Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

килет (тĕпĕ: кил) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫав тери пӗлес килет!

А как хотелось бы знать!

Каҫхи вӑрман вӑрттӑнлӑхӗ // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 102–106 с.

Мӗншӗн ытти вӑрман чӑххисем — карӑк, пӑчӑр нихҫан та кӑвайт патне вӗҫсе килмеҫҫӗ, хир чӑххи килет?

«Почему это, — думаю, — другие лесные куры — глухарь, рябчик — никогда к костру не летят, а куропатка идёт?

Каҫхи вӑрман вӑрттӑнлӑхӗ // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 102–106 с.

Малалла ҫутӑлса килет.

Впереди просвет.

Йӗр тӑрӑх // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 86–95 с.

Каясси килет пулсан мӗншӗн чармалла-ха ӑна?

А и то сказать: охота пуще неволи.

Йӗр тӑрӑх // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 86–95 с.

Хури тарӑн юр ҫийӗн тӳрех хыр патнелле килет.

Черный скачками прыгал в глубоком снегу — прямо к сосне.

Тытӑҫу // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 73–85 с.

Йытӑсем вӗрни ҫывӑхран та ҫывӑха килет.

А лай все ближе и ближе.

Тытӑҫу // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 73–85 с.

Тулта каҫ та пулса килет, юр ҫӑвать.

За окном в сумерках густо валил снег.

Хӑрасси ӑҫтан пуҫланса кайнӑ // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 73–85 с.

Унӑн ҫиесси килет.

Ему хотелось есть.

Хӑрушӑ каҫ // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 45–72 с.

Ҫутӑлса килет.

Начало прибывать свету.

Шыв кӑркки // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 36–38 с.

Ҫырма варринчен хумсене кӑпӑклантарса паром килет.

От середины реки, вспенивая волны, подплывал паром.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Урам тӑрӑх тӳрех вӗсем ҫине утлӑ ҫар юрттарса килет.

Заполнив во всю ширь поселковую улицу, рысью, прямо на них мчалась конница.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Пурнӑҫ пӗрре кӑна килет, ҫавӑнпа та ӑна лайӑх пурӑнса ирттермелле, тулли ӗмӗтсӗр пурӑнса ирттернӗ ҫулсемшӗн кайран ӳкӗнсе, чӗрене ыраттармалла ан пултӑр…»

Жизнь дается ему один раз, и прожить ее надо так, чтобы не было мучительно больно за бесцельно прожитые годы…»

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

— Эх, анне, питӗ ҫиессӗм килет.

— Ох, мамка, есть хочу, как сто волков.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Халех килет.

Сейчас придет.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

— Юрласса юрлатпӑр та, юлташсем, итлесен — макӑрас килет.

— Песни вот поем, товарищи, а послушаешь — плакать хочется.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Василиса Прокофьевнӑн ҫӑварӗ типсе кайнӑ, пырӗ тӑвӑнать: ҫав тери шыв ӗҫес килет унӑн.

Во рту Василисы Прокофьевны стало сухо, горло стянуло: очень хотелось пить.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Хӗрсем йӗреҫҫӗ… — Мотор кӗрлени витӗр илтӗнет ӑна юрӑ, Марусьӑн хӑйӗн те макӑрасси килет; тулӑ ҫав тери нумай, вӗҫӗ-хӗррисӗр курӑнать, анчах горючи сахал, пӗтсе килет.

Девушки плачут… — сквозь гул мотора доносилась к ней песня, Марусе и самой хотелось заплакать: столько пшеницы, что перед глазами расходились золотистые круги, а горючее на исходе.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Катьӑн ҫав тери ҫывӑрас килет, чӗринче вӑл Зиминпа килӗшет, пӑртак выртса канни, чӑнах та, ытлашши пулас ҫук.

Поспать очень хотелось, и в глубине души Катя соглашалась с Зиминым: немножко отдохнуть было бы нелишним.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Ҫын ывӑнса ҫитнӗ, каҫ ҫывхарса килет, аслати авӑтать, вӑл тата — телефонпа чӗнтерет-ха.

Человек устал, ночь ко двору близится, гроза, а он нате-ка — к телефону.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Килет.

Куҫарса пулӑш

Вуннӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех