Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пӳртрен (тĕпĕ: пӳрт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Прохор пӳртрен тухрӗ.

Прохор ушел.

XXXVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий пӳртрен тухакан казак хыҫӗнчен куҫне хӗстерсе пӑхса юлчӗ, Прохора чӗнсе илчӗ.

Григорий, сузив глаза, посмотрел вслед уходившему казаку, позвал Прохора.

XXXVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл, шинель аркисене хупласа, сывпуллашмасӑрах пӳртрен тухрӗ.

Он вышел, запахнув шинель, не попрощавшись.

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Иван Алексеевич тепӗр вунӑ минут пулӗ калаҫрӗ, хӑйӗн ыйтӑвӗ ҫине хуравлас вырӑнне Штокман хӗрсех харлаттарнине илтрӗ те тинех тавҫӑрса илчӗ, пыра килсе капланнӑ ӳслӗке чарма хӑтланнипе куҫҫулӗ тухиччен хӗрелсе кайнӑскер, чӗрне вӗҫҫӗн утса пӳртрен тухрӗ.

А Иван Алексеевич еще минут десять продолжал говорить, опомнился, когда на вопрос Штокман ответил храпком, и вышел, ступая на цыпочках, багровея до слез в попытках удержать рвущийся из горла кашель.

XXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Дарья, тайкаланса турткаланакан Петрона арҫын пек ҫирӗппӗн тытса, пӳртрен ҫавӑтса кӑларчӗ.

Дарья повела Петра, удерживая толчки его с мужской силой.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тепӗр минутран вӑл, алӑка шатлаттарса хупса, пӳртрен тухрӗ.

Через минуту он вышел, хлопнув дверью.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Дуняшка кӑмака ҫумне тӗршӗнсе чӑлха ҫыхатчӗ, анчах пӗр хӗрлӗармеецӗ ӑна: «Пирӗнпе апата лар, хитре пике», терӗ те, вӑл пӳртрен тухрӗ.

Дуняшка вязала чулок, прижавшись к печке, но после того как один из красноармейцев назвал ее «барышней» и пригласил поужинать, она ушла.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ӑнлантӑн-и? — терӗ те пӳртрен тухрӗ.

Понял? — сказал и вышел из дома.

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫаврӑннӑ та пӳртрен чупса тухнӑ, лаши ҫине утланнӑ, кайма шутланӑ.

Повернулся, выбежал из избы прочь, сел на коня и хотел уехать.

Ртищев-Умищев // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Кӑшкӑрнӑ ҫеҫ, пӳртрен хайхи ҫамрӑк турккӑ хӗрарӑмӗ чупса тухнӑ та вӑл та — салтак патне.

Только воскликнул, а из дома выбегает молодая турчанка и тоже к солдату.

Патаксем // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Хӗллехи сивӗсем пуҫлансан, пурте ӑшӑ кӗрӗксем тӑхӑннӑ е пачах та пӳртрен тухман, пӗчӗк Суворов вара хӑй ҫине ҫӑмӑл курткӑ пӗркеннӗ те кунӗпех урамра ирттернӗ.

Наступят, бывало, зимние холода, все оденутся в теплые шубы или вовсе не выходят из дому, а маленький Суворов накинет легкую куртку и целый день проводит на улице.

Пӗрремӗш пайӗ. Пур ҫӗрте те паллӑ // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Пӳртрен сӑмах шарламасӑр тухса, площадь еннелле ҫул тытрӗҫ.

Молча вышли, направились к площади.

XXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Хӑйӗн чапрас куҫлӑ арӑмне пӳртрен кӑларса янӑ Иван Алексеевич вӗчӗрхеннӗ пек каласа хучӗ:

Иван Алексеевич, выславший из хаты свою раскосую жену, сердито буркнул:

XXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑл шӑл витӗр шӑхӑрса, чӑпӑрккипе хӑмсаркаласа, пӳртрен тухса утрӗ.

Он вышел, насвистывая, с силой махая плеткой.

XXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Казак, каялла пӑха-пӑха, китаецпа тата тепӗр салтакпа пӗрле пӳртрен тухрӗ.

Казак в сопровождении китайца и другого, оглядываясь, пошел из хаты.

XXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пӳртрен ӳкекен мӗлке хапха патнелле тӑсӑлчӗ.

Тени от дома потянулись к воротам.

XXXII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Афанасий сас парсан, пӳртрен, утнӑ ҫӗртех кӗрӗкне тӑхӑнса, пӗр арҫын тухрӗ.

На зов Афанасия из сенец вышел мужчина, на ходу надевая шубу.

XXX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Пӳртрен инҫе те мар, пахчара, Рагулин арӑмӗ, мӑнтӑр та ватӑрах хӗрарӑм, кӗреплепе йӑрансене якатать.

На огороде, недалеко от хаты, жена Рагулина, полная пожилая женщина, расчищала граблями грядки.

XXVIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ҫамрӑк кӗтӳҫӗсем йытӑсем патӗнче сӑнчӑрсене чӑнкӑртаттарса аппаланчӗҫ те пӳртрен тухса кайрӗҫ, Мефодий хӑнасене чӗнчӗ:

Молодые чабаны, погремев возле собак цепью, вышли из дома, а Мефодий обратился к гостям:

XXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Петропа Андриан, халӑха епле хӑвӑртрах пуҫтарасси ҫинчен калаҫса, пӳртрен тухрӗҫ.

Петро с Андриан вышли из дома, по пути рассуждая о том, как бы им собрать народ, да побыстрее.

XXII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех