Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

янӑрарӗ (тĕпĕ: янӑра) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫӗр ҫул каялла ҫуралнисем, ӗнер ҫеҫ ҫут тӗнче курнисем! — янӑрарӗ йыхрав.

Куҫарса пулӑш

10. Тепӗр Гирей // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Акӑ фойере иккӗмӗш шӑнкӑрав сасси янӑрарӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей Павӑлӗ: хроникӑллӑ роман. 3-мӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984. — 240 с. — 3–231 с.

Акӑ нумайччен хатӗрленнӗ хыҫҫӑн Чайковскин «Иккӗмӗш симфони» те ҫав клубрах янӑрарӗ, музтехникум ҫумӗнчи студентсен оркестрӗ Шубертӑн «Вӗҫленмен симфонине» каласа пани те итлекенсене килӗшрӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей Павӑлӗ: хроникӑллӑ роман. 3-мӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984. — 240 с. — 3–231 с.

Улӑхра вӑл кун мӗн каҫченех юн юхрӗ, юрӑ янӑрарӗ, урса кайнӑ халӑх шавӗ кӗрлерӗ.

Куҫарса пулӑш

1. Хан керменӗнче // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Унӑн сасси мӑн чан пекех янӑрарӗ таврара:

Куҫарса пулӑш

1 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Урра! кӑшкӑрни, шавлани, революцилле юрӑсем юрлани таврара чылайччен янӑрарӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Вӑйӑ карти шавласа та кӗрлесе ҫеҫ тӑчӗ, пӗтӗм тавралӑх ян! та ян! янӑрарӗ.

Куҫарса пулӑш

7 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Ун ҫумне иккӗмӗш сасӑпа Ева хутшӑнчӗ, вӗсем хыҫҫӑн Павлушӑн тенорӗ янӑрарӗ:

Куҫарса пулӑш

1 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Ашшӗн сасси татах тепӗр хут янӑрарӗ:

Куҫарса пулӑш

2 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Унран, — Фрези Грантран ахӑр, — ыйтмалла… — ытти ҫапларах янӑрарӗ: «Ҫавӑн пекех… Э? О?! Чӑнах-и?».

Надо ее попросить… — остальное прозвучало, как и… а?! о? Неужели!»

XXIII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Малаллахи, эпӗ илтни, тӗлӗнӳпе тата тилӗрӳпе янӑрарӗ.

Все дальнейшее, что я услышал, звучало изумлением и яростью.

XVII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

— Чӑннинчен те… — пуҫларӗ те матрос чыхӑннипе унӑн сӑнӗ кӗренленчӗ, — тупа тунӑ чухнехилле ҫӗкленӳллӗн-вӑраххӑн «чӑнласах» тесе хушса хурасшӑнччӗ ахӑр; шӑпах ҫав самантра — матросӑн хуравне пӳлсе — манӑн ҫурӑм хыҫӗнче кӗтмен ҫӗртен авӑк сасӑ янӑрарӗ.

— Совершенная… — начал матрос, поперхнувшись и побагровев, с торжественной медленностью присяги, должно быть, намереваясь прибавить — «истина», как за моей спиной, перебивая ответ матроса, вылетел неожиданный, резкий возглас:

VII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Курӑнми пӑрӑнчӑкра хыпаланчӑк какӑр ҫинҫен янӑрарӗ те лӑпланчӗ.

Высокий торопливый рожок заиграл в невидимом повороте и смолк.

VI. Фильбанк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

— Кунта! — илтӗнчӗ хӑйӑлти сасӑ, вӑл, Горн уйланӑ тӑрӑх, Дрибб тӑма тивӗҫлӗ вырӑнтан айккинерех янӑрарӗ.

— Здесь! — прозвучал хриплый голос. Он раздался далее того места, где, по предположению Горна, стоял Дрибб.

IX // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

— Пӗр минут тӑхтасамӑр, — хӗр сунарҫӑ ҫине чеен тӗмсӗлчӗ, унтан унӑн сасси кӗтӳҫӗн ирхи шӑхличӗлле тӑсӑлса янӑрарӗ.

— Постойте одну минуту, — девушка лукаво посмотрела на охотника, и голос ее стал протяжным, как утренний рожок пастуха.

VII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Сӑрт ҫинче ҫӳлевӗҫ сасси хавхаллӑн янӑрарӗ, лӑпланчӗ те — каллех вӑйланса хурлӑхлӑ та тӑсӑлчӑк хӑратӑва куҫрӗ.

Крик рыси тревожно прозвучал на холме, стих и, снова усиливаясь, раздался жалобной, протяжной угрозой.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Калаҫура, манран сылтӑмра, «Эстамп» сӑмах янӑрарӗ.

В разговоре, от меня справа, прозвучало слово «Эстамп».

XVII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

— Енчен те эпӗ кунтан кайсан, — хыҫалта сасартӑк хулӑн, сивлек сасӑ янӑрарӗ, пурте каялла ҫаврӑнса пӑхрӗҫ.

— Как только я уйду, — сказал вдруг сзади низкий, мрачный голос, столь громкий, несмотря на рокочущий тембр, что все сразу оглянулись.

X // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

— Эсир Лемарена пӗлместӗр-и вара? — ыйту аҫа-ҫиҫӗмле ӳпкев пек янӑрарӗ.

— А вы не знаете Лемарена? — вопрос прозвучал громовым упреком.

VIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Вӑл тем пек кӗске самант пӑхрӗ пулин те — пӑхни Дигэ сӑнарлӑвӗнче унӑн ал тупанӗ курӑнми вӑрттӑн хӗлӗхрен чӑнласах перӗннӗн янӑрарӗ; ҫакна ҫийӗнчех ярса тытса Дигэ хӑйӗн аллине Ганувер ҫаннинчен вӗҫертрӗ, ал тупанне ҫӳлелле тӑсрӗ те уҫӑмлӑ та витӗмлӗ сасӑпа каласа хучӗ:

Как ни был краток этот взгляд, он немедленно отозвался в воображении Дигэ физическим прикосновением ее ладони к таинственной невидимой струне: разом поймав такт, она сняла с рукава Ганувера свою руку и, протянув ее вверх ладонью, сказала ясным убедительным голосом:

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех