Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Ҫамрӑк ача, блузкӑпа, аллисене хыҫалалла тытнӑ, ҫӳҫӗ кӗске, хӑлхисем уйрӑмах пысӑккӑн курӑнаҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

3 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Моргиана чӑсланкӑ, кӗлетки кӑнттам, хул пуҫҫисем сарлака; ытти пӗтӗмпех — пысӑккӑн яра-яра пусни, талккӑшпех сар тутлӑ пысӑк аллисемпе кӑнтарчӑк хӑлхисем — кӳлепене тӗсесе сӑнас ӗҫе аван марлатать те тӑкӑскӑлатать.

Моргиана была угловата, широкоплеча, высока; все остальное — крупный шаг, большие, усеянные веснушками руки и торчащие уши — делало рассматривание этой фигуры занятием неловким и терпким.

I сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Бреннер сис-чӳленчӗ; кӗтменлӗхе пула унӑн хӑлхисем те хускалаҫҫӗ.

Бреннер насторожился; даже его уши шевельнулись от неожиданности.

XXXIV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Ҫакна курсан, тӗлӗннипе тата тарӑхнипе Валерин хӑлхисем пӑчӑр-пӑчӑр хӗрелчӗҫ, Илемпи ҫине шикленсерех пӑхса илчӗ вӑл.

Куҫарса пулӑш

XIV // Юлия Силэм. Силэм Ю. Юр ҫинчи кӑвайт: повесть. — Шупашкар: КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви. 1990 — 64 с.

Хура ҫӳҫӗ айӗнче, вӑл хура калпак тӑсӑмӗ тейӗн, хӑлхисем пытаннӑ; куҫӗсем сӑмса кӑкӗнче пӗрлешеҫҫӗ, хыткан сӑмсипе ҫамкин йӗрӗсем тӳп-тӳрӗлӗхре пек.

Под черными волосами, составляющими как бы продолжение черной шапки, прятались уши; глаза сходились у переносья, линии костлявого носа и лба составляли одну прямую.

IV. Астарот // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

Пӗри ҫатма тӗпӗ пек шакла, тепри сарлака йӑрӑм-йӑрӑм кастарнӑ, лӑпсӑркка ҫӳҫ пайӑркисем хӑлхисем ҫийӗн вӗлкӗшеҫҫӗ; виҫҫӗмӗшӗ ҫӳҫне тӗпеке евӗр тӑратнӑ, тӑваттӑмӗшӗн шутласа кӑларайми ҫивӗт, вӗсенчен «башня» хӑтланӑ.

Один совсем брил голову, другой пробривал широкие полосы, оставляя космы висеть над ушами; третий взбивал высокий волосяной гребень, четвертый заплетал волосы в множество косичек и сооружал из них башню.

XVIII. Ливингстонпа сыв пуллашни // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Пысӑк хӑлхисем питех те кулӑшла тӑртаннӑ.

Большие уши смешно топорщились.

XIV. Н' Комбе король // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Эпӗ чӗнместӗп, мӗншӗн тесен вӗсен хӑлхисем пирӗншӗн хупӑ.

Я молчал, так как уши их закрыты для нас.

VIII. Цаупере чура // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Унӑн хӑлхисем уҫӑ, сумлӑран та сумлӑ Гассан-Бен Алидэ шейх, санӑн кунусем вӑрӑм пулччӑрех!

Открыты уши его. Мудрый и благочестивый шейх Гассан бен-Адидэ, да будут продолжительны дни твои!

VII. Зимбауэни каварҫисем // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Ыттисем тискеррӗн тӗрткелешеҫҫӗ: Клебен Гента ыталама хӑтланать, ӑна «хӑйӗн чи хаклӑ тусӗ» тет, ҫӑварӗ хӑлхисем таранах сарӑлнӑ, ҫав вӑхӑтрах куҫӗсем йӗрӗнмелӗхех куҫӑмсӑр.

Остальные дико метались: Клебен пытался обнять Гента, назвал его «своим милым другом», растягивая рот до ушей, в то время как глаза его были отвратительно неподвижны.

V. Мул тӑвӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Блюм хӑйӗн ҫулташӗ ҫине тинкерчӗ; Фирсӑн сивлек ҫӑварӗ Блюма ҫавна — ҫӑвара — пӳрнисемпе ҫатӑрласа тытса хӑлхисем таранчченех туртса сарас туйӑмпа вӗчӗрхентерет.

Блюм посмотрел на своего спутника; унылый рот Фирса внушал Блюму желание растянуть его пальцами до ушей.

I. Чыс тӑватӑп // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 383–426 с.

Юлашкинчен вӑл куҫса ларчӗ те Яккӑр урамӗпе кайрӗ; Футроз килӗпе танлашнӑ самантсенче унӑн хӑлхисем йӗпкӗннӗн хӗрелчӗҫ, чӗри сиксе тапать.

Наконец он решился и прошел по Якорной улице; когда же поравнялся с домом Футроза, уши его горели, а сердце стучало.

III сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Чуна килӗшекен хӗр шыраса ывӑннӑ хыҫҫӑн, ҫак хыпара илтсен, унӑн хӑлхисем чӑнках пулаҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

Ҫын вӑрлакансем // Н. Пушкин, Н. Никитин. «Капкӑн», 1962, 7№, 10 с.

Ҫийӗнчи тумӗпе вӑрҫӑ хатӗрӗсене — чӗн пиҫиххипе урлӑ-пирлӗ ҫыхнӑ гимнастеркине те, пӗҫҫисене сӑранпа пустарнӑ галифине те, чарӑнса тӑрсан атӑ кунчине перӗннипе чанклатса илнӗ саблине те, хӑлхисем ҫине тарӑнӑн лартнӑ лутӑрканчӑк ҫӗлӗкне те — вӑл пӗтӗмпех кавалерилле тӑхӑнса тумланнӑ.

Все на нем — и перетянутая ремнем гимнастерка, и галифе с кожей на шенкелях, и звякнувшая о голенище сабля, когда он остановился, и смятая — глубоко и на ухо надетая фуражка — все было пригнано по-кавалерийски — ловко.

7 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Чи умӗнчен пыраканӗ, хӳхӗм ҫӳрен ӑйӑр ҫине утланнӑ самӑр ҫын, картусне хӑлхисем ҫинех пусса лартнӑскер тата полковникле ылттӑн погон ҫакнӑскер, кӑшкӑрашса, кӑвакарнӑ мӑйӑхӗсене чӑмласа, хӗҫне енчен енне вылятса, Ворошилов патнеллех вӑркӑнтарса пырать.

Передний, на великолепном рыжем жеребце, тучный, в фуражке, съехавшей на ухо, в золотых полковничьих погонах, крича и давясь седыми усами, устремился на Ворошилова, крутя клинком.

6 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Ворошилов, Артем, Коля Руднев, Чугай хӑйӗн бригадипе, — тупӑ сассисемпе хӑлхисем хупланнӑскерсем, тинкерен тухса ӗҫленипе йӑлтах минтренӗскерсем, ҫак кунсем хушшинче темиҫе хут та пурнӑҫпа сывпуллашма ӗлкӗрнӗскерсем, — ҫак шуйханӑва хирӗҫ хӑйсен пӗртен-пӗр харсӑрлӑхӗпе, хӑйсен ҫирӗплӗхӗпе ҫеҫ пӗтӗм тимне хурса кӗрешеҫҫӗ, ҫак тамӑк евӗр вырӑнта мӗн тума май пуррине пурне те туса тӑраҫҫӗ: вӗсем ҫынсене юлашки эшелонсем ҫине лартса, Царицын ҫулӗ ҫине иле-иле тухаҫҫӗ.

Ворошилов, Артем, Коля Руднев, Чугай со своей бригадой, — оглушенные, одуревшие от напряжения и усталости, давно за эти дни переступившие за грань жизни, — одним мужеством, решительностью боролись с паникой, делали то, что еще было возможно в этом аду: собрать людей в последние эшелоны и вывести их на царицынские стрелки.

6 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

— Гапка! — тесе ячӗ Иван, ҫирӗп шӑллӑ ҫӑварне хӑлхисем таранах карса пӑрахса…

— Гапка! — сказал он, растягивая крепкозубый рот от уха до уха…

1 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Вӑл айлӑмалла сирпӗнсе анчӗ те, хӑлхисем питӗрӗннӗскер, ҫӗрпе хупланнӑскер, ури ҫине сиксе тӑчӗ.

Он скатился под откос, вскочил, обсыпанный землей, оглушенный.

3 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Тонька Илюха ҫине хавассӑн пӑхса тӑчӗ Илюхӑн хӑлхисем те хӗрелсе кайрӗҫ, анчах вӑл ҫаплах тӑчӗ-ха.

Тонька с восторгом глядела на Илюху, у Илюхи посинели уши, а он все стоял.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Куҫӗсем ун вичкӗнрех куракан, хӑлхисем ҫивӗчрех илтекен пулчӗҫ.

Ее глаза стали зорче, слух изощреннее.

8 // Аркадий Малов. Казакевич Э.Г. Кӑвак тетрадь: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 158 с.