Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хупласа (тĕпĕ: хупла) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Матроссем Лелюкова ҫитсе иртсе кайрӗҫ, ӑна хупласа хучӗҫ.

Лелюкова обогнали матросы, заслонили его.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Машина ҫинче пуҫне усса, аллисемпе питне хупласа, аманнӑ полковник ларать.

В задке машины сидел раненый полковник, закрыв лицо руками.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Аллюр три креста, хӑйсен глушителӗсене аллисемпе хупласа пычӗҫ.

Аллюром три креста, только глушители себе руками прикрывали.

Разведчиксем // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 46–54 с.

Каласа пӗтереймесӗрех тӗмеске ҫине кайса ларчӗ те аллисемпе питне хупласа йӗрсе ячӗ!..

и не докончил, сел на кочку, руками лицо закрыл да как заплачет!

«Правда» номерӗ // Георгий Ефимов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 39–45 с.

Пӗр вӑхӑта вӑл вилӗм хупласа илнӗ уҫланкӑра ним пулман пекех тӑракан вӑрман ҫынни ҫине хӑй те ӑнланса илеймен хӑрушлӑхпа пӑхнӑ.

Мгновенье он с каким-то мистическим ужасом смотрел на этого лесного человека, со спокойным торжеством стоявшего среди поляны, по которой гуляла смерть.

Матвей Кузьминӑн юлашки кунӗ // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 5–13 с.

— Йӑлтах тӗтре хупласа илнӗ.

— Туман закрыл все.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

— Ҫырма тӑрӑхне тӗтре хупласа илнӗ.

— Туман залил долину реки.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Пуҫ тӑрринче йӑтӑнса тӑракан чул катрамӗсем пӗтӗмпех кӗҫ-вӗҫ лаштӑртатса ишӗлсе анса, самантрах ҫак элес-мелес ҫӑва шӑтӑкне хупласа хурассӑн туйӑнса тӑрать.

Кажется, в любую минуту все, что нависло над вами, рухнет и похоронит в этой огромной могиле.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Улӑха ҫӗрлехи кайӑк-кӗшӗк сасси янӑравӗпе вӗри ҫӑлкуҫӗсенчен тухакан кӳкӗрт шӑрши хупласа илнӗ.

Долина наполнена отголосками эха от криков ночных птиц и настоена серными запахами горячих источников.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Тӗтре хупласа илеймен ту хушшинчи вӗтлӗх вӑрман ҫинче кӑнтӑр енчи ҫут нӑрӑсем — хырӑмне фосфор тултарнӑ пек ҫутӑла-ҫутӑла каяҫҫӗ.

Над горным подлеском, куда еще не дотянул туман, вспыхивали огоньки южных светлячков, крупных насекомых с брюшками, будто налитыми фосфором.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Такамӑн ӑшӑ аллисем манӑн куҫсене хупласа хучӗҫ.

Чьи-то теплые руки прикрыли мне глаза.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Трактор, хӑнӑхса ҫитнӗ лаша пек, карт туртса илчӗ, алтса кӑларнӑ малтанхи ҫӗр катрамӗсем, ҫаврӑнса ӳксе, ҫул хӗрринчи курӑка хупласа хучӗҫ.

Трактор, как конь с норовком, сделал рывок — и первые глыбы взрезанной земли перевернулись, накрыв придорожный шпарыш.

Улттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Тӗтре хупласа илнӗ ҫул ҫинче урапасем чакӑртатаҫҫӗ, ҫынсем пӗр-пӗринпе калаҫкаласа хире-хирӗҫ кӑшкӑра-кӑшкӑра, илеҫҫӗ.

В тумане по дороге скрипели колеса, шли и ехали люди, разговаривали, перекликались.

Улттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Тӗтре таврари йывӑҫ пахчисене лаппӑшпе хупласа илсе, ҫӳлте, мана курӑнман хӗвел пайӑркисен айӗнче шӑранса ирӗлнӗ пек, катрам-катрамӑн юлхавлӑн чӳхенкелесе тӑрать.

Туман затопил соседние сады и колыхался ленивыми клубами, будто подтаивая под лучами невидимого мне солнца.

Улттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Кӑвакарнӑ шупка ҫумӑр пӗлӗчӗсем ту хырҫисем хыҫӗнчен хӑйсен ҫулне пӳлнӗшӗн тарӑхнӑ пек епле ыткӑна-ыткӑна тухнине, кайӑк-кӗшӗк ушкӑнӗсем вӑл тӗлтен мӗнле хуйханса вӗҫсе тухса пирӗн тинӗс тӑрӑхӗнчи улӑх урлӑ савӑнӑҫлӑн ҫӗкленсе вӗҫсе иртнине, тӗрлӗ тӗслӗ кайӑк сассисем тинӗсе хупласа илнине эпир яланах хӗпӗртесе пӑхса тӑнӑ.

Мы всегда с тревогой наблюдали, как вырываются из-за огромных вершин седые, разозленные препоной тучи, как испуганно улетают оттуда птичьи стаи и переводят дух только в нашей приморской долине, осенью море покрывается птичьим разноплеменным базаром.

Иккӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Шура питне аллисемпе хупласа тӑрать.

А Шура стояла, закрыв лицо руками.

XXVII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Восстание ҫӗкленнӗ хула чунтан-чӗререн пулӑшу ыйтни Хоман пӗтӗм шухӑшӗсемпе интересӗсене хупласа хучӗ.

Этот трагический клич восставшего города сразу заслонил собой все мысли и интересы Хомы.

XXV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Эскадрильӑсен шавне ҫӗр ҫинчи артиллери шавӗ хупласа хурать.

Гул эскадрилий заглушался гулом наземной артиллерии.

XXIII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Минометсемпе хӗрӗх пилӗк миллиметрлӑ тупӑсенчен пенине крепоҫсене ҫӗмӗрмелли улӑп-тупӑсен йывӑр шавӗ хупласа хурать.

Хлопающие удары минометов, гулкие выстрелы мелкокалиберных терялись в тяжелых вздохах орудий крупных калибров.

XXIII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Вӑрҫӑ турри пӗтӗм тавралӑха хупласа кӗмсӗртеттерет.

Грохотал бог войны, заглушая все вокруг.

XXIII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех