Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Ҫӳҫӗ ытла та ҫӑрипе, вӑл хӑйӗн пуҫӗ ҫине тем пысӑкӑш ҫӗлӗк тӑхӑнса янӑн туйӑннӑ, — елес-мелес ҫӗлӗкӗ хӑлхисем ҫине тата ҫамки ҫине анса ларнӑ, ун айӗнчен кӑн-кӑвак куҫсем лӑпкӑн, юлхавлӑн пӑхнӑ.

Их было так много, что, казалось, женщина надела на голову себе огромную шапку и она съезжает ей на уши, щеки и высокий лоб; из-под него спокойно и лениво смотрели большие голубые глаза.

VIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Хӑлхисем унӑн янӑраса тӑнӑ, чӗри хӑвӑрттӑн тапнӑ, ҫапах вӑл хӑйне ҫӑмӑллӑн, лайӑххӑн туйнӑ.

В ушах его звенело, сердце билось быстро, но он чувствовал себя легко и хорошо.

VII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Унӑн ҫивӗч хӑлхисем хӑвӑрт утакан ура сассисене илтрӗҫ.

Его обостренный слух уловил шум торопливых шагов.

XVI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Гопкало ҫине пӑхатӑп: пуҫне вӑл ҫӗрелле уснӑ, хӑлхисем хӑмач пек хӗп-хӗрлӗ.

Смотрю на Гопкало: он уставился в землю и покраснел так, что даже уши у него горят.

18. Днепр урлӑ каҫмалли вырӑнсем ҫийӗнче // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Урӑммӑнах слонӑн хӑлхисем сисӗмлӗ.

Особенно чувствительны у слона уши.

Ҫӗр те ҫирӗм ултӑ булка // Куҫма Чулкаҫ. Дуров В.Л. Манӑн кайӑксем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 152 с.

Пӑхӑр-ха, циркра ӗҫлекен кашни слонӑннах хӑлхисем чӗркеленсе пӗтнӗ.

Посмотрите, как изорваны уши у любого слона, работающего в цирке.

Беби шӑпӑртан хӑрать… // Куҫма Чулкаҫ. Дуров В.Л. Манӑн кайӑксем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 152 с.

Йытӑсем кӑвакрах, хӑлхисем чӑнк тӑраҫҫӗ.

Они были серые, и у них уши очень торчали.

Эпир каллех Петьӑна куртӑмӑр // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Пуҫӗ ҫинче унӑн пысӑк хӑлхисем усӑнса пуҫ тӑршшӗпех анаҫҫӗ.

А на голове у него большие уши, прямо во всю голову.

Слонсем // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Хӑлхисем те ҫара.

И на ушках тоже.

Мишкӑсем // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Вӗсен яланах хӑлхисем вӑрӑм пулаҫҫӗ.

У них всегда уши длинные.

Эпӗ пӗчӗк лаша утланса ҫӳрени // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Анчах ку лашан хӑлхисем вӑрам.

Только у этой лошадки уши были очень длинные.

Эпӗ пӗчӗк лаша утланса ҫӳрени // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Вӑл, асӑрхаман пек пулса, вучаха тӳртӗн ҫаврӑнса выртать, мӗншӗн тесен унӑн пичӗ те, хӑлхисем те ҫунма пуҫлаҫҫӗ.

Он будто ненароком меняет позу, отворачивается от костра, потому что лицо и даже уши его начинают гореть.

Утрав ҫинче // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Хӑлхисем Бычковӑн шурӑ хутпа ҫыпӑҫтарнӑ пекех курӑнаҫҫӗ.

Как будто уши по краям белой бумагой оклеили.

Хӗл сивви // Николай Иванов. Тихонов Н.С. Паттӑр партизан: калавсем; вырӑсларан Н. Иванов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 47 с.

Эпир пӑхрӑмӑр та унӑн хӑлхисем хӗррипе шурӑ йӗр пуррине асӑрхарӑмӑр.

Мы смотрим, а у него вокруг каждого уха по белой каёмочке.

Хӗл сивви // Николай Иванов. Тихонов Н.С. Паттӑр партизан: калавсем; вырӑсларан Н. Иванов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 47 с.

Унӑн шӗвӗр хӑлхисем, ытти кашкӑрсенни пек, чанк тӑмаҫҫӗ; пуҫӗ ывӑннӑн, вӑйсӑррӑн усӑнса аннӑ, куҫӗсем тӗксӗм, куҫа шартарса яракан хӗвел ҫуттине пула, вӑл куҫӗсене тӑтӑшах хупа-хупа илет.

Уши не торчали кверху, как это ему приходилось видеть у других волков, глаза помутнели и налились кровью, голова бессильно понурилась.

Пурнӑҫа юратни // Николай Степанов. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 5–34 с.

Сасӑсен пӑттинче Аэлита хӑлхисем тӑса-тӑса кӑшкӑракан тӗлӗнмеллерех сасса темиҫе хутчен те илтрӗҫ:

Несколько раз в каше звуков слух Аэлиты улавливал странный голос, вопивший протяжно:

Авалхи юрӑ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Анчах Лося вӑл ытарайми ҫак ҫут ҫанталӑка халӗ тин курнӑн туйӑнать, — куҫӗсемпе хӑлхисем уҫӑлчӗҫ, вӑл япаласен ячӗсене пӗлет.

Но Лосю казалось, что только сейчас он увидел эту чудесную природу, — раскрылись глаза и уши, он узнал имена вещей.

Пусма ҫинче // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Унӑн ҫаннисене тавӑрма тӳр килнӗ, пуҫӗнчи икерчӗ евӗрлӗ картусӗ пуринчен ытла пуҫӗ ҫинче мар, хӑлхисем ҫинче тытӑнса тӑнӑ.

Ему пришлось подвернуть рукава, а похожая на блин фуражка покоилась не столько на голове, сколько на ушах.

5. // Леонид Агаков. Фадеев, А. А. Амгуньски полк: повесть; вырӑсларан Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 40 с.

Унӑн савӑнӑҫлӑ ҫӳҫ кӑтрийӗсем пит сайраланнӑччӗ, хӑлхисем хӑпартланса тӑратчӗҫ, куҫ шуррисем ҫине тата хыртарса янӑ питҫӑмартисен сафьян пек ӳт-тирӗ ҫинче вӗт-вӗт хӗрлӗ юн тымарӗсен ҫӑра карӑмӗ тухса кайнӑччӗ.

Его веселые кудри сильно поредели, уши оттопырились, на белках глаз и в сафьяновой коже бритых щек явилась густая сеть красных жилок.

XX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

— Пӑрах-ха ун патӗнче кӗлӗ кӗллеме, ав унӑн хӑлхисем те кӑвакарсах кайнӑ.

— Да перестань отпевать его, вон у него даже уши посинели.

XV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.