Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

айлӑмалла (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кашкӑр тип ҫырма виҫӗ ҫӗрелле юпленсе кайса, виҫӗ уйрӑм хушмач пек сарӑлса выртакан вырӑнтан уҫӑ хире сиксе тухрӗ те пӗр ҫӗр чалӑша яхӑн мала ӳкрӗ, унтан тахҫанах тискерленсе ларнӑ хыт курӑкпа типӗ турат курӑкӗ хушшипе чупса, шӑлтах лӗмсӗрккеленсе ҫитсе, анаталла, типӗ айлӑмалла ыткӑнса анчӗ.

Там, где сердцевина кололась на три отножины и буерак покато стекал тремя черно-сизыми рукавами, волк вышел на чистое и, выгадав с сотню саженей, шибко шел под гору в суходол, сплошь залохматевший одичалой давнишней зарослью бурьяна и сухого татарника.

17 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вӑл кӑшкӑрашса айлӑмалла вӗҫет; пуҫне пӑрса, мерчен пек куҫӗсемпеле ҫиелтен шур пир витнӗ урапасен ярӑмӗ ҫине, сӗткенлӗ тусана чӗрнисемпе пӑтраштаракан лашасем ҫине, ҫул хӗррипе утакан, тусанпа сӑмалаланса кайнӑ шур кӗпеллӗ этемсем ҫине пӑхать.

Он с криком летит в лощину; поворачивая голову, смотрит изумрудным глазком на цепь повозок, обтянутых белым, на лошадей, кудрявящих смачную пыль копытами, на шагающих по обочине дороги людей в белых, просмоленных пылью рубахах.

5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Лена кутӑнланса каялла чакакан йыттисене сӑрт ҫинчен туртса аннӑ вӑхӑтра, пирӗн пехота пулӑшу илсе, типӗ вар икке уйрӑлакан ҫӗре ҫӗмӗрсе тухрӗ те, нимӗҫсене штыксемпе чиксе чӑнкӑ ҫӗртен айлӑмалла ывӑтма тытӑнчӗ.

Пока Лена спускалась с высоты, волоча за собой упирающихся собак, наша пехота, получив подкрепление, прорвалась до устья оврага и здесь штыками стала сбрасывать гитлеровцев под обрыв, в низину.

VIII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Илья хӑй пит лайӑх пӗлекен айлӑмалла пӑхать.

Илья тоже смотрел на открывавшуюся, давно ему знакомую низину.

IX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

йывӑррӑн пусӑрӑнса выртакан пӑрсем хушшинчи ҫурӑксенчен тӑрна куҫ пек тӑрӑ шыв сӑрхӑнса тӑрать, ту хушшисенче, шыв шавласа-кӗрлесе юхнӑ вырӑнти чуллӑ сӑмсахсенче, кӑпӑк вылять, пӗчӗк юханшывсенчи ҫап-ҫуттӑн йӑлтӑртатса кукӑр-макӑрӑн юхакан шыв айлӑмалла вирхӗнсе чупса анать.

Из ледниковых расщелин, как из-под пресса, сочились холодные, стеклянно-чистые струи, билась по ущельям вода, плясали на каменистых выступах гребешки пены, и говорливые речонки, блестя и извиваясь, неслись в отлогую долину.

I // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Полкри ҫынсем пурте айлӑмалла пуҫтарӑннӑ хушӑра Яхно комиссар хӑйӗн дозорӗпе ҫав сӑртсем патне ҫитсе пӑхрӗ.

Пока стягивались в низину все люди полка, дозор во главе с комиссаром Яхно достиг этих высоток.

XI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Пурте васкаҫҫӗ: уйсенче хӑвӑрт ҫутӑлса пырать, айлӑмалла пытаннӑ колоннӑна нимӗҫсем асӑрхӗҫ те тупӑсенчен пеме тытӑнӗҫ.

Все торопились: в полях быстро светало, немцы могли обнаружить колонну, укрывшуюся в низине, и открыть по ней артиллерийский огонь.

XI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ҫак хӗвелпе шуралса кайнӑ, тар шӑрши те юн шӑрши кӗрекен салтак тумтирне пӗтӗмпех пуҫтарса тытсан, вӑл айлӑмалла — тӗттӗм чӑтлӑхалла ыткӑнчӗ.

Подхватив все это солдатское обмундирование, выгоревшее на солнце, грязное, пахнущее потом и кровью, он бросился в низинку — в темный чащобник.

XXVI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Унтан вара вӗсем иккӗш те, хытхурасем ӑшне пытанкаласа, айлӑмалла, йывӑҫ тӗмисем ӑшнелле шуса кайнӑ.

И они вдвоем, прячась в бурьяне, ползком пробрались в лощину, заросшую кустарником.

XXVI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Амантнӑ танк турткаланса илсе, тӗмӗсем витӗр шуса тухрӗ те малалла, айлӑмалла кайма пуҫларӗ.

Подбитый танк, дергаясь, прополз кустарник и уходил дальше в лощину.

XXV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Пушанса кайнӑ гусеницине чанкӑртаттарса, танк тӑрук пӑрӑнса илчӗ те шӗшкӗ тӗмисемпе йытӑ ҫӗмӗрчӗн тӗмисем ӳснӗ ҫӗрелле, айлӑмалла анма пуҫларӗ.

Скрежеща ослабевшей, спадающей гусеницей, танк круто повернулся и полез в лощину, где были кусты орешника и крушины.

XXV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Андрей вӗсене шутласа пӑхма хӑтланчӗ, анчах шутласа кӑлараймарӗ: атакӑна тухма хатӗрленекен танксем, строя кӗрсе пынӑ май, пӗрре сӑрталла, тепре айлӑмалла, анса час-час куҫран ҫухалнӑ пирки, вӑл вӗсен шутне пӑтраштарса ячӗ.

Андрей попытался сосчитать танки, но потому, что они, выравниваясь в строй для атаки, то появлялись на пригорках, то скрывались в низинках, сбился со счета.

XXIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Чӑн та, ун патнелле ҫынсем пыратчӗҫ, вӗсем айлӑмалла анатчӗҫ пулмалла, ҫыранран шӑпах вӑл пытанса тӑнӑ шӑтӑк тӗлнелле хӑйӑр юхса анчӗ.

Да, сюда шли люди, и сейчас они, очевидно, спускались в лощину, — с обрыва сыпался песок, докатываясь до устья пещеры, в которой укрывался беглец.

III. Ҫурҫӗрелле! // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Урӑх шухӑшласа тӑмасӑрах вӑл айлӑмалла чупса анчӗ.

Он инстинктивно выбрал лощину и стрелой помчался туда.

II. Шур кӗрӗклӗ ҫыннӑн ҫӑкӑр чӗлли // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов айлӑмалла чупса анчӗ йывӑҫ тӗмисем урлӑ сике-сике каҫса вӑл каялла чупрӗ, Клисурӑ патнелле юхакан шыв хӗррине тухрӗ.

И он бросился вниз, в долину; спустившись, вернее, стремительно скатившись с поросших кустарником обрывов, он побежал назад, к устью реки, к Клисуре.

XXXVII. Икӗ юханшыв // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Часах вӑл айлӑмалла анчӗ, курӑнми пулчӗ.

Скоро он спустился в ущелье и скрылся из виду.

XXXIV. Ирхине // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Кӑнтӑрла ҫитеспе Огнянов айлӑмалла анчӗ.

К полудню Огнянов спустился в долину.

XXX. Стрем айлӑмӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пӑлхавҫӑсем хайхи хупнӑ ҫынсене ертсе окопсем хӗррипе иртрӗҫ те ҫырма хӗрринчи айлӑмалла анчӗҫ.

Осужденные под конвоем четырех других повстанцев миновали укрепление и по обрыву спустились в лощину.

XXIX. Юнпа тӗне кӗртни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов, пӑлхавҫӑлла тумланнӑскер, пиҫиххинчен икӗ револьвер хӗстерсе, окоп умӗнчи тӑпра купи ҫине хӑпарса тӑчӗ те бинокльрен айлӑмалла тинкерсе пӑхрӗ.

Огнянов, облаченный в повстанческую форму, с неизменными двумя револьверами за поясом, поднялся на насыпь у окопа и смотрел в бинокль на долину.

XXVII. Тӗпчесе пӗлни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Кунта вӗсем паян ытларах та ҫӗкленнӗ кӑмӑллӑн курӑнаҫҫӗ, пит-куҫӗсем хӗпӗртенӗ сӑнпа йӑлкӑшаҫҫӗ, пӑхасса вара хӑйсем тӑшман килессе кӗтнӗ енне мар, Клисурӑ вырнаҫнӑ айлӑмалла пӑхаҫҫӗ, ту хысакӗпе кукӑр-макӑр тӑсӑлакан сукмака куҫ сиктермесӗр тинкереҫҫӗ.

Сегодня здесь наблюдалось особенное оживление, какая-то бодрость светилась во всех глазах, но обращены они были не в ту сторону, откуда ждали врага, а к долине, в которой гнездилась Клисура; люди напряженно впивались взглядом в тропинку, которая вела сюда из города, извиваясь по обрывам.

XXVI. Зли-долӑ патӗнчи батарейӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех