӗнӗ пуян // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Чаппанне сирсе хӑрах чавсипе тӗренсе ҫӗкленчӗ Шерккей.

Откинув полу чапана, Шерккей негромко окликнул:

III. Ют хӳте ӑшӑтас ҫук // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шерккей ҫав пӗрене пуҫӗ ҫине тӗренсе ларчӗ, пушар сӳнтерекенсен шӑв-шавне илтмӗш пулса, енчен енне пӑхкаларӗ.

Шерккей присел на край бревна и, будто не слыша ничего и никого, ни скрежета багров, ни звяканья ведер, стал осматриваться вокруг.

ХХХIII. Ашшӗн каламан сӑмахӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кантюк шлепкине хывса ҫакрӗ, сак ҫинчи кашмана аллипе хыпашлакаласа, майӗпен ҫеҫ тӗренсе, сак хӗррине ларчӗ.

Кандюк степенно снял шляпу, повесил на гвоздь и, нащупав руками кошму, осторожно присел на краешек лавки.

XXIX. Кӗтмен хӑнасем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кантюкӗ сӗтел кӗтессинчен ал вӗҫҫӗн тӗренсе ҫӗкленчӗ, хӑрпахсӑр куҫне мӑч-мӑч хупкаласа уҫрӗ те пӗр-икӗ утӑм алӑк патнелле ярса пусрӗ.

Но вот Кандюк робко поднялся, поморгал лысыми веками и сделал два шага в сторону двери.

XXVI. Пӳкле вилӗм // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Имет юратсах каймасть сак ҫине ларма, вӑл ҫурӑмӗпе стенаран тӗренсе, урайне кукленсе ларать, сасси хулӑн та уҫӑ, вӑл мӗн те пулин каланӑ чух хушӑран хулпуҫҫине сиктеркелет, аллине ҫӗклете-ҫӗклете илет, куҫне, хӑраххине хӗскелет, сӑмахӗсене ҫапла май ҫирӗплетнӗ пек тӑвать.

Имет не любит сидеть на лавке и устраивается на полу, опершись спиной о стену, разговаривает он больше не словами, а жестами — передергивает плечами, размахивает руками, подмигивает одним глазом, будто всем этим подтверждая сказанное.

XXV. Ҫӗр варринчи шуйхану // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пӳртре хӗрарӑм сассине илтнӗ Сайте, чавса вӗҫҫӗн тӗренсе, асаплӑн ҫӗкленчӗ — Несихва мар иккен.

Сайде из последних сил приподнялась на локтях, узнала — нет, это не Несихва.

XXI. Вӑхӑтсӑр татӑлнӑ юрӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Чӗркемне хӑй хыҫнелле пӑрахрӗ, алӑ вӗҫҫӗн тӗренсе, курӑк ҫине выртрӗ, унтан ҫӗкленсе ларчӗ.

Бросил собранные цветы, опустился на траву, блаженно вытянулся во весь рост, но скоро поднялся, сел.

Х. Чӗре сасси // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

«Ара, мӗнле ку, ӳсӗрӗлме кирлӗ марчче-ҫке?» — тенӗ майлӑ, вӑл хӑйне хӑй шанмасӑр алли вӗҫҫӗн тӗренсе тӑма хӑтланчӗ, анчах ҫавӑнтах Элюкка ҫинелле таянчӗ.

«Как же это так, не должен бы вроде я опьянеть», — сам с собой рассуждал Маххит и поднялся было в третий раз на цыпочки, но тут же свалился на Элюкку.

VI. Кантюк кӗреки // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Лар юнашар, ытла васкамастӑн пулсан, — терӗ палламан ҫын, ясмӑк ани хӗррине ал вӗҫҫӗн тӗренсе ларнӑ май.

Присядем, ты, чай, не очень торопишься? — незнакомец присел на край ячменного поля.

II. Кӗтмен парне // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Чӗркуҫҫисемпе парта хӑминчен тӗренсе ларать хӑй, калать те калать — сӑмахӗ шыв пек юхать унӑн.

Подопрется, бывало, коленом о скамью и говорит, говорит — так и льется у него.

Иванов // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Вара учитель надзиратель пулӑшнипе, ун алли ҫине йывӑррӑн тӗренсе, вӑраххӑн та шӑппӑн класран тухса кайрӗ.

И учитель с помощью надзирателя, грузно опершись на его руку, медленно и тихо потащился из класса.

Ӗҫри кунсем // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Ачасенчен нумайӑшӗ, хӑйсем ларма юратнӑ пек, чӗркуҫҫийӗсемпе парта хӑминчен тӗренсе, ӗшеннӗн, тӗлсӗррӗн пӑхса лараҫҫӗ.

Большинство сидит в любимой позе — с коленками, упертыми в скамью, и устало, бесцельно смотрит.

Ӗҫри кунсем // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Те хӑйсем пит ҫӳлте тӑнине, те хӑйсен халсӑрлӑхне туйса, пӗрле шут тунӑ пекех, икӗ суккӑр кӗтесри чӳрече патне кайрӗҫ те, аллисемпе чӳрече янахӗ ҫине тӗренсе, каҫхи ҫил варкӑшӗ еннелле ҫаврӑнса тӑчӗҫ.

По какому-то общему побуждению, вероятно, вытекавшему из ощущения высоты и своей беспомощности, оба слепые подошли к углам пролетов и стали, опершись на них обеими руками, повернув лица навстречу тихому вечернему ветру.

III // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Анчах Иманус ура ҫинче тӑма пултараймарӗ; вӑл урайне выртрӗ, чавсипе тӗренсе кӑштах ҫӗкленчӗ, унтан ҫунакан вӗрен ҫине мӗнпур вӑйпа вӗрме тытӑнчӗ.

И, рухнув ничком на каменные плиты пола, приподняв голову, стал слабеющим дыханием раздувать фитиль.

ХIII. Палач // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Старик, алхасса кайнӑ пек, полковник протезне пуртӑпа ваклать; полковникӗ, бамбук патакки ҫине тӗренсе, хӑрах ури ҫинче сикет, лешне протезӑн металтан тунӑ арматурине те пулин хӑварма тархаслать.

Старик озорно рубил топором полковничий протез, а полковник, прыгая на одной ноге с помощью бамбуковой палки, умолял того оставить хотя бы металлическую арматуру.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Вӑл, туя ҫине тӗренсе, штаб ҫӳрекен автобусран Болгари столици варринчи площаде тухрӗ те, хӑйне ыталасса кӗтмесӗрех, хӑй ытамне ҫакланнине пурне те ыталама, чуптума тытӑнчӗ, — ҫавӑн чух унӑн суранӗ темӗнле ыратса илчӗ те лӑпланчӗ.

Но когда он, опираясь на палку, вышел из штабного автобуса на площадь в центре болгарской столицы и, не ожидая, пока его обнимут, сам стал обнимать и целовать всех, кто попадал в его объятия, что-то защемило в ране, и она замерла.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех