Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ӑнланчӗ (тĕпĕ: ӑнлан) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ку йӗр мӗнле йӗр иккенне Шерккей ҫийӗнчех ӑнланчӗ, вӑл ӑҫта ҫити кайнине те тӗрӗс чухласа илчӗ: пӗр йӗкӗлти ҫӑвар ҫавӑн пек хӑтланнӑ ӗнтӗ, ҫав йӗр мӗн Шерпике ҫурчӗ патне ҫитиех пырать…

Шерккей тут же догадался, что это за дорожка и куда она ведет: какой-то зубоскал выследил-таки его и посыпал дорогу опилками до самого дома Шербиге!..

XXVIII. Таптанми йӗр // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Сайте ӑнланчӗ ҫавӑ мӗнле сӗт иккенне, вӑл йынӑшса сывлӑш ҫавӑрчӗ, сӗтне тутанса пӑхмарӗ.

Та сразу поняла, чьей коровы это молоко, и со стоном отвернулась к стенке.

XXII. Амӑшӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тен, ҫавна пула та пуль, ҫуртра хӑй вӑл чи тӗреклӗ тайӑм иккенне те тӗрӗс ӑнланчӗ, ҫав тайӑма халиччен никам та сулӑнтарманччӗ-ха.

Может, потому и понимала, что в своем доме она и есть главная опора, и до сих пор еще никому не удавалось пошатнуть ее.

XXII. Амӑшӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ӑна Стёпка подвалтах ӑнланчӗ.

Как это мальчик понял еще в подвале.

24. Кӗрешӳ тата вӑрӑма пырать-ха // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Майор каланисене итлесен, отделенири дежурнӑй задачӑна тӳрех ӑнланчӗ: шофер пурӑнакан ҫурта сыхласах тӑмалла, шоферпа арӑмӗ тухса тарма тӑрсан, вӗсене тытса хупмалла.

Дежурный по отделению, выслушав майора, сразу понял задачу — организовать наблюдение за домом, а в случае чего и задержать шофера с женой, если они надумают скрыться.

17. Сехет чеелӗхӗ // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Хусан тутарӗ тавлашса тӑмарӗ, тӳре сӑмахӗ тӗрӗс иккенне ҫийӗнчех ӑнланчӗ.

Казанский татарин не стал спорить, поняв, что судья прав.

IX. Ятлӑ ҫынсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫакна Селиме те, Тухтар та ӑнланчӗ.

И Селиме, и Тухтар знали и чувствовали это.

IV. Ҫӑлӑнӑҫ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫакӑн пек ҫӗрте унӑн пурӑнӑҫра, пӗрремӗш хут тӑшманпа куҫа-куҫӑн тӗл пулмалла пулнӑ та, вӑл унтан каҫару кӗтме ҫуккине пит лайӑх ӑнланчӗ.

Ему первый раз в жизни пришлось встретиться в такой обстановке с врагом, и он понял, что пощады от него ждать не придется.

15. Тӑшман йӑвинче // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Хӗрарӑм йытта ӑнланчӗ пулмалла, ҫавӑнпа та пӑшӑрханса пӳрте кӗрсе кайрӗ.

Видимо, женщина поняла собаку и, встревоженная, ушла в дом.

15. Тӑшман йӑвинче // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Йыттине вӑл кураймарӗ, анчах та йытӑ хӑйӗн малти урисемпе грузовик бортнех лектернине илтсе, вӑл ҫав Грумик мӗн пысӑкӑш пулнине ӑнланчӗ.

Собаки он не видел, но по тому, что она доставала передними лапами борт грузовика, понял; какого роста этот Грумик.

15. Тӑшман йӑвинче // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Стёпка ӑнланчӗ: ку ӑна туйӑннӑ кӑна, тӗрӗссипе таврара пач тӗттӗм пулнӑ.

Степка понял, что это ему только кажется, а на самом деле кругом полная темнота.

14. Чӗрӗллех пытарнӑскер // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Миша хӑйӗн тусӗн шухӑшӗсене ӑнланчӗ.

Мишка понимал друга.

7. Ракетчик // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Миша ачасем ҫурт тӑрне хӑпарса кайнине ӑнланчӗ.

И он знал, что ребята полезли на крышу.

2. Миша Алексеев // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Ашшӗ ҫакна та ӑнланчӗ, вара, йывӑррӑн сывласа илсе, темле ытарлӑ ӑшшӑн ҫапла каларӗ:

Отец и это понял и, вздохнув, как-то загадочно тепло проговорил:

Ашшӗ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Хӑй мӗн тума шутласа хунине, вӑл чӑннипех ӑнланчӗ, вилӗм хӑрушлӑхне калама ҫук тарӑн туйса илчӗ.

Он в первый раз серьезно вник в положение вещей и почувствовал непреодолимый ужас к смерти.

Экзаменсем // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Вӑл, хӑй Вахнов мӑшкӑлӗ пулса тӑнине ӑнланса илчӗ, ун ҫинчен каласа пама кирлине те ӑнланчӗ, анчах юлташлӑх ҫинчен ашшӗ мӗнле ӑса вӗрентсе каланине те асне илчӗ.

Он понял, что сделался жертвой Вахнова, понял, что необходимо объясниться, но, на свое несчастье, он вспомнил и наставление отца о товариществе.

Гимназие вӗренме кӗни // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Тёма ҫав калаҫӑва пӗтӗмпех ӑнланса ҫитереймерӗ, анчах унӑн тӗп шухӑшне ӑнланчӗ вӑл.

Разговора в подробностях Тёма не понял, но суть его уловил.

Тара панӑ картишӗ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Курман куҫ шӑрҫисем пысӑкланаҫҫӗ, кӑкӑрӗ ирӗклӗн сывлать, хӑлхи тата вичкӗнрех илтет; хӑйпе пӗрле пыракан ҫемҫе кӑмӑллӑ Кандыбӑна та, вӗчӗх чунлӑ Куҫмана та вӑл лайӑх туякан пулчӗ, чумаксен чӗриклетекен лавӗсем хыҫҫӑн та чылаях утса курчӗ вал, хирте кӑвайт умӗнче те сахал мар ҫӗр каҫрӗ, ярмӑнккасемпе пасарсен шӑв-шавне те пайтах илтрӗ, суккӑрсен е суккӑрмаррисенех пӗрре мар чуна ыраттарнӑ хурлӑхне те лайӑхах «курса» ӑнланчӗ

Незрячие глаза расширялись, ширилась грудь, слух еще обострялся; он узнавал своих спутников, добродушного Кандыбу и желчного Кузьму, долго брел за скрипучими возами чумаков, ночевал в степи у огней, слушал гомон ярмарок и базаров, узнавал горе, слепое и зрячее, от которого не раз больно сжималось его сердце…

X // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Вӑл мӗншӗн ҫапла карт парӑннине тата нимӗн те чӗнменнине ӑнланчӗ хӗр, самантлӑха пуҫне усрӗ.

Она поняла его резкое движение и его молчание и на минуту опустила голову.

VIII // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Анчах ача пурнӑҫӗнче ачалӑхпа яшлӑх чиккинчи улшӑну тапхӑрӗ ҫитсе тӑрсан, ҫапла сӑлтавсӑрах мӑнаҫланса-ӗмӗтленсе пурӑнни тӗрӗс мар пулнине Макҫӑм хӑех ӑнланчӗ.

Но когда настал в жизни ребенка период, который является переходною гранью между детством и отрочеством, Максим увидел, как неосновательны эти гордые педагогические мечтания.

II // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех