Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хушшипе (тĕпĕ: хушӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑрмана кӗрсе пытантӑмӑр, тӗм хушшипе ҫул ҫинелле пӑхатпӑр та — ҫар ҫынни майлӑ илемлӗ йӗкӗт курӑнчӗ, вӑл йӗвенне тытмасӑр лашине сиктерсе пырать, йӗнерӗ урлӑ пӑшал хунӑ.

Мы побежали, а потом стали смотреть из-за кустов на дорогу, скоро показался красивый молодой человек, похожий на военного; он ехал рысью по дороге, отпустив поводья, поперек седла у него лежало ружье.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Йывӑҫсем хушшипе эпир аран-аран иртетпӗр, хӑш-пӗр тӗлте ҫыхланса яваланса ӳсекен вӑрман иҫӗмӗн ҫӑра аври витӗр тухма ҫук пирки, каялла тухса, урӑх ҫул шырама тивет.

Мы пробирались кое-как между деревьями, а местами дикий виноград заплел все так густо, что приходилось подаваться назад и искать другую дорогу.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Пӑхатӑп та — сасартӑк йывӑҫсен хушшипе вут ҫути курӑнса кайрӗ.

Потом смотрю, так и есть: сквозь деревья мелькает огонек.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Ак хайхи асӑрхамасӑр чутах тем пысӑкӑш ҫӗлен ҫине пус-марӑм, анчах вӑл, чечеклӗ курӑк хушшипе авкалана-авкалана, манран тарчӗ, эпӗ ӑна пӑшалпа перес тесе хӑвалама тытӑнтӑм, чупсах хӑваланипе сисмен те — кӑвайт ҫине пырса кӗтӗм, кӑвайчӗ сӳнеймен иккен, тӗтӗм тухать.

И тут я чуть не наступил на здоровенную змею, но она ускользнула от меня, извиваясь среди травы и цветов, а я пустился за ней, стараясь подстрелить ее; пустился бегом — и вдруг наступил прямо на головни костра, который еще дымился.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Пӗрени икӗ юплӗскер пулчӗ, вӗсен хушшипе пӑхма меллӗ…

Бревно было с развилиной, и я стал в нее смотреть.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Хӑва ҫулҫи хушшипе тинкерсе пӑхатӑп та — чӑнах ҫапла: инҫетре, леш ҫыран патенчех, кимӗ ишет.

Я поглядел сквозь листву ивы — так и есть: далеко, около того берега, плывет лодка.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Кун хыҫҫӑн миххе курӑк тӑрӑх хӑва тӗмӗсем хушшипе, пӳртрен хӗвелтухӑҫ еннелле ҫӗр утӑма яхӑн, хӑмӑшпа хупланнӑ пилӗк миля сарлакӑш ӑшӑх кӳлӗ хӗррине сӗтӗрсе кайрӑм.

Потом протащил мешок шагов сто по траве и через ивовые кусты к востоку от дома, где было мелкое озеро миль в пять шириной, все заросшее тростником.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Берсенев, Елена аллине тытса, унпа юнашар йывӑҫсем хушшипе утса кайрӗ, анчах пуҫланнӑ калаҫу, кансӗрленипе ҫийӗнчех татӑлнӑскер, ҫӗнӗрен пуҫланмарӗ.

Берсенев взял руку Елены и пошел за ней по саду, но начатый разговор, слишком рано прерванный, не возобновился.

IV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Эпир виҫсӗмӗр, Буньков, Макака тата эпӗ, салтаксем хушшипе хирӗнкелесе, малалла утрӑмӑр.

Мы пошли вместе с Буньковым и Макакой, с трудом пробиваясь через толпы солдат.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Эпир, автоматсемпе карабинсене хатӗр тытса, йывӑҫсем хушшипе пыратпӑр.

Мы шли с автоматами и карабинами между стволов деревьев.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Тӳпере пӗлӗт татӑкӗсем ҫакӑнса тӑраҫҫӗ, вӗсен хушшипе ҫӑлтӑрсем ялкӑшни курӑнать.

В воздухе висели клочки облаков, а между ними мигали звезды.

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Акӑ, нимӗҫ виллисем хушшипе шӑнсах ҫитеймен чӗрӗ ҫӗр тӑрӑх окоп патнелле шума тытӑнтӑмӑр.

Теперь мы ползем, пробираясь мимо трупов немцев, ползем по чуть подмерзшей, но все равно сырой земле.

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Тепӗр икӗ кунӗнче ҫул яланах ҫеҫенхирти ҫӳллӗ мар йывӑҫсен хушшипе иртсе пычӗ.

В продолжение следующих двух дней дорога всё время шла по поросшей низкорослым кустарником степи.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Икӗ вут хушшипе

Между двух огней

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Вӗҫне-хӗрне тухма ҫук сӑртсем хушшипе вӗсем ҫулсӑрах утаҫҫӗ.

Они шли без дороги, среди лабиринта гор и холмов.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Унталла каякан сукмак йӗтӗн хирӗсен хушшипе авкаланса пырать.

Тропинка, ведущая в форт, вилась среди зарослей льна.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Вӑйлӑ юхӑмсенчен иртсен, кимӗсем каллех кукӑр-макӑр ҫыранӗсем хушшипе лӑпкӑн юхакан Ваикато юханшывӗ ҫийӗпе кайрӗҫ.

Миновав быстрину, пироги снова поплыли по спокойным водам Вайкато, часто менявшим направление, следуя крутым изгибам своего русла.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Юханшыв пӗрре ҫӳллӗ тӗмескесем хушшипе, тепре ҫап-ҫара хӑйӑрлӑ ҫӗрсем хушшипе юхса иртет.

Река протекала то среди высоких кустов, то среди открытых песчаных берегов.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Вайпа ҫине юхса кӗрекен темӗн чухлӗ пӗчӗк шывсем улӑхри тӗмескесем хушшипе ҫул шыраса килеҫҫӗ.

Множество ручейков, впадающих в реку, прихотливо извивалось среди порывающих долину кустарников.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

— Анчах, ӗнерхи пек тӗмескесем хушшипе пымалла пулсан, кун каҫиччен вунпилӗк миль кайма пултараймастпӑр, — терӗ ӑна Гленарван.

— Но мы не пройдём за день пятнадцати миль, если дорога будет по-прежнему пролегать среди зарослей, — возразил Гленарван.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех