Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

унпа (тĕпĕ: ун) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Унпа пӗр тӑван Мартинӑн шурӑ чӑлха ӑшне персе чикнӗ йӗмпӗҫҫийӗ тухса кайрӗ; ӑна пӗркелесе чикме пӗшкӗнчӗ вӑл, анчах ҫак самантра арман умӗнче шӑри-шари кӑшкӑрса ячӗҫ.

У брата его Мартина вылезла из белого чулка заправленная штанина; нагнулся, хотел вобрать, но у мельницы всплеснулся вой.

5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Наталья унпа юнашар утать, ҫурӑмӗ хыҫӗнче унӑн апат-ҫимӗҫ хутаҫҫи ҫапкаланать.

Наталья шагала рядом с ним, на спине ее колотился мешок с харчами.

5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

«Эх, тутлӑн кӑна тул ҫутӑлтарасчӗ унпа пӗр вырӑн ҫинче…

«Эх, сладко бы с ней позоревать…

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вӑл ӗлӗк Усть-Медведицӑра манашкӑра пурӑннӑ хӗрарӑма качча илнӗ, унпа вунпилӗк ҫул хушши пурӑнса, сакӑр ача ҫуратнӑ.

Был он женат на бывшей усть-медведицкой монашке, наплодил с ней за пятнадцать лет супружеской жизни восьмерых детей.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Хытӑ шӑннипе чӗтрекелесе, Григорий унпа юнашар пырса выртрӗ.

Подрагивая от холода, Григорий прилег рядом.

4 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Лартать, тет, иккен вӑл ӑна сӑрт тӳпине, ӗмӗрсем хушшинче пӗтӗмпех шӑтӑкланса пӗтнӗ пысӑк чул еннелле ҫурӑмӗпе ҫавӑрса, хӑй унпа ҫума-ҫумӑн вырнаҫать иккен те, ҫапла вара нумайччен ҫеҫенхир ҫине пӑхса лараҫҫӗ пулать.

Сажал ее там на макушке кургана, спиной к источенному столетиями ноздреватому камню, садился с ней рядом, и так подолгу глядели они в степь.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вӑл ун патне мӗнле пымаллине, унпа мӗнле калаҫмаллине пӗлмест; тата унӑн пит-куҫӗ те хур пит-куҫӗ пек пулнине асӑрхать.

Он не знает, как подойти к ней, что говорить с нею, и замечает, что у нее гусиное лицо.

V. Аппӑшӗн ҫӗнӗ шухӑшӗсем // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Василиса Кашпоровна унпа нумайӑшне шӑппӑн калаҫма пуҫланӑ пирки вӗсем мӗн ҫинчен калаҫнине Иван Федорович илтме пултараймарӗ.

Василиса Кашпоровна многое уже начала говорить с нею таким тихим голосом, что Иван Федорович ничего не мог расслушать.

V. Аппӑшӗн ҫӗнӗ шухӑшӗсем // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Ҫул ҫинче тӗл пулакан мужиксем ҫакӑн пек чаплӑ та пуян экипажа курса (аппӑшӗ унпа сайра хутра кӑна ларса ҫӳренӗ) хисеплӗн чарӑнса тӑчӗҫ, ҫӗлӗкӗсене хывса пилӗк таранах пуҫ тайрӗҫ.

Попадавшиеся на дороге мужики, видя такой богатый экипаж (тетушка очень редко выезжала в нем), почтительно останавливались, снимали шапки и кланялись в пояс.

V. Аппӑшӗн ҫӗнӗ шухӑшӗсем // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Тен, сана ҫуралнӑранпах унпа мӑшӑрлӑн пурӑнма турӑ пӳрнӗ».

Может быть, тебе с нею на роду написано жить парочкою.

V. Аппӑшӗн ҫӗнӗ шухӑшӗсем // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Эсӗ унпа мӗн ҫинчен те пулсан калаҫрӑн-и?»

Ну, что ж, ты говорил о чем-нибудь с нею?

V. Аппӑшӗн ҫӗнӗ шухӑшӗсем // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Эсӗ пӗлетӗн, леш, пирӗн ҫуркунне шыв илекен лапам вырӑнпа юнашар пӗчӗк вӑрмана, унпа юнашар аслӑ ҫарана та пӗлетӗнех ӗнтӗ: вӑл ҫирӗм теҫеттине ҫитеймест; уттине кашни ҫулах ҫӗршер тенкӗрен ытла сутма пулать, уйрӑмӑнах Гадячра утлӑ ҫар тӑрас-тӑвас пулсан, ӗҫ тухмалла, ҫакӑн пек пуласса калаҫҫӗ».

Ты знаешь тот лесок, что за нашею левадою, и, верно, знаешь за тем же лесом широкий луг: в нем двадцать без малого десятин; а травы столько, что можно каждый год продавать больше чем на сто рублей, особенно если, как говорят, в Гадяче будет конный полк.

III. Аппӑшӗ // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Карчӑкӗ манӑн, унпа ӗнтӗ эпӗ вӑтӑр ҫула яхӑн пурӑнатӑп, ӗмӗрне те хут вӗренсе курман; ҫылӑха ӑна мӗн пытарса тӑрас.

Старуха моя, с которой живу уже лет тридцать вместе, грамоте сроду не училась; нечего и греха таить.

Иван Шпонькӑпа унӑн аппӑшӗ // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Шӑппӑн, алӑка чериклеттермесӗр кӗчӗ те вӑл, ҫитти витнӗ сӗтел ҫине чӳлмек лартса вӑрӑм аллисемпе ҫав чӳлмеке темскерле курӑксем пӑрахма тытӑнчӗ; унтан темскерле тӗлӗнмелле йывӑҫран тунӑ курка тытрӗ, унпа шыв ӑсса илчӗ те, тутипе тем пӑшӑлтатса, хайхи шыва тӑкма пуҫларӗ.

Тихо вошел он, не скрыпнувши дверью, поставил на стол, закрытый скатертью, горшок и стал бросать длинными руками своими какие-то неведомые травы; взял кухоль, выделанный из какого-то чудного дерева, почерпнул им воды и стал лить, шевеля губами и творя какие-то заклинания.

X // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Ун пек чухне те ытарма ҫук Днепр, ҫук ҫав, тӗнчере те ҫук унпа танлашма пултаракан юханшыв.

Чуден и тогда Днепр, и нет реки, равной ему в мире!

X // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Анлӑ та илемлӗ! тӗнчере ҫук унпа танлашма пултаракан юханшыв.

Пышный! ему нет равной реки в мире.

X // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Пытарӑрсам, пытарӑрсам мана та унпа пӗрле! куҫӑмсем ҫине тӑпра сапӑр! шурӑ кӑкӑрӑма вӗрене хӑма хурса пусарӑр!

Похороните же меня, похороните вместе с ним! засыпьте мне очи землею! надавите мне кленовые доски на белые груди!

IX // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

«Пӗлетӗп, эс мӗн шухӑш тытнине; унпа тӗл пулнинчен мана ним ырри те пулас ҫук.

— Знаю, что затеваешь ты, ничего не предвещает доброго мне встреча с ним.

II // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Ҫуралсанах ҫавӑн пек ҫуралнӑ, тет вӑл, ачаллах хӑрушла пулнӑ, тет… пӗчӗккӗ чухнех ачасенчен пӗри те вылясшӑн пулман тет унпа.

Говорят, что он родился таким страшным… и никто из детей сызмала не хотел играть с ним.

II // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Ирӗксӗртен тенӗ пек, мӗнлине хӑй те ӑнланмасӑр, йӗкӗтсем хушшипе хӗсӗнкелесе, тимӗрҫӗ Оксана патне тухрӗ те унпа юнашар тӑчӗ:

Как будто невольно, сам не понимая как, протерся кузнец сквозь толпу и стал около нее.

Раштав умӗнхи каҫ // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех