Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Ҫӗре (тĕпĕ: ҫӗр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Сергей Мускавра пулни ҫинчен каласа пӗтернӗ ҫӗре ҫурҫӗр те иртрӗ, хӑнасем килӗсене саланма пуҫларӗҫ.

Время уже было за полночь, когда Сергей закончил рассказ о поездке в Москву и гости стали расходиться.

XXX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Хуракуҫ хӗр нимӗн те каламарӗ, шыва ҫӗре тӑкрӗ те кайрӗ…

Смуглянка ничего не сказала, вылила на землю воду и уехала…

XXX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Танкист-герой хӑй ҫине тинкерсе пӑхнӑран, унӑн ҫемҫе пӗчӗк аллине вӑл ҫирӗп те хытӑ аллипе тытса чарнӑран, хӗр вӑтаннипе хӗрелсе кайрӗ те ҫӗре сиксе анчӗ, текех Сергей ҫине пӑхса илме те хӑяймарӗ.

А девушка, смущенная пристальным взглядом танкиста-героя, и еще более тем, что он задержал ее маленькую руку в своей крепкой, твердой ладони, покраснела и спрыгнула на землю.

XXIX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Пӗтӗм дивизи, пӗр ҫӗре чӑмӑртаннӑ вӑй пулса, чӑнкӑртатса, шавласа пыракан юханшыв пек тӗп хула патнелле юхрӗ, ҫын тулнӑ, уявла илемленсе, хӗвелпе ҫуталса тӑракан Горький урамне пӳлсе лартрӗ, Хӗрлӗ площаде кӗрес умӗн чарӑнса тӑчӗ…

Вся дивизия, как гибкий, воедино собранный организм, гремящим потоком устремилась к столице, запрудила людную, залитую солнцем и по-праздничному убранную улицу Горького и замерла у преддверия Красной площади…

XXIX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Вӗсене ҫиелтен витсе хунӑ, хӗвелпе хӗрнӗ брезент броня ҫумне, тупӑ кӗпҫи ҫумне ҫыпҫӑннӑ, ҫӗре ҫити усӑнса аннӑ.

Они были укрыты чехлами, нагретый на солнце брезент плотно облегал броню, ствол пушки и опускался до земли.

XXIX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ҫӗре ӳкнӗ курӑкпа ҫӗрекен ҫулҫӑ шӑрши пенӗ.

Веяло пряным запахом вянущих, припавших к земле трав, опавших листьев.

XXVIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Пуҫласа Мускава килнӗ ҫын тем пек ҫемҫе вырӑн ҫинче те выртас ҫуккине, чи чаплӑ гостиница номерӗнчен те урама, ҫынсем ҫӳренӗ ҫӗре тухса каясса кам пӗлмест…

Кто ж того не знает, что человеку, впервые приехавшему в Москву, не лежится даже на самой мягкой постели, а из номера пусть самой лучшей гостиницы его так и тянет на улицу, в поток людей…

XXVIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Сергей ҫӳллӗ ҫурта пырса кӗнӗ ҫӗре вунӑ сехет те ҫитейменччӗ-ха.

…Не было и десяти часов, когда Сергей подошел к высокому зданию.

XXVIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Генерал юлташ, — терӗ Сергей, — манӑн тата тепӗр ҫӗре ҫитсе курас килет.

— Товарищ Генерал, — сказал Сергей, — я хочу сходить еще в одно место.

XXVIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Эсӗ ун чух машинӑна епле чуптартӑн, гусеницӑсем ҫӗре лекмен пекех пычӗҫ-ҫке.

Как ты тогда разогнал машину, ведь гусеницы почти не касались земли.

XXVII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Эпир чупса ҫитнӗ ҫӗре вӑл тӑн ҫухатма та ӗлкӗрнӗ…

Мы кинулись к нему, а он уже без чувства…

XXVII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Шыв юхӑмӗ хӑваланипе пӗренесем пӗр ҫӗре пырса купаланаҫҫӗ, пӑтрашӑнса, чӑлханса пӗтеҫҫӗ те, йӗркине тупма питӗ хӗн.

Гонимый потоком, лес сбился в кучу, сплелся, запутался так искусно, что разобраться в этом сплетении, найти нужные концы, чтобы потом развязать весь узел, — дело не простое.

XXVI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Пӗренесем юхӑ ҫӗре тухрӗҫ те ҫӑмӑл кӑна юхса кайрӗҫ.

Бревна вышли на быстрину и поплыли по течению.

XXVI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Шыв ҫыранӗ тусем хушшине пытаннӑ тӗлте шыв ҫинче кӑвар пек хӗвел ҫути, фокусри пек, пӗр ҫӗре пухӑннӑ та, шыв тӗкӗрне ҫапӑнса, халех пӗтӗм таврана пушар хыптарас пек ялкӑшать.

Там, где скрылись меж гор берега, разливается жаркий блеск на воде и кажется: в этом месте собрались, как в фокусе, все лучи солнца и отразились в зеркале реки с такой силой, что все вокруг вот-вот воспламенится.

XXVI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Грицько ҫине пӑхса: «Кӗрескер! Хӑйпе пӗрле никам пулмасан та вӑл пӗренене пӗчченех ҫӗре антарӗччӗ…» — терӗ хӑй ӑшӗнче Сергей.

Поглядывая на Грицька, Сергей невольно думал: «Здоровило! Да если бы рядом с ним никого не было, он бы и один, немного поднатужившись, сбросил бы бревно на землю…»

XXIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Пӗрене ҫӗре ахлатса ӳкрӗ те кӑшт кусса кайрӗ Варенькӑпа Глаша вӑкӑрсене ҫавӑтса пычӗҫ — мӑйрака сӳсменӗнчен урапа вырӑнне алӑ туни хулӑнӑш сӑнчӑр сӗтӗрӗнсе пырать.

Бревно со стоном упало на землю и немного откатилось, Варя и Глаша подвели быков — вместо дышла от ярма протянулась длинная, в руку толщиной, цепь.

XXIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Питӗ кирлӗ ҫӗре яма каснӑ…

— Назначение имел важное…

XXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Кунта юлакан ушкӑна Прохор пӗр ҫур сехете яхӑн вӗрентрӗ, шыв кӗрлекен вырӑнсенче пӗренесем пӗр ҫӗре капланса ларасран епле сыхламаллине каласа пачӗ.

С полчаса Прохор поучал остающихся сплавщиков, как установить наблюдение за рекой в том месте, где начинается порог, как предотвращать возможные заторы.

XXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Ирина, — терӗ вӑл, хӗр сӑмахӗсене хӑлхине чикмесӗр, — сана йывӑҫ юхтарнӑ ҫӗре илсе кайма эпӗ сӗнтӗм.

— Ирина, — сказал он, не отвечая на ее слова, — это я предложил взять тебя на лесосплав.

XXII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ҫул хӗрринче вагон тӑрать, ҫӗре чавса тунӑ кӑмакаран тӗтӗм тухать, унта пӗр хӗрарӑм апат пӗҫерет.

У дороги стоял вагон, дымилась вырытая в земле печка, кухарка варила обед.

XXI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех