Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

вӗт сăмах пирĕн базăра пур.
вӗт (тĕпĕ: вӗт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Сӑмах мӗн пурӗ те виҫҫӗр аллӑ лье ҫул тӑвасси ҫинчен пырать, — эпир вӗт тӳрӗ ҫулпа ҫӳретпӗр — эпир ҫурҫӗр полушаринче Испани, Сицили, Греци ҫӗр-шывӗсен урлӑшӗпе пыракан широтан тӑрӑхӗпе каятпӑр, тӗлӗнмелле ҫӗрсем курса ҫӳретпӗр, вӑл ҫул ҫинче иртсен иртет пӗр уйӑх!

Речь идёт всего-навсего о путешествии в триста пятьдесят лье, — ведь мы пойдём по прямой линии, — о путешествии под широтой, на которой в северном полушарии расположены Испания, Сицилия, Греция, о путешествии в идеальных климатических условиях, о путешествии, которое, в конечном счёте, займёт едва месяц!

Вуннӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

— Кӗленчене океана пӑрахас тесен, океан ҫыранӗнче пулмалла вӗт.

— Ведь для того, чтобы бросить бутылку в океан, надо находиться на берегу океана.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

— Анчах «Патагони» текен сӑмах хуть мӗнчул та пулин ӑнланакан ҫынна та малтанах куҫ тӗлне пулать вӗт.

— Но разве слово «Патагония» не бросается сразу в глаза всякому сколько-нибудь проницательному человеку?

Вуннӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

— А хӑвӑр, Паганель, эсир хӑвӑр вӗт пирӗнпе пӗрле юласшӑн ӑшаланатӑр, — терӗ хавасланса Гленарван.

— А вы, Паганель, ведь вы сами умираете от желания остаться, — весело сказал Гленарван.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

— Тӗлне килет вӗт!

— Какая неудача!..

Саккӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Унта вӗт тахҫанах Гумбольдт тата Бонблан хӑпарнӑ!

Ведь это уже сделали до меня Гумбольдт и Бонплан!

Саккӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Хӑвӑрах пӗлетӗр ӗнтӗ, кусем вӗт ӑнран яракан цифрсем.

Согласитесь сами, что это удручающие цифры!

Саккӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Хӑвӑрах шухӑшласа пӑхӑр, Мадера ҫинче виноградниксем юлманпа пӗрех вӗт.

Представьте себе, на Мадере почти не осталось виноградников!

Саккӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Анчах шутлӑр-ха эсир, кун пекки вӗт ӗмӗрте те пулман!

Но подумайте, какое необычайное приключение!

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Вӗт эпӗ иккӗленсе тӑмастӑп, сирӗн аҫӑра эпир часах шыраса тупатпӑр!

Ведь я не сомневаюсь, что мы скоро найдём вашего отца!

Улттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Эпир вӗт, сирӗншӗн пулсан, ют ҫынсем…

Ведь мы совершенно чужие вам…

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Куратӑр-и, сирӗн куҫ умӗнчех вӗт ҫыру уҫӑлса майлашӑнса пырать?

Разве смысл документа не становится ясен? Разве ваши умы не озаряются светом?

Иккӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Аванах калать вӗт, ҫапла мар-и?

Достаточно ли убедительно это для вас?

Иккӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

— Тен эсир тӗрӗс те калатӑр, — терӗ Элен, — анчах унӑн ӑшӗнчисем пирӗншӗн хаклӑрах вӗт, ҫавӑнпа та документсене илес тесен, кӗленчине ҫӗмӗрмех тивет.

— Несомненно, хорошо бы сохранить бутылку, — вмешалась Элен, — но содержимое ведь более ценно, чем самый сосуд, и потому лучше пожертвовать последним.

Пӗрремӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

— Хаклӑ майор, — терӗ Элен, — пурпӗрех мар-и вара, кирек мӗнле кӗленче пулсан та, эпир вӑл ӑҫтан ишсе килнине пӗлместпӗр вӗт?

— Дорогой майор, — обратилась к нему леди Элен, — не все ли равно, какая это бутылка, если мы не узнаем, откуда она взялась.

Пӗрремӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Анчах та тум тӑрӑх ярлык ҫыпӑҫтарма ҫук вӗт яланах.

Но ведь не всегда по одежде ярлык надо припаивать.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Ара эсӗ вӗт ку! — тесе кӑшкӑрчӗ вӑл, хӑйӗн куҫӗсене хӑй ӗненмесӗр.

Ведь это же ты! — крикнул он, не веря своим глазам.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Пӗр шурӑ ҫӳҫлӗ, татӑк козырёк картузлӑ красноармеец Якименко ҫеҫ тӗлӗнсе: — Эс ҫунмастӑн вӗт? Ара Мишка шыва анса кайрӗ-ҫке. Пӗтрӗ каччӑ, ӗне чӗлхипе ҫулласа илнӗ пекех! — тесе кӑшкӑрса яма ӗлкӗрчӗ.

Только белобрысый, в фуражке с оторванным козырьком красноармеец Якименко удивленно вскрикнул: — Чи ты не сгоришь? То це ж Мишка пид воду пишов, пропав хлопец, як корова злызнула!

Саккӑрмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Вӗлерет вӗт пӗр сӑмахсӑрах.

Вижу, убьет без рассуждения.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Хыҫра, Устинович ури айӗнче, вӗт чул чӑштӑртатса илчӗ.

Сзади под ногами Устинович хрустнула галька.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех