Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Пӑхатӑп (тĕпĕ: пӑх) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Эпӗ ҫапах та тытӑнса пӑхатӑп, — тенӗ Кошка.

— А вот я попробую, — ответил Кошка.

Виҫҫӗмӗш бастион // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 95–110 с.

Эпӗ парти ҫине пӑхатӑп, парти каланине итлетӗп.

Я на партию смотрю и партию слушаю.

15 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Пӑхатӑп — ман Петька Русаков кипке ӑшӗнче тапкаланса выртать, ҫӑварне ӗмчӗк хыпнӑ, пуҫӗнче — хӑю тыттарнӑ, тӗрӗллӗ-тӗрӗллӗ калпак…

Смотрю — мой Петька Русаков в пеленках болтается, соска у него изо рта торчит и чепчик на макушке — такой фитюль-фитюль с кружавчиками…

9 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Каялла ҫавӑрӑнса пӑхатӑп та, хыҫрисем хамӑр хӑрушӑ вырӑна килсе лекни ҫинчен нимӗн те ӑнланманнине пӗлетӗп.

Я оглядываюсь и вижу, что товарищи еще не понимают, что мы в западне.

Хушса кӗртнӗ сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.

Малалла пӑхатӑп та ҫакна куратӑп: манран иртсе кайнӑ юлташ та ӗҫ мӗнлине тавҫӑрса илчӗ пулас, вӑл ерипентерех пыма пуҫларӗ.

Я смотрю вперед и вижу, что обогнавший меня товарищ тоже сообразил, в чем дело, и замедляет ход.

Хушса кӗртнӗ сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.

Эпӗ вара малалла пӑхатӑп, манӑн куҫсем тӗттӗмре каллех пӳртсем ҫумне таянтарса тӑратнӑ йӗлтӗрсене кураҫҫӗ.

И я смотрю вперед и, насколько мой глаз в темноте различает, вижу прислоненные к стенам изб лыжи.

Хушса кӗртнӗ сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.

Сулахаялла пӑхатӑп та, каллех пӳрт ҫумне таянтарса тӑратнӑ йӗлтӗрсем куратӑп…

Смотрю налево и вижу: там у избы тоже стоят прислоненные лыжи…

Хушса кӗртнӗ сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.

Пӑхатӑп, унта ҫак ырӑ мӑшӑр йӗммисене антарнӑ лара параҫҫӗ, пӗр сехет хушши яхӑнах ларчӗҫ хӑйсем.

А там, смотрю, эта пара милейшая заседает и заседает уже не меньше часа.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.

— Вара платник ҫине тинкерсе пӑхса: — Эсӗ, пӑхатӑп та, ҫынсене часах манатӑн-мӗн. Ху пӗлекен ҫынсене манатӑн. Воронежра пӗрле ӗҫлерӗмӗр вӗт, кимӗсем турӑмӑр, — тенӗ Петр.

— И, поглядев пристально на плотника, добавил: — А вот память у тебя коротка, отец. Забываешь знакомцев. Ведь мы с тобой в Воронеже работали, лодки строили.

Адмиралтейски верфь // Иван Пинер. Ровинский О.М. Гангут патӗнчи ҫапӑҫу: калав. — Шупашкар: Чӑвашгосизд, 1943. — 60 с.

Пӑхатӑп: ҫатлатрӗ хайхискер чул ҫине, пӗр вӑхӑт хушши нимӗн хускалмасӑр выртрӗ, унтан сасартӑк сиксе тӑчӗ те тинӗс хӗрнелле такӑлтатрӗ.

Смотрю, шлепнулся птенец на камни, полежал некоторое время неподвижно, а потом встал и тихонечко заковылял к воде —

Ионы утравӗ ҫинче // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 148–155 с.

Хам тилӗ еннелле васкавлӑн ҫаврӑна-ҫаврӑна пӑхатӑп.

Время от времени я оглядывался назад.

Хура тилӗ // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 68–70 с.

Пӑхатӑп: мӗн кунта ҫап-ҫутӑ тетӗп: хуҫи таврӑннӑ иккен.

Гляжу — окна все светятся, вот я и подумал: не иначе как хозяин возвернулся.

XVI. Ял ҫывӑрмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пӑхатӑп та, кам вашлаттарса пырать тетӗп.

— Смотрю, кто это бредет.

VI. Тӑван ҫуртран аякра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ун аллинчи чӗлле туртса илме пӑхатӑп имӗш.

Старик боится, что я из его рта трубку вырываю…

II. Ял мыскарисем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Эпӗ каялла таврӑнсан пӑхатӑп — вӑл кӑвакарса кайнӑ, аран-аран ура ҫинче тытӑнса тӑрать.

Я приехала — он прямо зеленый, едва стоит.

6 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

Кайран мана Бабенчиков ячӗ, мӗншӗн тесен, акӑ ҫак ачана — вӑл тӑлӑх, автоколоннӑпа килнӗскер, — хӗвелпе аптрарӗ, халь эпӗ ӑна пӑхатӑп, мӗншӗн тесен вӑл вӑйсӑр…

А потом меня Бабенчиков отпустил, потому что вот этого мальчика — он сирота, приехал с автоколонной — солнцем ударило, а теперь я к нему приставлена, потому что он слабый…

4 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

Пӑхатӑп та эпӗ ӑна, таҫта курнӑ пек туйӑнать, ӑҫта курнине шухӑшлама мана питӗ йывӑр.

Я смотрела на него и не могла понять, где я видела его прежде: трудно было думать, вспоминать.

Геройла вилӗм // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Пӑхатӑп та эпӗ, пурте Зоя ҫинчен куҫ илмесӗр, сывлама хӑранӑ пек ларнине куратӑп.

Я оглянулась, смотрю — все сидят, не шелохнутся и глаз не сводят с Зои.

Клава каласа пани // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Эпӗ ун ҫумне чӗркуҫленсе ларнӑ та вӗҫӗмсӗр пӑхатӑп

Я стояла на коленях подле нее и смотрела…

Петрищевӑра // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Пӑхатӑп — виҫӗ ача манран хӑвӑртрах ӗҫлеҫҫӗ: эпӗ пӗр вырӑнтах чаваланатӑп, вӗсем хыттӑн малалла шӑваҫҫӗ.

Смотрю — трое ребят работают быстрее меня: я долго копаюсь на одном месте, а они двигаются быстро.

«Эсӗ фронта мӗнпе пулӑшрӑн» // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех