Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тытсан (тĕпĕ: тыт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тытсан — икӗ каторгӑна ямалӑх та ҫитет.

— Поймают — на две каторги хватит.

XIII сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

— Кирек мӗнле енне ҫул тытсан та пире шыв юхӑмӗ илсе каять пулсан, сэр, пирӗн ҫак ҫулпах пымалла, — ответлерӗ капитан.

— Если при всяком другом курсе нас сносит, сэр, мы должны держаться этого курса, — ответил капитан.

XVII сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.

Кирек мӗнле ӗҫ тытсан та, вӑл ялан, ҫамрӑкскер, ҫирӗпскер, манӑн куҫ умне тухса тӑчӗ.

Чем бы ни начинал заниматься, он тут как тут появлялся у меня перед глазами крепкий, молодой.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

— Хӑвна лӑпкӑ тытсан — салтатпӑр!.. — тенӗ такам.

— Веди себя смирно, — развяжем!.. — сказал кто-то.

XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ма, экзаменӗсене ӑнӑҫлӑ тытсан, пытӑр, пурӑнтӑр унта…

Куҫарса пулӑш

9 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

— Ҫамрӑкскер, вӗри-ха, анчах ӗҫре лайӑх, — терӗ Го Цюань-хай, ҫӑл патӗнчен кил еннелле ҫул тытсан.

— Еще молодой да горячий, но в работе хорош, — заметил Го Цюань-хай, когда они повернули к дому.

IX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Кивӗ пӳрт тӑрри ишӗлсе аннӑ, улӑмне улӑштармалла, ҫакӑн пек ӑнӑҫлӑ пулӑ тытсан, пасарта пысӑк тупӑш илме пулать.

Старая крыша совсем рухнула, надо менять солому; за этот счастливый улов на базаре можно хорошо выручить.

Хаваслӑ шӳт // Александр Клементьев. Тихонов Н.С. Пакистан ҫинчен: калавсем; вырӑсларан А. Клементьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 99 с.

Кукамӑш Олег патне пычӗ те, аллисене ун хулпуҫҫийӗ ҫине хурса: — Олежек… енчен сана полици тытсан: санӑн аннӳне е кукамуна, е Николай куккуна арестленӗ, тесен, вӗсем пурне те йышӑнчӗҫ, теме тытӑнсан, — ан ӗнен, палачсен пӗр сӑмахне те ан ӗнен! — терӗ вӑл.

Бабушка подошла к Олегу, положила ему руки на плечи: — Олежек… если поймают тебя и полиция станет говорить, что твоя мать, или бабушка, или дядя Николай арестованы и что они, мол, признались во всём, — не верь, ни одному слову катов не верь!

«Ҫулу хӑрушӑ санӑн» // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Ҫапла вара, эпир ку тактикӑна тытсан, пысӑк операцисемех туса ирттерме пултаратпӑр.

Благодаря этой тактике, мы могли проводить крупные операции.

Отрядсем пӗрлешеҫҫӗ // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.

Пӗр тытсан вӗсем, час кӑларса ярас ҫук, сан сывлӑхупа тӗрмере ӗҫ тухас ҫук.

Если тебя заберут, то надолго, а для твоего здоровья тюрьма плохая штука.

Кофе тата пирожнӑйсем // Василий Алагер. Герман, Ю. Феликс Дзержинский: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 66 с.

Хӗрача хуллине хӑй аллине тытсан ҫавӑнтах мана хӗнесшӗн пулчӗ.

А девочка взяла прут и хотела меня бить за то, что я отнимал.

Эпӗ хӗрачапа чутах ҫапӑҫаттӑм // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Каҫхи калаҫу хыҫҫӑн унӑн мӗн ӗҫ тытсан та куккӑшне килӗшмелле тӑвас килет.

После ночного разговора ему хочется делать все так, чтобы это было приятно дяде.

Кам пулма туртӑм пур санӑн? // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Нимӗнле интереслӗ япала та кӗтмест унта Костьӑна, тӑраниччен шыва кӗрсен тата пулӑ тытсан ҫеҫ.

Ничего интересного там Костю не ждет, разве только накупается всласть да половит рыбу.

Ҫыран хӗрринчи пӳрт // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Аппианпа Флор кӗскен ҫеҫ пӗлтернӗ тӑрӑх, Спартак Фракире ҫуралнӑ теме пулать, малтан вӑл римлянсен пулӑшса пыракан ҫарӗсенче службӑра тӑнӑ имӗш, унтан тухса тарнӑ та, кайран, ӑна тытсан, айӑпласа, чуралӑха сутнӑ.

Куҫарса пулӑш

Умсӑмах // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 5–9 с.

Вӑл ачана каланӑ: «Кермене таврӑн та Тӳпе ывӑлне кӗт, сана Тускуб тарҫисем ярса тытсан — пӗр сӑмах чӗнмесӗр вил; Тӳпе ывӑлӗ вилнӗ пулсан — унӑн ӳчӗ патне пыр та унра чул флакона туп, мана илсе килсе пар».

Она сказала мальчику, — вернись в усадьбу и жди сына неба, если тебя схватят слуги Тускуба, — умри молча; если сын неба убит, проберись к его трупу, найди на нём каменный флакончик, привези мне.

Хао // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Йӑт хӑлху анине, сар: тытсан тытса чарайми ӗрӗхтерет вӗт чӗлхипе.

Куҫарса пулӑш

7 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Рабочисем те, подрядчиксем те, пур майпа та мана улталама, мӗн те пулин вӑрлама тӑрӑшатчӗҫ, хӑйсене кичемле ӗҫ тума хушнине пӑхӑннӑ пек, вӗсем ҫавна пытанмасӑр тенӗ пекех тӑватчӗҫ, эпӗ вӗсене тытсан, ним чул та ҫиленместчӗҫ, анчах ҫиленмесӗр вара тӗлӗнетчӗҫ:

И рабочие и подрядчики всячески старались обмануть меня, украсть что-нибудь, делая это почти открыто, как бы подчиняясь скучной обязанности, и нимало не сердились, когда я уличал их, но, не сердясь, удивлялись:

XX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

— Тӳрех мӗне те пулин пӗр-пӗр ӗҫе ҫирӗпрех ҫаклатса тытсан тата лайӑхрахчӗ.

— А лучше сразу да покрепче зацепиться за одно что-нибудь…

XV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Эп ӑна пӗлетӗп ӗнтӗ: пӗр-пӗр шухӑш тытсан, ӑна пӑравуспа туртсан та вырӑнтан хускатаймастӑн.

Я его знаю: если втемяшится, то паровозом не сдвинешь.

Балалайкӑллӑ Йӑкӑнат // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 84–108 с.

Эпир унпа пӗр-пӗринпе чылайранпа паллатпӑр ӗнтӗ, ун ҫинчен эпӗ тахҫанах ҫырасшӑнччӗ, анчах ҫапах та алла перо тытсан кашнинчех шухӑшлатӑн: «Мӗн ҫырас-ха ун ҫинчен?»

Знакомы мы с ним уже порядочное время, довольно хорошо знаем друг друга, давно я хочу о нем написать, но все-таки каждый раз, как возьмешь перо, думаешь: что о нем писать?

Вунҫиччӗмӗш прохор, шуҫ ӑстисен королӗ // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 41–83 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех