Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Оська (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Мӗн вара! — терӗ Оська.

— Что ж, что семь потов! — сказал Оська.

IX сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

— Апла, — терӗ Оська.

— М-да, — сказал Оська.

IX сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

— Ҫук-ха, юлташсем! — терӗ Оська.

— Нет, товарищи! — сказал Оська.

IX сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Экспедицие тӑхӑр ача ямалла турӗҫ, вӗсен хушшинче Оська хӑй каять ӗнтӗ, Яшка, Тимош, Андрей, эпӗ.

В экспедицию назначили девятерых мальчиков, в том числе Оську, Якова, Тимофея, Андрюшку и меня.

VIII сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

— Эпӗ акӑ, шухӑшлатӑп та, пултаратпӑр пулӗ тетӗп, — мӑкӑртатрӗ Оська, унтан иккӗмӗш пӳрнине хуҫлатрӗ.

— А я думаю, все-таки смогли бы, — пробормотал Оська и загнул второй палец.

VIII сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

— Чим-ха, Оська! — хутшӑнтӑм эпӗ те.

— Оська, подожди! — вмешался я.

VIII сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Оська сулахай аллинчи хӑрах пӳрнине хуҫлатрӗ:

Оська загнул на левой руке палец:

VIII сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Лидия Алексеевна хӑйӗн пысӑк хура куҫӗсемпе Оська ҫине тинкерсе пӑхса илчӗ, кӑштах куҫхаршине хускатрӗ, унтан вара темле кӑмӑлсӑртарах: — Н-ну… Тархасшӑн! — терӗ.

Лидия Алексеевна пристально посмотрела на него большими карими глазами, немножко сдвинула брови и ответила довольно неохотно: — Н-ну… Пожалуйста!

VIII сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

— Лидия Алексеевна, халӗ ӗнтӗ сиртен ыйтса пӗлме юрать-и? — тесе ыйтрӗ вара Оська.

И Оська спросил: — Лидия Алексеевна, теперь можно задавать вопросы?

VIII сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Эпир шавлас темерӗмӗр, хутран-ситрен ҫеҫ Оська мӗн те пулин маннӑ пулсан ӑна тӳрлетсе пытӑмӑр.

Мы старались не шуметь и только изредка поправляли Оську, если он что-нибудь забывал.

VIII сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Оська ӑна пӗтӗмпех тӗллӗн каласа пычӗ.

Оська отвечал очень подробно.

VIII сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

— Ан тив, Оська калатӑр!

— Пускай Ося отвечает!

VIII сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Оська чӗркуҫҫине сӑтӑркаласа илчӗ, йӑл кулчӗ.

Оська потер руками коленки и слегка улыбнулся.

VIII сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

— Эпӗ темшӗн ҫийӗнчех эсӗ Димин Оська иккенне уйӑрса илтӗм, — терӗ вӑл сумкине хупнӑ май.

— Я почему-то сразу догадалась, что ты Ося Димин, — сказала она, застегивая сумку.

VIII сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Оська ун хыҫҫӑн ҫаплах-ха асӑрханса та шӑппӑн утса пычӗ.

Оська последовал за ней все теми же бесшумными, крадущимися шажками.

VIII сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Димин… — терӗ те Оська шуралса кайрӗ.

Димин… — сказал Оська и побледнел.

VIII сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

— Димин Оська мар пуль эсӗ?

— Ты не Ося Димин?

VIII сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Оська йӑшпӑнса тенӗ пек ун патнелле шӑппӑн-шӑппӑн ҫывхарчӗ, унтан ун патне ҫитсен тӳрех куҫӗнчен пӑхса тӑчӗ.

Оська бесшумно, словно крадучись, подошел к девушке и остановился перед ней, глядя прямо ей в лицо.

VIII сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Ачасенчен хӑшӗ-пӗри «Чиперех-ха» тесе те савӑнӑҫлах каламарӗҫ, Оська нимӗн те каламарӗ, анчах вӑл сасартӑк темле хутланарах кӗчӗ, хӑй сыхланарах тӑчӗ.

Кое-кто из ребят неохотно ответил ей: «Здравствуйте», Оська промолчал, но я заметил, что он вдруг весь как-то подобрался и насторожился.

VIII сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

— Ҫитӗ ӗнтӗ сана, Оська: «Хӑрарӑн» та «хӑрарӑн» тетӗн!

— Хватит тебе, Оська; «спасовала» да «спасовала»!

VII сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех