Шырав

Шырав ĕçĕ:

ялти (тĕпĕ: ял) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Вырӑс эрни кунӗ Чӑлах Эрнюк пуҫлӑхсене курӑнас тесе, Шурча чиркӳне кайса Микул турӑ умне улӑм пӗрчи пек ҫинҫе ҫурта лартать, каҫалапа ялти ватӑсемпе пӗрле киремете ӳксе пуҫ ҫапать.
По субботам Эрнюк, чтобы лишний раз попасть на глаза начальству, ходит в Акрамовскую церковь и ставит там Миколе-угоднику тощую, как соломинка, свечку, а вечером вместе с деревенскими стариками самозабвенно молится своему богу — киреметю.

Хӑна-вӗрле // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ялти малтанхи мунча та — Чӑлах Эрнюкӑн пулнӑ.
Первая баня в деревне тоже появилась у Эрнюка.

Чӑлах Эрнюк — ялти кив пуянсенчен пӗри.
Эрнюк — один из старейших богатеев деревни.

Такамран хӑранӑ пек, ялти ҫуртсем кашнинчех йӗркесӗррӗн сапаланса пахча хушшисене, карта хыҫне, анкартисене ларса пӗтнӗ.
Деревенские избы, словно боясь чего-то, беспорядочно прятались за огородами, за дворами, под обрывами.

Юлташсем // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

— Анчах ялти пурнӑҫ ҫинчен пӗртте ыйтса пӗлес килмест.
— Но даже слова не хочу услышать про то, как живут в родной деревне.

Ялти пир кӗпе-йӗмпе, ҫара уран.
Одет в самотканину, ноги босы.

Шупашкар пасарӗнче // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Кӑҫал ӑнса пулсаччӗ вӑл пирӗн ялти пахчасенче. Хамӑр ҫисе йӑлӑхрӑмӑр та выльӑхсене пама тытӑнтӑмӑр…» — терӗ.
Куҫарса пулӑш

Кавӑн // Григорий Луч. «Капкӑн», 2012. — 12№ — 8–9 с.

Ялти ҫынсем шеллесе Пӑхса юлчӗҫ хыҫӗнчен, Паян пулнӑ ӗҫ ҫинчен Пакӑлтатрӗҫ тӗттӗмччен.
Куҫарса пулӑш

Тӑватӑ вилӗ // Константин Иванов. Константин Иванов. Нарспи: поэма. — Чебоксары: Чувашское книжное издательство, 2000. — 165 с.

Анчах ялти ҫӑварсем Кирек те мӗн калаҫчӑр, Яту ҫӗрнӗ пулсан та, Ҫапах эсӗ манӑн хӗр.
Куҫарса пулӑш

Атте-анне // Константин Иванов. Константин Иванов. Нарспи: поэма. — Чебоксары: Чувашское книжное издательство, 2000. — 165 с.

Ҫак намӑса кӑтартрӑн, — Ялти ҫынсем мӗн калӗҫ?
Куҫарса пулӑш

Пирӗн Нарспи ку пӳртре Ҫук-ши тесе килтӗмӗр, Ялти ырӑ ҫынсенчен Кунта тесе илтрӗмӗр.
Куҫарса пулӑш

Тӗрӗсси те пур-тӑр ҫав Ялти сӑмах хушшинче.
Куҫарса пулӑш

Силпире // Константин Иванов. Константин Иванов. Нарспи: поэма. — Чебоксары: Чувашское книжное издательство, 2000. — 165 с.

Ялти ҫынсем хушшинче Текех сӑмах сарӑлать.
Куҫарса пулӑш

Ҫимӗк иртсен // Константин Иванов. Константин Иванов. Нарспи: поэма. — Чебоксары: Чувашское книжное издательство, 2000. — 165 с.

Кӗрен-тухан ялти ҫын Каччӑ ҫине пӑхмарӗ.
Куҫарса пулӑш

Хушӑлкара // Константин Иванов. Константин Иванов. Нарспи: поэма. — Чебоксары: Чувашское книжное издательство, 2000. — 165 с.

Ялти хӗрсем, каччӑсем Вӑййа тухнӑ выляма, Тухнӑ пирӗн Нарспи те Хӗр ӗмӗрне ӑсатма: Юлашки каҫ выляса Юлас арӑм пуличчен, Юлашки каҫ Сетнере Курас юта кайиччен.
Куҫарса пулӑш

Тарни // Константин Иванов. Константин Иванов. Нарспи: поэма. — Чебоксары: Чувашское книжное издательство, 2000. — 165 с.

Пӗтӗм ялти ача-пӑча Туйӗ хыҫҫӑн хӑвалать.
Куҫарса пулӑш

Туй // Константин Иванов. Константин Иванов. Нарспи: поэма. — Чебоксары: Чувашское книжное издательство, 2000. — 165 с.

Хура пӳртре шӑпӑрҫӑ Ларать шӑпӑр тӳрлетсе, Ялти ҫамрӑк каччӑсен Ури каять ҫӗкленсе.
Куҫарса пулӑш

Ҫимӗк каҫӗ // Константин Иванов. Константин Иванов. Нарспи: поэма. — Чебоксары: Чувашское книжное издательство, 2000. — 165 с.

Икӗ пысӑк кӑмака Тӗрлӗ апат пӑсланать, Ялти тантӑш-тӑвансен Тута-ҫӑвар ҫуланать.
Куҫарса пулӑш

Михетерӗн килӗнче Сӑра пичӗки кусать, Ялти тантӑш-тӑвансен Пырӗ тӗпӗ ярӑнать.
Куҫарса пулӑш

«Хура сӑмах сана ермен, — Ялти ҫынсем тахҫан пӗлеҫҫӗ, — Пӗр айӑп ҫук Кавруҫӑн теҫҫӗ.
Куҫарса пулӑш

XXVIII // Маркиан Удалов. «Тӑван Атӑл». — 2007. — 3№. — 95–117 с.; 4№. — 52–75 с.; 5№. — 40–72 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика