Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хӑйсен (тĕпĕ: хӑйсем) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Унпа юнашар пекех площадь урлӑ пысӑк куҫлӑ автомобилсем, йывӑр грузовиксем хӑйсен куҫӗсене йӑлтӑртаттарса, чӑнкӑртатакан трамвайсем, тусанлӑ автобуссем ирте-ирте кайнӑ, анчах вӗсем пӗри те Наткӑна ҫаклатман та, ӑна сыхланӑ пекех пынӑ, мӗншӗн тесен вӑл хытӑ шухӑшласа утса пынӑ.

Совсем рядом с ней проносились через площадь глазастые автомобили, тяжёлые грузовики, гремящие трамваи, пыльные автобусы, но они не задевали и как будто бы берегли Натку, потому что она шла и думала о самом важном.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Натка, унӑн кӑвак, пуҫа ҫиекен хумӗсем ҫине пӑхса, таҫта ҫакӑнта ӗнтӗ, ҫирӗммӗш ҫулта, хӑйсен кӳршӗ ҫынни пит савӑнӑҫлӑ атӑҫӑ вилнине, ӑна кунта пытарнипе, вӑл фронта каяс умӗн мӗн пур турӑшсене килӗнчен кӑларса ывӑтнине, хӑйӗн шурӑ куҫлӑ хӗрне — Манькӑна Всемира ят панине тата вӑл пит те кӑмӑллӑн йӑл кулса илсе, урӑх нихӑҫан та киле килмелле мар, вокзалалла утнине аса илчӗ.

И, глядя на его серые гиблые волны, Натка вспомнила, что где-то вот здесь в двадцатом был убит и похоронен их сосед, один весёлый сапожник, который, перед тем как уйти на фронт, выкинул из дома иконы, назвал белобрысую дочку Маньку Всемирой и, добродушно улыбаясь, лихо затопал на вокзал с тем, чтобы никогда домой не вернуться.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Октябреноксем пӗренесем ҫине вырнаҫса ларса, яланхи пекех харӑссӑн, анчах кӗвӗллех мар, хӑйсен юррине юрлама пуҫланӑ.

Уже, рассевшись на брёвнах, дружно и нестройно, как всегда, запевали свою песню октябрята.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Толькӑна хӑйсен лагерьти лазаретах илсе кайрӗҫ.

Тольку повезли в свой же лагерный лазарет.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Унта вара вӗсене яра-яра илсе, ачасем хӑйсен хушшине пӗрерӗн-пӗрерӗн лартса тухнӑ.

Тут их расхватали, растащили и рассадили всех порознь.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Чан сасси илтӗнсенех юрӑсем лӑпланчӗҫ, тавлашусем чарӑнса ларчӗҫ, вӑйӑсем те пӗтрӗҫ, пурте халичченхинчен хӑвӑртрах стройра хӑйсен вырӑнӗсене йышӑнма чупрӗҫ.

При первом ударе колокола затихли песни, оборвались споры, прекратились игры, и все поспешней, чем обыкновенно, бросились к своим местам в строю.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Параппанҫӑсем хӑйсен параппанӗсене хытараҫҫӗ, горнистсем ылтӑн пек йӑлтӑртатса тӑракан трубисемпе кӑшкӑртаҫҫӗ.

Барабанщики подтягивали барабаны, горнисты отчаянно гудели на блестящих, как золото, трубах.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Вӗсем хӑйсене хӑйсем ҫапла тӳрӗ тытса пыма пӗлнипе, хӑйсен дисциплинипе мухтанни тата вӗсене хӑйсем пит те пахана хуни курӑнсах тӑнӑ.

И видно было, что они крепко дорожат и гордятся своей выправкой и дисциплиной.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Ку юрӑ восстани тунӑ савӑтсем ҫинчен, ҫапӑҫӑва кайса, хӑйсен ӗречӗсене хытӑрах та ҫирӗпрех пӗтӗҫтернӗ отрядсем ҫинчен, тӗрмесенче выҫӑллӑ-тутӑллӑ, сивӗре асапланса пурӑннӑ паттӑрсем-юлташсем ҫинчен каланӑ.

Это была песня о заводах, которые восстали, об отрядах, которые, шагая в битву, смыкались всё крепче и крепче, и о героях-товарищах, которые томились в тюрьмах и мучились в холодных застенках.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Юханшывсем тусанлӑ тусем ҫинчен кӗрлесе анса, пӗр-пӗринпе пӗрлешсе хытӑ шавласа юхакан кӑпӑклӑ юхан шывсем пулнӑ пекех, вӑрҫӑ кӗмсӗртеттерме пуҫласассӑнах ту ҫинчи Буржуйсен Патшалӑхӗнче востанисем тапранса кайрӗҫ те, Тӳрем ҫӗрти Король ҫӗрӗнчен те, Юрлӑ патшалӑхран та, тата Шӑрӑх патшалӑх ҫӗршывӗнчен те хӑйсен ҫилӗллӗ сассисене пиншерӗн-пиншерӗн пачӗҫ.

Вот так же, как ручьи, сбегая с пыльных гор, сливались в бурливые, пенистые потоки, так же при первом грохоте войны забурлили в Горном Буржуинстве восстания, и откликнулись тысячи гневных голосов и из Равнинного Королевства, и из Снежного Царства, и из Знойного Государства.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

— Мӗнле вӑл ӑнланмалла мар ҫӗршыв, мӗнле унта ҫавӑн пек пӗчӗк ачасем те Вӑрҫӑ Ҫекретне пӗлеҫҫӗ, хӑйсен Ҫирӗп Сӑмахне ҫапла хытӑ тытса тӑраҫҫӗ?

 — Что же это такая за непонятная страна, в которой даже такие малыши знают Военную Тайну и так крепко держат своё твёрдое слово?

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Вӗсем Начаркка ачана хӑйсен буржуйсен патшалӑх ҫыннисен шутне те ҫырса хучӗҫ те, ӑна вара пӗр пичке варени, пӗр карҫинка печени пачӗҫ.

Записали поскорее Мальчиша-Плохиша в своё буржуинство и дали ему целую бочку варенья да целую корзину печенья.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Е буржуйсем килсе, пире хӑйсен буржуй патшалӑхне илсе каяссине пирӗн кӗтсе лармалла-и?

Или нам, мальчишам, сидеть дожидаться, чтобы буржуины пришли и забрали нас в своё проклятое буржуинство?

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Нумайччен чуптуса тӑма унӑн вӑхӑт пулмарӗ, мӗншӗн тесен халӗ ӗнтӗ улӑхсен леш енче йывӑр снарядсем кӗрӗслетсе ҫурӑлнине, тусен леш енче пушар пулнипе пӗлӗте хӗрлӗ сӑн ҫапнисене пурте хӑйсен куҫӗсемпе хӑйсем курса, хӑйсен хӑлхисемпе хӑйсем илтсе тӑнӑ.

А много ему расцеловываться некогда было, потому что теперь уже всем и видно и слышно было, как гудят за лугами взрывы и горят за горами зори от зарева дымных пожаров…

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Беженцӑсене ачисене ҫӑкӑр ҫитерчӗҫ, лешсем вара вӗсем ҫине хӑйсен пысӑк куҫӗсемпе шанчӑклӑн пӑхса ларчӗҫ.

Угощали хлебом беженских мальчишек и девочек, которые смотрели на них огромными доверчивыми глазами.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Хӑйсен йӗвенӗсемпе ерипен чанкӑртаттарса унтах тӗрлӗ тӗслӗ лашасем ҫаврӑнкаласа ҫӳреҫҫӗ.

Тихо звеня уздечками, тут же рядом ворочались разномастные кони.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Хӑйсен ялӗнчен рабочисене хӑваласа кӑларать.

В своей деревне рабочих собирает.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Ачасем, минтерӗсене, тӳшек ҫиттисене тата алшӑллийӗсене хӑп-хап ярса тытса, хӑйсен вырӑнӗсенчен ҫухӑраша-ҫухӑраша сиксе тӑчӗҫ.

Ребятишки, хватая подушки, простыни и полотенца, с визгом повскакали со своих мест.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Вӗсенчен нумайӗшӗсем хӑйсен ҫӑварӗсене ҫул хӗрринчи кӑвасак тутӑллӑ пиҫсе ҫитмен иҫӗм ҫырлине чыхса тултарнӑ пулнӑ.

Многие из них уже успели набить рты кислым придорожным виноградом.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Пӑрахутсем ҫӳреҫҫӗ хӑйсен тинӗсӗсемпе.

Пароходы плывут своими морями.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех