Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

чиксе (тĕпĕ: чик) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Вӑл килет, — терӗ Эми тӗркеме шкап хыҫне чиксе хурса.

— Он явится, — сказала Эми, засовывая сверток за шкап.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 259–266 с.

Пергамента хутлата-хутлата вӑрӑ ҫырӑва хӑйӗн кӑптӑркка пушмакӗн кӗллине чиксе хучӗ, ӑна тӑхӑнчӗ те хывмасӑр пӗр эрне ҫӳрерӗ, ҫавна пула документ хытах лӳчӗркенчӗ, хутланнӑ тӗлте ҫурӑлмах пуҫларӗ.

Сложив пергамент несколько раз, вор сунул эту записку в подошву своего стоптанного башмака, надел башмак и ходил так, не разуваясь, неделю, отчего документ сильно слежался, даже протерся по сгибам.

Вӑрӑ вӑрманта // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 243–251 с.

Клиссон вара сӑмсаллӑ карттусне тӳрех пиншакӗн шалти кӗсйине чиксе хучӗ, ҫынсем пурӑнма килессе кӗтекен пушӑ пӳлӗмсем урлӑ иртсе уҫӑ кантӑк патне пычӗ, чӳречерен тулалла сикрӗ те — Бетси ҫулла кӗпе-йӗм ҫӑвакан сарай тавра ҫаврӑнса урамалла вирхӗнчӗ.

А Клиссон спрятал кепи во внутренний карман пиджака и через пустые комнаты, тщетно ожидавшие жильцов, прошел к раскрытому окну; он выпрыгнул из него и обогнул сарай, где Бетси летом стирала.

Акварель // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 226–232 с.

Йыснӑшӗ тухрӗ те ҫӑра уҫҫипе икӗ хутчен шаклаттарчӗ, кӑларса кӗсйине чиксе хучӗ.

С тем он вышел и, два раза щелкнув ключом, вынул его и положил в карман.

Ашшӗн ҫилли // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 209–215 с.

Хура икӗ алӑ ӑна мӑйӗнчен хыттӑн чиксе пусать — вӑл вара вӗсене сирсе пӑрахасшӑн, пӑшӑлтатать…

Две черные руки впиваются в его шею, а он пытается оторвать их и шепчет.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 174–191 с.

— Хаплаттар ӑна вырӑнтах! — вӗрентрӗ ашшӗне апат чиксе тултарнӑ ҫӑварлӑ ача.

— Клади его на месте! — посоветовало отцу дитя ртом, полным пищи.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 161–173 с.

Хускалми ҫулҫӑсен кӑнтӑрлахи шӑрӑха чиксе кӑларнӑ вӗри шӑплӑхӗ тӑрать.

Стояла знойная тишина опущенной в дневной зной неподвижной листвы.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 161–173 с.

— Ҫакӑ нервсене хытӑ муталать, — лӑпкӑн тӑсрӗ ҫапкаланчӑк; вӑл пуҫлӑх ҫине салхуллӑн пӑхкалать тата аллисемпе хӑлаҫланкалать, — ӑмана япӑх чиксе хуни нервсемшӗн ахаль иртмест, ҫавӑнпа та эпӗ ҫӳле чикетӗп.

— Это так портит нервы, — ровно продолжал бродяга, грустно смотря на него и тихо жестикулируя, — так портит нервы плохая насадка, что я решил сажать только вверх.

Ҫапкаланчӑкпа тӗрме пуҫлӑхӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 132–135 с.

Вӑл рельссенчен пӗрне ҫӗклерӗ те ӑна ҫӗре виҫӗ аршӑн тарӑнӑш чиксе лартрӗ; рельс вӗҫӗ халӗ унӑн пичӗпе тан кӑнтарса тӑрать.

Затем он взял рельсу и воткнул ее в землю аршина на три, так, что конец торчал вровень с его лицом.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 119–131 с.

Малтанхи слонпа вӑл ҫапларах курнӑҫрӗ: хоботне ҫӗкленӗ слон ун ҫинелле ыткӑнчӗ, Витт хобота аллипе яваласа тытрӗ, сехӗрленсе ӳкнӗ улӑп пуҫне ҫӗр ҫумне пӗксе хурсан Витт унӑн асав шӑлӗсене тӑпӑлтарса кӑларчӗ; ҫак «операци» хыҫҫӑн тискер кайӑк сехри хӑпнипе ухмаха ернӗн тарса ҫухалчӗ; Витт вара асав шӑлсене ҫӗре чиксе лартса малалла ҫул тытрӗ.

Его первая встреча со слоном произошла так: слон бросился на него, подняв хобот. Витт намотал хобот на руку, пригнул голову испуганного великана к земле и вырвал клыки; после такой операции зверь бросился бежать, а Витт, всадив клыки в землю, пошел дальше.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 119–131 с.

Вӑл шӑлне ҫыртса лартнӑ та — сӑрхӑнтарса кӑларчӗ: «Ну-у, юрать!» — вара пӑрҫа уйӗнчи катемпирен хывса тӑхӑннӑ пиншак ҫухавине ҫӗклерӗ, аллисене кӗсйине чиксе вӑрманалла пӑрӑнчӗ.

сказал, стиснув зубы: — «Ну хорошо!», поднял воротник пиджака, снятого на гороховом поле с чучела, сунул руки в карманы и свернул в лес.

Мӗн пулнӑ пулнах // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 109–113 с.

Икӗ кун каялла вӑл шкапа вак ассигнаци чиксе хунӑччӗ, — хӑйӗн юлашки укҫине; унпа извозчик тытасшӑнччӗ тата ҫимелли кӑштах туянасшӑнччӗ.

Два дня назад была им сунута в шкап мелкая ассигнация, последние его деньги, на которые рассчитывал он взять извозчика, а также купить чего-либо съестного.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 74–80 с.

(Ӑнланмастӑп: мӗн чиксе тултарнӑ?)

(Не понимаю, чем он набит!)

IV. Сысна. Икӗ «арӑслан» // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 66–73 с.

— Тавах сире, — терӗ Тильс бисквита кӗсйине васкамасӑр чиксе.

— Благодарю вас, — сказал Тильс, медленно засовывая бисквит в карман.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 405–414 с.

Унӑн пиншак кӗсйине йӑмӑкӗ ирсерен мӑн бутерброд чиксе хурать, арҫын тӑкакӗсем валли вунӑ цент парать те — туйипе сулкалаша-сулкалаша Комендант порт ӗҫне «тӗрӗслеме» ҫул тытать.

Утром сестра засовывала в карман его пиджачка большой бутерброд, давала десять центов на самочинные мужские расходы, и, помахивая тросточкой, Комендант начинал обход порта.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 405–414 с.

Гарт арчине сӗтел айне шаларах чиксе хурсан Смит пукан ҫине мӑнаҫлӑн сарӑлса ларчӗ.

Затолкав сундук Гарта дальше под стол, Смит важно развалился на стуле.

Тӑватӑ гинея // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 392–397 с.

Глобуса хырӑма чиксе хумалла-и?

Забрать глобус в живот?

Уы-Фью-Эой ҫул ҫӳревҫӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 377–380 с.

Режи тӳрленсе тӑчӗ, аллине корсаж ӑшне чикрӗ, унта вырӑнти йӑлапа хӗрсем стилет е пысӑках мар кинжал чиксе ҫӳреҫҫӗ.

Режи выпрямилась и сунула за корсаж руку, где, по местному обычаю, девушки носят стилет или небольшой кинжал.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 347–370 с.

Анчах ҫӑкӑр чӗркенӗ пир татки тавралӑха хускатмасӑрах ҫӗре ӳкрӗ те — Нок нӳрлӗ ҫӑкӑр ҫемҫине ҫӑварне халех чиксе тултарасран аран-аран тытӑнса тӑчӗ; ытлашши тимлӗхе пула янӑракан, ҫӑмӑлланнӑ пуҫпа лӑпкӑн малалла утрӗ.

Однако тряпка из-под хлеба упала на пол без сотрясения окружающего, и Нок уходил спокойно, с пустой, легкой, шумной от напряжения головой, едва удерживаясь, чтобы тотчас же не набить рот влажным мякишем.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Йывӑр ӗҫ тунӑ чухнехилле — ҫине тӑрса, тимлӗн, васкавлӑн шырать, акӑ чиксе пӗтернӗ аллипе хуҫнӑ туратсене, шӑрпӑк пӗрчилле пӗчӗкҫӗскерсене, Нок умне хучӗ.

Порывисто, с напряжением и усердием, стоящим тяжелой работы, совала она Ноку наломанные ее исколотыми руками крошечные прутики, величиной в спичку.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех