Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

вӗт сăмах пирĕн базăра пур.
вӗт (тĕпĕ: вӗт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Ку чаплӑ Унтер-дер-Линден вӗт! — кӑшкӑрчӗ Вадя, урамсем хӗресленнӗ ҫӗре ҫакнӑ табличкӑна курсан.

— Так это знаменитая Унтер-ден-Линден! — воскликнул Вадя, прочитав табличку на перекрестке.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Эп хам Одессӑран вӗт.

 — Ведь я сам из Одессы.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Вӑл ҫывӑхран тӳрех тӗллесе перет вӗт.

Она будет бить прямой наводкой.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Унтан эпӗ сасартӑк аса илтӗм — манӑн вӗт вал, манӑн!

И вдруг я вспомнил — моя!

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Анчах вӑл вӗт — ҫын, еплерех ҫын-ха тата!..

Но ведь он — человек, и какой человек!..

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Хӑравҫӑ вӗт эпӗ!..

Ведь я трусиха!..

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Пилӗк пӳлӗм вӗт!

Здесь пять комнат.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Манӑн пӗр япала пурччӗ вӗт

Ведь у меня есть что-то…

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Хӗрачи вунулттӑра вӗт

А девчонке-то шестнадцать…

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Сыснасем эпир, Лигниц юнашарах вӗт вӑл, ҫавӑнта кайса килейместпӗр.

Мы — свиньи, и в конце концов Лигниц — рядом.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Калама та кулӑшла вӗт, ку тарана ҫитсе никам та аса илмерӗ вӗт-ха мана.

Ведь смешно сказать, но за все это время никто не вспомнил обо мне.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Сире пурпӗрех вӗт, эсир ҫапӑҫатӑр, маншӑн вара ку пӗрремӗш пулчӗ, урӑх пуласси те паллӑ мар…

Вам ведь все равно, вы воюете, а для меня это первый и, наверно, единственный случай…

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Тарӑхтармӑш япала вӗт ку!

Это же возмутительно!

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Саша та, Соколов пек, ҫавнах ыйтрӗ: «Мӗн лӗпӗртететӗр! — кӑшкӑрчӗ лейтенант, — пуху вӗт ку, пасарти элеке сӳтсе явни мар!»

Этого же потребовал и Саша, вновь поддерживаемый лейтенантом Соколовым, лейтенант зло выкрикнул: «Возмутительно! Это же собрание, а не обсуждение базарных сплетен!»

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Вӗҫӗ-хӗрри ҫук вӗт

Прет и прет…

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Тахҫантанпах калатӑп вӗт эп сире, лейтенант юлташ, вӗсем ӑмӑрткайӑксем тесе, — хутшӑнчӗ калаҫӑва Володя.

— Я вам давно говорил, товарищ лейтенант, что они у нас орлы, — произнес Володя.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Эх, манӑн гранатӑсем ҫук вӗт, — мӑкӑртатрӗ юнашар шӑвакан Володя.

— А у меня ведь нет гранаты, — бормотал рядом со мной Володя.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Лейтенант унта вӗт пирӗн!

— А лейтенант-то там!

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

«Каҫарӑр, кӗҫӗн лейтенант юлташ!» — тет вӑл, унтан ман еннелле ҫаврӑнать те: «Ҫапах та санбата каймарӑн вӗт эс», — тесе хурать.

«Простите, товарищ младший лейтенант!» — потом он говорит мне: «А в санбат ты так и не поехал».

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Пит хытӑ пачӗ вӗт мур илесшӗ — шофера та, пирӗнпе пӗрле ларса пынӑ салтака та санбата йӑтса ҫитереймерӗҫ, — илтрӗм эпӗ юнашар наҫилкке ҫинче выртакан салтакӑн уҫӑмсӑртарах сассине, вара эп каллех, айванла тӗлӗк курнӑ чухнехи пек, хамӑн шухӑшсемпе пӑтранса кайрӑм.

А садануло здорово — ни шофера, ни попутчика нашего и до санбата не донесли, — услышал я глухой голос с соседних носилок и опять куда-то провалился с мыслью, что все это — глупый сон.

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех