Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

шухӑшларӑм (тĕпĕ: шухӑшла) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Мӗн тери тӑнсӑрлӑх! — пӗр енчен шухӑшларӑм эпӗ.

Что за нелепость!» — представлялось мне с одной стороны.

XXIV // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Ҫапла ҫеҫ шухӑшларӑм эпӗ, урӑхла мар.

Мои мысли были лишь такими, ничего другого не было.

XXIII // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Эпӗ ҫакна йӑлтах куртӑм, вара ҫапла шухӑшларӑм:

Я все это видел, но не приписывал этому никакого другого значения.

XXIII // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

«Ачасем умӗнчех, няня умӗнчех мӗн хӑтланаҫҫӗ!» — шухӑшларӑм эпӗ.

«При детях, при няне!» — думал я.

XXI // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Ку вӑл хама ытла та пӗчӗке хуни пулӗччӗ, шухӑшларӑм эпӗ.

Это было бы слишком унизительно, говорил я себе.

XXI // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

«Унпа урӑх нихҫан та тӗл пулас марччӗ, ҫакна тума эпӗ пултаратӑп», — шухӑшларӑм эпӗ.

«От меня зависит, — думал я, — сделать так, чтобы никогда не видать его».

XXI // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Апла пулсан, эпир пӗрремӗш хут та ӑнсӑртран харкашса илмен, ҫавӑнпа ку вӑл ҫапла пулмалла та, ҫапла пулать те, шухӑшларӑм эпӗ.

Стало быть, первая не была случайностью, а это так и должно быть и так и будет, думал я.

XII // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Эпӗ вара: эпир вӑрҫса илтӗмӗр те килӗшрӗмӗр, урӑх кун пекки пулмасть, — тесе шухӑшларӑм.

И я подумал, что мы поссорились и помирились и что больше этого уже не будет.

XII // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Мӗн? — шухӑшларӑм эпӗ.

Что? — думал я.

XII // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

— Ҫапла, шухӑшларӑм

— Да, надумал…

XIV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

 — Пӗлетӗн-и, мӗн шухӑшларӑм?

— И знаешь, что надумала?

VIII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Юрать-ши, чӑрмантармӑп-ши, тесе ҫеҫ шухӑшларӑм.

Только думал: стоит ли, не помешаю ли?

VIII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Эпӗ кӗтрӗм-кӗтрӗм, шухӑшларӑм

— Я все ждал, думал…

X // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

«Ку эрех ӗҫнӗрен вӑл», — шухӑшларӑм ӑшӑмра.

«От вина», — подумал я.

Хупахра // Аркадий Малов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 76–92 стр.

«Йӑлтах ҫӗрсе ҫӗр пулнӑ», — шухӑшларӑм хам ӑшӑмра.

«Все уже истлело, — подумал я.

Хупахра // Аркадий Малов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 76–92 стр.

«Ку хутӗнче, кирек мӗн тесен те, хупаха час-час кӗрсе ҫӳрекен ҫын килет», — шухӑшларӑм эпӗ хамӑн ӑшӑмра.

Но я подумал, что в этот это частый посетитель кабак.

Хупахра // Аркадий Малов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 76–92 стр.

«Хура кушак мӑнкӑмӑллӑн пирӗн стена тӑрӑх нумаях уткаласа ҫӳреймӗ», — тесе шухӑшларӑм эпӗ ҫирӗппӗн, ирӗксӗрех хамӑн кӗнеке ещӗкӗ ҫине пӑхса.

«Черной кошке теперь недолго осталось важно разгуливать по нашей стене», — решительно подумал я, взглянув на ящик с книгами.

Кроликсем тата кушак // Николай Петров. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 45–52 стр.

Тӗлӗрсе пынӑ май эпӗ мерчен ҫыранпа тӗксӗм-кӑвак тӳпери ылтӑн уйӑха куртӑм та шухӑшларӑм: Ӗмӗт вӑл — пурнӑҫра пурри ҫеҫ те мар тата пулма пултарайманни те мар.

Засыпая, я видел перед собой изумрудно-зеленый берег и золотую луну на темно-синем небе и думал: надежда — это не то, что уже есть, но и не то, чего не бывает.

Тӑван ял // Николай Иванов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 17–30 стр.

Юханшыв шӑпӑлтатнине итлесе выртнӑ май пурнӑҫра эпӗ хам тӗрӗс ҫулпах пыратӑп тесе шухӑшларӑм.

Я лежал, прислушиваясь к журчанию воды под днищем джонки, чувствовал, что еду верной дорогой, и думал.

Тӑван ял // Николай Иванов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 17–30 стр.

Эпӗ шухӑшларӑм:

Я подумал:

Пӗр пӗчӗк ӗҫ // Николай Иванов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 13–16 стр.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех