Шырав

Шырав ĕçĕ:

илнӗ (тĕпĕ: ил) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Ответ шыранӑ пек, Зеб йӗри-тавра пӑхса илнӗ.
Зеб посмотрел кругом, как будто ища ответа.

LXXII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Пурне те ҫав ирсӗр ҫын ярса илнӗ.
Все захватил этот мерзавец.

— Ҫӗр ҫӑтасшӗ! — тесе мӑкӑртатса илнӗ Зеб.
— Чорт побери! — пробормотал Зеб.

Сунарҫӑ хӑйӗн сунара ҫӳремелли пит пысӑк ҫӗҫҫине туртса кӑларнӑ, ӑна такан айне чикнӗ, ҫурӑк такана чӗрне ҫумӗнчен хӑйпӑтса илнӗ те мӗнпур пӑти-мӗнӗпех хӑйӗн сӑхманӑн пӗр тарӑн кӗсьине чиксе хунӑ.
Охотник вытащил свой огромный охотничий нож, подсунул его под подкову, снял обломок с копыта и вместе со всеми гвоздями положил в один из бездонных карманов своего кафтана.

LXXI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Зеб хӑй йӗнерӗ ҫумӗнчен лассо вӗҫертсе илнӗ, турӑ лашана мӑйӗнчен ункӑласа илнӗ те кантрана тепӗр вӗҫӗнчен туртӑнтарса лартнӑ.
Зеб снял со своего седла лассо, набросил петлю на шею гнедого и потянул веревку за другой конец.

— Кун пек чӑрмав пулассине эпӗ пӗртте кӗтменччӗ, — тесе мӑкӑртатса илнӗ Зеб, хӑй лашана ҫӗнтерме мӗн те пулин тупма пулмӗ-ши тесе, йӗри-тавра пӑхса илнӗ.
— Вот препятствие, которого я никак не ждал, — пробормотал Зеб, оглядываясь кругом в надежде найти что-нибудь, что помогло бы ему преодолеть эту трудность.

Ухмах выльӑх, — тесе мӑкӑртатса илнӗ Зеб.
Глупое ты животное! — заворчал Зеб.

Луиза ҫав выводсем тӗрӗс пулма пултарнине пӗтӗмпех чухласа илнӗ.
Луиза оценила всю справедливость этих подозрений.

LХIХ сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Пулса иртекен ӗҫсене хытӑ сӑнаса тӑнӑ ватӑ сунарҫӑ ҫак ӑнланмалла мар ӗҫе инстинктпа сиссе, чухласа илнӗ.
Старый охотник, зорко следивший за происходящими событиями, инстинктивно почувствовал и понял смысл этого темного дела.

Пӗрре ӑна комиссар тӑванӗн хӗрӗ, фортри чи илемлӗ хӗр, ҫав темтепӗр курассишӗн шыраса ҫӳрекен ҫын ҫине ытлах та кӑмӑллӑн пӑхса илнӗ пек туйӑнса кайнӑ-мӗн.
Ему однажды показалось, что племянница комиссара, первая красавица форта, слишком благосклонно посмотрела на мустангера.

LXVIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Вӑл вӗтлӗх тӗлӗнче йывӑҫсен айне чарӑнса тӑнӑ та Аламӑн чӑнкӑ ҫырӗнче курӑнса ларакан кипарисӑн тӗксӗм тӑрри ҫине ирӗксӗрех пӑхса илнӗ.
Она остановилась у лесных зарослей, под тенью деревьев, и невольно посмотрела на темную верхушку кипариса, возвышающуюся над обрывистым берегом Аламо.

LXVI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ҫак чарусӑр юланутлӑ хӗрарӑм хӑйсене ҫур сехет малтанрах ҫеҫ ҫул кӑтартса янӑ хӗрарӑм пулнине пур те палласа илнӗ.
В этой неистовой всаднице все сразу узнали ту женщину, которая полчаса назад указала им путь к хижине.

LXV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Вӑл, мулкача хуса ҫитсе, хӑрах урипе ӑна ҫурӑмӗнчен хытӑ пӑталаса илнӗ те тепӗр урине йывӑҫран ҫаклатма хатӗрлесе пынӑ.
Вцепилась ему лапой в спину так, что все когти ушли, а другую лапу приготовила за дерево уцепиться.

Тӑманапа мулкачӑ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ҫавна илнӗ вӑхӑтра ку тата ҫирӗм пӑрҫа кӑларса ӳкерет.
Обезьяна хотела поднять и просыпала двадцать горошинок.

Упӑтепе пӑрҫа // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Тӑрни пуҫне чиксе янӑ та шӑммине туртса та илнӗ.
Журавль засунул голову, вытащил кость.

Кашкӑрпа тӑрна // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Хулана ҫитсен, хай ҫын лавккаран сӗлӗ илнӗ те килне кайнӑ.
Мужик подъехал к лавке, купил овса и поехал домой.

Лашапа ҫын // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Йыттисем пыршӑсене ярса илнӗ те — ҫисе те янӑ, вара каланӑ: «Пирӗн апат пӗҫерекен маттур, апата лайӑх хатӗрлет», — тенӗ.
Собаки подхватили, поели и говорят: «Повар хороший: хорошо стряпает».

Йытӑпа апат пӗҫерекен ҫын // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Хайхи ача кӗрепле мӗн иккенне астуса илнӗ вара.
Тогда он и вспомнил, что такое грабли.

Нумай вӗреннӗ ача // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вӑл пӗр кулач илнӗ те ҫисе янӑ, унӑн татах ҫиесси килнӗ.
Он купил калач и съел; ему все еще хотелось есть.

Виҫӗ кулачӑпа пӗр пӗремӗк // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вӑл халӑх ушкӑнӗ хушшине метеор пекех чупса пырса кӗнӗ те курӑк ҫинче ним чӗнмесӗр тӑсӑлса выртакан ҫын умне пӗшкӗннӗ; кантрана икӗ аллипе ярса тытса, вӑл ӑна палачсен аллинчен туртса илнӗ.
Как метеор, влетела она в толпу и наклонилась над осужденным, безмолвно распростертым на траве; схватившись обеими руками за веревку, она пыталась вырвать ее из рук палачей.

LXIV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика