Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тытсан (тĕпĕ: тыт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Хыпарла хӑвӑн пирки; пыма шухӑш тытсан асӑрхаттарма ан ман.

«Сообщай о себе; не забудь предупредить, если вздумаешь приехать.

VIII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

— Кайрӑмӑр кунтан, — терӗ Дэзи эпӗ ӑна аллинчен ярса тытсан; тӑкӑрлӑкпа бульвар хӗресленнӗ ҫӗре ҫитсен тин вӗҫертрӗм.

— Уйдем отсюда, — сказала Дэзи, когда я взял ее руку и, не выпуская, повел на пересекающий переулок бульвар.

XXXV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Хут таткине вулама йывӑр: пӑхсан — куҫ шарса каять, алла тытсан — пӗҫертет.

Куҫарса пулӑш

XII // Юлия Силэм. Силэм Ю. Юр ҫинчи кӑвайт: повесть. — Шупашкар: КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви. 1990 — 64 с.

Анчах ку хӑрушӑ япала, пӗр-пӗр пуҫлӑх е хир сыхлакан тытсан пӗтрӗ: хӗнесе пӗтерме те, штраф тума та, тӗрмене ӑсатма та пултараҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

Ӗне сутнӑ кун // Николай Ларионов. https://chuvash.org/lib/haylav/7558.html

Пас тытсан вӑрман кӑвакаратчӗ, Йӗлтӗртен юлатчӗ мӑшӑр йӗр.

Куҫарса пулӑш

«Ах, епле хитреччӗ ирхи шуҫӑм…» // Елизавета Илюшкина. «Сувар», 2010.01.15, 3№(837), 10 стр.

Ун ҫине ҫиелтен пӑхсанах Консуэло испанла темиҫе сӑмах каларӗ те малалла утса каясшӑнччӗ, анчах Стомадор ӑна аллинчен питӗ ҫепӗҫҫӗн, ҫапах та хӗрӳллӗн ярса тытсан ҫамрӑк хӗрарӑм чарӑнса тӑчӗ, ҫилленес мар терӗ.

Мельком взглянув на него, Консуэло проронила несколько испанских слов и хотела пройти дальше, но Стомадор так бережно, хотя пылко, схватил ее руку, что она остановилась, не решаясь сердиться.

XV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Алӑка уҫнӑ-уҫманах хут таткине хыпаланса ярса тытсан Давенанта каллех питӗрсе илчӗ.

Открыв дверь, он быстро схватил записку и снова запер Давенанта.

VII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Мӑн ҫын вӑхӑта кӗскетме тата чӑтӑмсӑрлӑха тытса чарма яланах май тупать, вӑл хӑйне алӑра япӑх тытсан та унӑн вӑхӑт пирки курӑмӗ чӑн-чӑнах.

Взрослый человек всегда найдет, как сократить время и сдержать нетерпение, но, если даже он плохо владеет собой, его представление о времени реально.

IV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Унӑн аллисене тытсан Готорн ҫакна асӑрхарӗ: Фергюсон Элдӑссӑр пуҫне никама та курмасть; хӗрарӑм ҫине хӑйӗн юлашки вӑйӗпе тӗмсӗлнӗ.

Придерживая его руки, Готорн заметил, что Фергюсон никого не видит, кроме Элды; изо всех своих последних сил он смотрел на нее.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 216–225 с.

Руль тытсан Битт-Бой юлашки хут ҫаврӑнса пӑхрӗ: унта Куҫ хупанкисен Королеви тутлӑ ыйхӑра ҫывӑрса юлчӗ…

Битт-Бой, взяв руль, в последний раз обернулся в ту сторону, где заснула Королева Ресниц.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 347–370 с.

Фанатиксем вилӗм авӑрне ӑсатса юлашки хут ҫапни-тапнине туйма чарӑнсан, юнпа хупланнӑ пуҫне аллисемпе ярса тытсан Энниока инҫетрен килекен уҫӑмлӑ сасӑ илтӗннӗн туйӑнчӗ; сасӑ Энниок тинтерех ҫеҫ каланӑ сӑмахсене сапаларӗ:

Принимая последние, добивающие удары фанатиков, Энниок, охватив руками голову, залитую кровью, услышал явственный, идущий как бы издалека голос; голос этот повторил его собственные недавние слова:

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Вӑл кӗсменне тытсан, шлюпкине шалалла тӗртсе ярсан, тикӗс хум силленӗвӗ ҫырана хыҫала хӑварсан — пуш хирти аманнӑ ҫын пӗчченлӗхӗ евӗр тунсӑх унӑн пичӗ ҫине чирлӗ шухӑш мӗлкине ывӑтрӗ, — ҫак мӗлке хуланалла ӑнтӑлать.

Когда он взял весла, оттолкнув шлюпку, и плавная качка волны отнесла берег назад — тоска, подобная одиночеству раненого в пустыне, бросила на его лицо тень болезненной мысли, устремленной к городу.

VIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

«Тен, вырсарникунччен ҫаврӑнса ҫитӗ-ха. Сире пурне те харӑс ярса тытсан аванччӗ те ҫав…» — шухӑшларӗ Телегин, Валет еннелле, эрех ярса пама ыйтса, шӑвӑҫ курка тӑсна май.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Вӗрене пӗр вӗҫӗнчен тытсан, тепӗр вӗҫне тухаҫҫех вара.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ну, юрӗ, кун пирки кайран, хӑйне тытсан, тӗплӗнрех шухӑшлӑпӑр.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Тытсан, тупата, пӗрне те каҫармӗҫ.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Телегина «хураха кӑлармалли» никӗсе татах та ҫирӗплетме, Ольга Матвеевнӑпа «ӑнсӑртран» тӗл пулса калаҫма татӑклӑ шут тытсан кӑна Крапивин канӑҫлӑ ҫывӑрса кайрӗ.

Куҫарса пулӑш

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Мӗн тӑвӗҫ сана тытсан, э?

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Вӗсене тытсан, кам мӗн ӗҫ тунине уйрӑмшарӑн палӑртмалла пулать.

Куҫарса пулӑш

4 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ҫав тери чаплӑ вӑйӑҫ, алла купӑс тытсан, тупата, чирлӗ ҫын сиксе тӑрса ташша ярӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех