Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

лартакан (тĕпĕ: ларт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Йӑмрана лартакан ҫыннӑн аслӑ ывӑлӗ те вилнӗ, ялӗ те унтан урӑх вырӑна куҫса ларнӑ.

И старший сын перестал хозяйничать, и деревню сселили.

Йӑмра // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вӗсенчен пӗри теприне юхӑмпа килекен курӑк купине кӑтартрӗ, вӑл вӗсем халь лартакан лианӑсенчен тупӑ сӗрекене татма пултарать.

Один из них указал другому на спускающуюся по течению кучу травы, грозившую порвать сети из лиан, которые они как раз ставили.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

«Манго» йывӑҫне лартакан вилет», — тет кунти халӑх.

«Кто посадит манговое дерево, тот умрет» — так гласит местное поверье.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ҫӗтӗлнипе илемсӗрленсе кайнӑ кӑҫатпа хырӑма пӗрсе лартакан апат кӑна пулчӗ.

Разношенные валенки, теряющие свою форму, пища, сводящая животы.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.

(Шоссе ҫине лартакан минӑна вырнаҫтарма икӗ ҫын кирлӗ.)

Шоссейные мины всегда надо ставить вдвоем.

Клава каласа пани // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Уҫӑмлӑ та вылянчӑк, ҫеҫенхирти ҫил пекех телейлӗ те ирӗклӗ, ҫав ҫил пекех чарусӑр ашкӑнчӑк кӗвӗ хушшинче, пурнӑҫӑн анлӑ та сӑрӑ-чӑпар кӗрлевӗнче, халӑх юррин е салхуллӑ, е тата хӑватлӑ янравӗ хушшинче час та часах, вӑйлӑн та харсӑррӑн чӗрене пӑчӑртаса лартакан темӗнле сасӑсем илтӗнсе каяҫҫӗ.

Среди яркой и оживленной мелодии, счастливой и свободной, как степной ветер, и, как он, беззаботной, среди пестрого и широкого гула жизни, среди то грустного, то величавого напева народной песни все чаще, все настойчивее и сильнее прорывалась какая-то за душу хватающая нота.

Эпилог // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Токай тата мускат сорчӗсем ӳсме лартакан туратсем урлӑ халӗ пӗтерме палӑртнӑ саперави, рислинг тата каберне вырӑнесене йышӑнаҫҫӗ.

Токайские и мускатные сорта путем отводков занимали позиции изгоняемых саперави, рислинга и кабернэ.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Иккӗмӗш эшелона, тен, театрта лартакан спектаклӗн «сцена хыҫӗнчи пурнӑҫӗ» теме юрать пулӗ.

Второй эшелон — это, пожалуй, то, что в театре можно было бы назвать «закулисною стороною» спектакля.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Амӑшне ӗнсинчен, ҫурӑмӗнчен тӗртрӗҫ, хулпуҫҫинчен, пуҫӗнчен ҫапрӗҫ, таврара кӑшкӑрма, ӳлӗме, шӑхӑрма тытӑнчӗҫ, куҫ умӗнче пӗтӗмпех ҫаврӑнма, пӑтранма тытӑнчӗ, хӑлхана темле хупласа лартакан ҫӑра япала кӗчӗ, вӑл пыра та кӗрсе кайрӗ, пӑвма тытӑнчӗ, унӑн ури айӗнче урай путса анма пуҫларӗ, кӗлетки ыратнипе ҫунса тӑчӗ, йывӑрланса кайрӗ, вӑйсӑрланса ҫитнипе сулкаланчӗ.

Ее толкали в шею, спину, били по плечам, по голове, все закружилось, завертелось темным вихрем в криках, вое, свисте, что-то густое, оглушающее лезло в уши, набивалось в горло, душило, пол проваливался под ее ногами, колебался, ноги гнулись, тело вздрагивало в ожогах боли, отяжелело и качалось, бессильное.

XXIX // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Шухӑш ҫакӑнтан малалла аталанмарӗ, ӑна пӗтӗмпех пусса лартакан салхулӑх та ӑш пӑтраннинчен килнӗ туйӑм хупласа хучӗҫ.

А дальше мысль не развивалась, утопая в томительном унынии, вязком чувстве тошноты.

XVI // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Каҫхи тӗттӗмре пытанса, пур сассене те путарса лартакан ҫил-тӑманпа хупланса, вӗсем халь ял патнелле йӑпшӑнса пыраҫҫӗ, унтан сасартӑк аслати пек ҫитсе ҫапаҫҫӗ, ял ҫумне ҫыпӑҫса ларса унӑн юнне ӗҫекен нимӗҫсен бандине ҫӗмӗрсе, аркатса, хӑнклана лапчӑтнӑ пек лапчӑтса пӑрахаҫҫӗ.

Может, под прикрытием ночи, за завесой вьюги, которая заглушает все звуки, они теперь крадутся к деревне и вдруг ударят, как гром, сокрушат, разобьют, раздавят, как клопа, немецкую банду, что присосалась к деревне и пьет из нее кровь.

IV // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Чӗлхене аталантарас енӗпе ҫыракан ушкӑнсен хастарлӑхӗн шайӗ ытларах «чӑваш тумне тӑхӑннӑ хӗрсене» лайк лартасси, ҫав вӑхӑтра чӑн пулӑшу кирлӗ ҫӗрте лайк лартакан йышӗ самаях сахалланать, пушшех чӑн та чӑн ӗҫ тумашкӑн.

Уровень активности большинства участников групп по развитию языков сводится к лайкам «красивых девушек в национальных костюмах» и минимумом под постами где нужна реальная помощь, тем более единицы доходят до реальных шагов.

«Чӗлхене аталантарас енӗпе ҫыракан ушкӑнсен хастарлӑхӗн шайӗ…» // Александр Блинов. https://vk.com/im?sel=1644710&w=wall-129 ... cc90438342

Эпир сирӗн умма лартакан задача сирӗн районшӑн кӑна мар, ытти районсемшӗн те пысӑк вырӑн йышӑнса тӑрать.

Значение той задачи, которую мы ставим перед вами, выходит за пределы района.

3. «Вӗҫме хатӗрлен!» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Иккӗмӗш ячӗ Никифор Савельевичшӑн килӗшӳллӗрех пулнӑ, мӗншӗн тесен интересленекенсем лартакан спектакльсенче кулӑшла рольсене никам та ун пек ӑста выляма пултарайман.

Второе прозвище Никифору Савельевичу и в самом деле подходило, потому что в любительских спектаклях никто лучше его не играл комических ролей.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

Ачасем ҫапӑҫакан, пӗр-пӗрин ҫинчен элеклесе паракан, ачасене чӗркуҫҫи ҫине лартакан, хӑнкӑласем хытӑ ҫыртакан приюта каймалла…

В приют, где дерутся мальчишки и фискалят друг на друга, где ставят на колени, где кусаются клопы…

Вуннӑмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

Вӑл та комендатурӑна виза ларттарма пырсаччӗ, анчах унта виза лартакан никам та пулмарӗ.

Он тоже ходил в комендатуру за визой, но там некому было ее поставить.

Иккӗмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

— Унта ахаль те виҫҫӗ пур, — тӑваттӑмӗшне лартмарӗҫ, — лартакан пулмарӗ.

— Там уже есть три, а четвертую не поставили — некому.

Иккӗмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Кам пӗлет, тен, хӑҫан та пулсан, ҫӗр ҫул иртсен, ҫак укҫа ырӑ кӑмӑллӑ ҫамрӑк ӑру Павел Шубина хисеплесе лартакан статуйӑна тунӑ ҫӗре кайӗ!

Кто знает, может быть, когда-нибудь, через столетие, эта медь пойдет на статую Павла Шубина, воздвигнутую в честь ему благодарным потомством?

XXX // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

— Вистемелле, паллах, — терӗ кантӑк лартакан.

— Снять, конечно, — сказал стекольщик.

1946-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Куҫне чеен йӑлтӑртаттарса илчӗ кантӑк лартакан.

 — Стекольщик хитро блеснул глазами.

1946-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех