Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

теттӗм (тĕпĕ: те) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫапла шухӑшлаттӑм — йӳҫсе чарӑнӗ Фомка, хӑйранӗ, теттӗм, — унтан вара сана, санпа пӗрле мӗнпур пурлӑха — ме! тесшӗнччӗ ӑна.

Я думал — перебродит Фомка, наточится, — отдам тебя ему и с тобой все — на!

X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Эпӗ шухӑшлаттӑм, — акӑ ӑҫта ӗнтӗ чӑн-чӑннине астиветӗп, теттӗм!..

Я, бывало, думал — вот где отведаю настоящего-то!..

IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Эпӗ ӑна: — Ванька-Встанька, упӑтепе выля-ха. Анчах асту, ӑна ан кӳрентер, — теттӗм.

Я говорил: — Ванька-Встанька, поиграй с Мимусом. Только не обижай обезьянку.

Мимуспа карлик // Куҫма Чулкаҫ. Дуров В.Л. Манӑн кайӑксем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 152 с.

Анчах эпӗ час-часах упӑтепе аппаланса ывӑнса ҫитеттӗм те: — Ванька-Встанька! — теттӗм.

Но часто я уставал возиться с обезьяной и звал: — Ванька-Встанька!

Мимуспа карлик // Куҫма Чулкаҫ. Дуров В.Л. Манӑн кайӑксем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 152 с.

Вӑл ытлашши алхасса кайсанах эпӗ: — Сссс! — теттӗм.

Когда он слишком разыгрывался, я говорил: — Сссс!

Мимуспа карлик // Куҫма Чулкаҫ. Дуров В.Л. Манӑн кайӑксем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 152 с.

Ӑна ҫакӑншӑн дисциплина тӑрӑх «тӑваттӑ» лартмалла, теттӗм.

Надо ему поставить четыре по поведению.

Класри доска умӗнче // Куҫма Чулкаҫ. Дуров В.Л. Манӑн кайӑксем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 152 с.

Пӑрах та выртса ҫывӑр-ха пӗрех хутчен! — теттӗм вара эп ӑна ун пек чух.

Брось, ложись спать, — говорил я ему в такие моменты.

Пухӑнмалли пункта // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.

— Ывӑлӑм, — теттӗм эпӗ ӑна хирӗҫлеме хӑтланса, — эсӗ ҫавӑн пек тӗл пени — питӗ лайӑх, анчах эсӗ пурӗ те вунулттӑра кӑна-ҫке!

— Сыночек мой, — пробовала я возражать ему, — это хорошо, что ты такой, но ведь тебе только шестнадцать лет!

Ҫула тухма хатӗрленни // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Эпӗ санпа, ывӑлӑм, ҫав тери телейлӗ! — теттӗм эпӗ.

А я, сынок, счастлива с тобой!

«Ан кулян, анне» // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Эпӗ кулса ӑна: эпӗ ывӑнман-ха, манӑн ватӑласси пит те инҫе-ха… — теттӗм.

Я смеялась и говорила ему, что ещё не устала жить и что моя старость так далеко.

«Ан кулян, анне» // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

— Юрӗ, вӑратӑп, — теттӗм.

— А что ж, разбужу.

Улмуҫҫи // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Ывӑлӑма ҫапла калаттӑм вара: — Йӑнӑшнӑшӑн эпӗ сана яланах каҫарӑп, анчах суйнӑшӑн — нихҫан та каҫармӑп, — теттӗм.

Я говорила сыну: — Ошибку я тебе всегда прощу, неправду — никогда.

Матроска // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

— Ут, ут, Олег! — теттӗм эпӗ.

Я говорю: — Иди, Олег!

«Хамах тупӑнтӑм» // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Хитре пултӑр теттӗм, ҫӳҫӗ вӑрӑм та ҫемҫе пуласса ӗмӗтленеттӗм.

Чтоб он был красивый, чтоб у него были длинные, мягкие волосы.

Пирвайхи кун // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

— Кунта, — теттӗм эпӗ.

— Здесь, — отвечал я.

Шыв, швабра тата лампа // Василий Алагер. Герман, Ю. Феликс Дзержинский: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 66 с.

Йӗри-тавра сӗм теттӗм.

Кругом темно.

I // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 3–18 с.

Вагон ҫинчен тухса ӳксен, чугун ҫумне пырса ҫапӑнатӑн та, питӗ хытӑ ыраттарать, вагонран тухса ан ӳк тесе ҫавӑнпа калаҫҫӗ пуль, теттӗм.

И если упасть из вагона, то о железо очень больно убьёшься. Оттого и говорят, чтобы не вылетел.

Вокзал // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Чугун ҫул урам пек пулӗ, теттӗм эпӗ, анчах аялта ҫӗр те мар, чул та мар, тимӗр плита пек яка пуль тесе шутлаттӑм.

Я думал, что железная дорога такая: она как улица, только внизу не земля и не камень, а такое железо, как на плите, гладкое-гладкое.

Вокзал // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Ҫав минутсенче эпӗ Васька ҫинчен шухӑшлаттӑм, вӑл та ман ҫинчен шухӑшлать пулӗ теттӗм.

В эти минуты я думал о Ваське, о том, что он, наверное, тоже думает обо мне.

4 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Ҫак тӗтреллӗ, е лайӑхрах каласан, чирлӗ кун, ҫунан ҫурта ҫине пӑхма та кӑмӑллӑ мар, теттӗм притворсем хурлӑхлӑччӗ; ҫаврака куҫлӑ тӑрӑхла чӳречесен авӑнчӑк кантӑкӗсем ҫинче ҫумӑр куҫҫулӗ юхать.

Свечи при пасмурном, лучше сказать — больном дне, как-то были странно неприятны; темные притворы были печальны; продолговатые окна с круглыми стеклами обливались дождливыми слезами.

VII сыпӑк // Ярукка Сантри. Гоголь Н.В. Иван Иванович Иван Никифоровичпа мӗнле хирӗҫсе кайни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех