Шырав

Шырав ĕçĕ:

Пӗчӗк сăмах пирĕн базăра пур.

Пӗчӗк (тĕпĕ: пӗчӗк) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Ун ҫине тинкеререх пӑхсан, эсир ҫав кӑшӑл ҫинче, шӑпах вуниккӗ цифра айӗнче пӗчӗк мӑкӑль, урӑхла каласан шпенёк куратӑр.
Если вы внимательно посмотрите на него, то как раз под цифрой двенадцать на этом ободке есть маленький выступ, или шпенек.

17. Сехет чеелӗхӗ // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Пӗр сӑмах каламасӑрах, старик портфельне хӑвӑрт уҫрӗ, пӗчӗк ҫеҫ отвертка кӑларчӗ, лампӑна хӑй патнерех шутарса сехетӗн хыҫалти хупӑлчине уҫма тӑчӗ.
Без единого слова старичок открыл портфель, вытащил крошечную отвертку, придвинул к себе лампу и попытался открыть заднюю крышку.

Ҫак сӑмахсемпе майор сехете сӗтелӗн тепӗр вӗҫне, пӗчӗк ҫыннӑн сӑмси патнерех шутарса хучӗ.
С этими словами майор передвинул часы на другой конец стола, к самому носу маленького человека.

Пӳлӗме помощникӗпе темӗн пысӑкӗш куҫлӑх тӑхӑннӑ пӗчӗк ватӑ ҫын кӗчӗ.
Вошел помощник со старым человеком маленького роста, в громадных очках.

Эсир пӗчӗк ача мар, хӑвӑр ӑҫта ларнине ӑнланатӑр.
Вы человек взрослый и знаете, где находитесь.

16. Следователь пӳлӗмӗнче // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Акӑ унӑн пӗчӗк пӳрчӗ: ҫамкасӑр, улӑмпа витнӗ те ҫиелтен сайран кӑна сайхахсемпе пустарнӑ.
Вот его маленькое жилище: соломенная крыша, придавленная несколькими жердинами.

Х. Чӗре сасси // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Мишшапа ӑна танлаштарсан, тимӗрҫӗ ачи ун ҫумӗнче пӗчӗк те ҫинҫешке пек курӑнать.
Мишка рядом с ним выглядел подростком.

IX. Ятлӑ ҫынсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Ҫу кунӗнче пӗчӗк йывӑҫ пӳртре ӗмӗтсӗр хӑнтӑласене тӑрантса ҫитереймӗн, уҫӑ сывлӑшра пурӑнас килет, хӗлле тесен, пур енчен те тӑм сӗрсе, йывӑҫ пӳртрех ирӗкленсе пурӑнатӑп, — терӗ Пикмӑрса.
— Да не больно охота в жару-то в тесной деревянной избенке клопов кормить, то ли дело на свежем воздухе жить, а зимой уж куда ни шло, — ответствовал Бикмурза.

VII. «Ҫинҫе шывӗ сивӗ мар» // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ильяспа Мӗтрик ыттисем вылянине пӗр хушӑ пӑхса тӑнӑ хыҫҫӑн аллинчи пӗчӗк витрисене шыв тултарма чупрӗҫ.
Понаблюдав некоторое время за игрой, Ильяс с Метриком побежали к реке наполнить водой небольшие ведерки.

Урам варринче пӗчӗк йӗтем пысӑкӑш карта ҫырнӑ; унта икшерӗн-икшерӗн чышӑлла выляҫҫӗ.
Посреди улицы отмечена небольшая площадка, ну величиной в обычный двор; там по двое играют в чушку.

Тарҫӑсем, иккӗн ик енчен, йытӑсене хӑратса, пӗр пӗчӗк витене хупрӗҫ.
Но батраки тут же отвели и заперли их в конюшню.

VI. Кантюк кӗреки // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Вӑйлӑ Урнашка Ҫтаппан Иванчча тӑрантас ҫине, пӗчӗк ачана ҫӗкленӗ пек, ҫӗклесе лартрӗ.
Сильный Урнашка в это время сгреб Степана Иваныча своими лапищами и, как, малого ребенка, усадил в тарантас.

Тухтар, хӑйӗн пӗчӗк пӳртӗнче чӳрече аяккине тӑрса, ҫамрӑксене курӑнас марччӗ тесе, катаран карӑнса пӑхать.
Тухтар, стоя возле крохотного оконца, глядит на них украдкой, но сам ни за что не показывается на глаза.

IV. Ҫӑлӑнӑҫ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Эс пӗчӗк ҫын мар…
— А ты и так недешевый…

Кайӑк кӑштах аяккине вӗҫсе кайрӗ, пӗр вӑрӑм туналлӑ курӑк турачӗ ҫине ларса, пӗчӗк сӑмсипе хӑйӗн ҫунатне тӳрлеткелеме тытӑнчӗ.
Но птица все же вспорхнула и перелетела на макушку какой-то болотной травы с высоким стеблем и старательно принялась охорашиваться.

Пусса анса кайсаттам пӗчӗк чух, эс туртса кӑлармарӑн-и мана?
А когда я маленькая упала в колодец, разве не ты меня оттуда вытащил?

Акӑ тахҫан пӗлнӗ ана палли — карӑнтӑкпа ҫыхӑнтарнӑ икӗ пӗчӗк йӑран.
Вот их давным-давняя мета — связанные веревкой колышки на двух маленьких бороздках.

III. Инкекпе куҫа-куҫӑн // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫава выртнӑ тӗлте пӗчӗк шӑрчӑксем аяккинелле сике-сике ӳкрӗҫ.
От нее в разные стороны сыпанули прыткие кузнечики.

II. Кӗтмен парне // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Йӑтӑнса аннӑ пӳрт вырӑнне йыснӑшӗ Тухтара пӗчӗк пӳрт туса лартма пулӑшнӑ.
Тогда-то Шерккей и помог ему домик из бани возвести.

Тӑлӑх Тухтар ял ҫумӗнчи сӑрт ҫамкинче, «Ӑҫтиҫук» текен хӑрах енлӗ урамра, мунчаран хӑртакласа лартнӑ пӗчӗк пӳртре пурӑнать.
Деревенский сирота Тухтар жил на улице-односторонке, что прилепилась к косогору возле деревни и носила название Бедняцкая, домик его был собран из старой бани и казался игрушечным.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика