Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Расщепей, ҫар бинокльне куҫ тӗлне ҫӗклесе, хире ерипен пӑхса ҫаврӑнчӗ.

Расщепей поднял тяжелый бинокль к глазам, медленно оглядел поле.

7 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Юрать-ха, Ромка Каштан куҫ тӗлне пулмасть, кун памӗччӗ мана.

Хорошо хоть, что меня не видел при этом Ромка Каштан.

7 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Акӑ ӗнтӗ, халь иксӗмӗрӗн те куҫ виттисем пур хайхи — танлашрӑмӑр та.

— Ну вот, оба мы теперь с наглазниками — сравнялись.

7 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Чӑнах та, ахаль ҫеҫ самовар куҫ умне пысӑк та йывӑр рыцарь пек тухса тӑчӗ.

И обыкновенный самовар на самом деле оказался неожиданно похожим на большого, тяжелого рыцаря.

6 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Часах эп ыратнине те туйми пултӑм, вӑй пӗтсе ҫитрӗ, куҫ хуралса килчӗ.

Скоро я уже не чувствую боли, слабость и дурнота одолевают меня.

6 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эпӗ, Устя, ҫак тӗлӗнтермӗш хӑна кӗрлевне илтсе, вӑл мӗн хӑтланнине алӑкри ҫӑраҫҫи шӑтӑкӗнчен пӑхах тӑтӑм, халӗ акӑ, сцена ҫине тухма тумланнӑскер, гусар ҫине чаршава сире-сире пӑхатӑп, Филимон управляющи хам пата йӑпшӑнса пынине асӑрхамасӑр, хӑна ҫинчен куҫ сиктерместӗп.

А я, Устя, все время слушала, как гремел диковинный гость, и поглядывала сквозь замочную скважину в дверях, а теперь, уже одетая к представлению, гляжу на него из-за занавеса и не замечаю, как подкрался Филимон, управляющий.

6 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Французсем сирӗн куҫ умӗнчех ҫынна ҫапса пӑрахаҫҫӗ, вӑл сирӗн ҫывӑх ҫыннӑр.

Французы убили при вас человека, близкого вам человека.

6 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Ҫавӑ ҫав! — куҫ хӳрипе кулса илчӗ атте.

— То-то! — усмехнулся отец.

6 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Ан тив, портретлӑ пӗрпеклӗх кунта куҫ умӗнчех тейӗпӗр, — пуҫларӗ сӑмахне Камертон, мана итлесе пӗтерсен.

— Допускаю, что налицо тут портретное сходство, — сказал Камертон, выслушав меня.

6 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ыран куҫ курӗ унта.

Завтра видно будет.

5 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Гример, вазилинлӑ ваткӑпа манӑн ӑнӑҫлӑ пулман куҫ харшисене шӑлса тасатрӗ.

Гример ватой с вазелином стер мои злосчастные брови.

5 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Пӑхӑр-ха, куҫ харшисем тунӑ!

Она брови себе навела!

5 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Сан-Дмич хӑй те хаяр мужик, — шӳтлесе илчӗҫ вӗсем алӑк еннелле куҫ хӗссе.

— Наш Сан-Дмич сам мужик сердитый, — говорили они и кивали на дверь.

5 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Павлушӑпа Лабардан, пӗр-пӗрин ҫине пӑхса, куҫ хӗскелесе илчӗҫ.

Павлуша и Лабардан слушали, перемигиваясь.

5 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Акӑ эпӗ шкул пухӑвӗнче Николай Антоныча хирӗҫ тухса калӑп, вара пурин куҫ умне те Кораблева шкултан кӑларса ямалли ирсӗр плана кӑларса кӑтартӑп.

Вот на школьном коллективе я выступаю против Николая Антоныча и открываю перед всеми подлый план изгнания Кораблева из школы.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Валька Жуковӑн, тӗлӗк курнипе, куҫ хӑрпахӗ йыттӑнни пек сиккелет, — йыттисене курмастчӗ-ши вӑл тӗлӗкӗнче?

У Вальки Жукова веки вздрагивали во сне, как у собаки, — уж не снились ли ему его собаки?

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Урампа пыратӑп, — пуҫларӗ йӗкӗлтешме Ромка, — мӗскер мурне, куҫ алчӑрать-и, тетӗп, темскер шатраллӑ кӑтартать?

— А я иду мимо, — сказал Ромка, — и думаю: что это у меня в глазах рябит?

3 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эпӗ кӗпер еннелле куҫ сиктермесӗр пӑхатӑп, самантран саманта машина сиксе тухасса кӗтетӗп.

Я не сводила глаз с того конца улицы, который обращен к мосту, я ждала машину с минуты на минуту.

3 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Хунар патне пырса куҫ умнерех тытатӑп: «384 № бирка. 1938 ҫул, майӑн З» тенине вулатӑп.

Я стала под фонарь, подняла к глазам бумажный лоскуток и прочла: «Бирка 384. 3 мая 1938 года».

2 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Вара вӑл сасартӑк, куҫ хӗссе илсе, темӗнле тӗлӗнтермӗш сасӑ парса «бреке-ке-кекс» тесе, мана хулпуҫҫирен тытса лӑпкарӗ.

И вдруг, весело подмигнув мне, он издал какой-то странный звук, вроде «бреке-кекекс», и потрепал меня по плечу.

2 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950