Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ларать (тĕпĕ: лар) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Федор паҫӑрах унран иртсе кайрӗ те халӗ темиҫе турат ҫӳлерех ларать.

Федор, как и полагается настоящему мальчишке, давно обогнал Женю и был выше нее на несколько веток.

Иккӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Кунӗпех кӑшкӑрса ларать ӗнтӗ халь.

— Опять кричать будет целый день.

Иккӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Женя ҫеҫ учительница еннелле пӑхса ларать.

Только одна Женя продолжала смотреть на учительницу.

Пӗрремӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

«Шӑп та лӑп халӗ тӗрӗссине каласа памалла та — пурте вырӑна ларать, — шухӑшларӗ Женя. — Хальлӗхе кая мар-ха. Анчах мӗнле тумалла куна?

Женя почувствовала, что вот сейчас она должна поставить все точки над «и» и во всем признаться. Пока не поздно. Только как это сделать?

Пӗрремӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Ӳкерчӗк ҫинче спорт курткипе джинс тӑхӑннӑ ҫул ҫитмен хӗрача хаваслӑн пӑхса ларать.

Со снимка на него весело смотрела миловидная девочка-подросток в спортивной куртке и джинсах.

Таҫта — чикӗ леш енче // Галина Матвеева. Килти архив

Хакла ларать пулин те Арчибальд хӗрӗх ҫул ӗнтӗ ҫак сигарӑна ҫеҫ туртать.

И тем не менее вот уже сорок лет Арчибальд курил только эти сигары.

Таҫта — чикӗ леш енче // Галина Матвеева. Килти архив

Ку сигарӑсене Арчибальда Гаванӑран контрабандӑпа килсе параҫҫӗ, ҫавӑнпа вӗсенчен кашни ҫӗр ҫирӗм еврона кайса ларать.

Сигары Арчибальду контрабандой доставляли на самолете из Гаваны, так что каждая обходилась ему в сто двадцать евро.

Таҫта — чикӗ леш енче // Галина Матвеева. Килти архив

Арчибальд Стемп шурӑ сӑран сӑрнӑ ҫӳллӗ кресло ҫинче ларать.

Арчибальд Стэмп восседал в белом кожаном кресле с высокой спинкой.

Таҫта — чикӗ леш енче // Галина Матвеева. Килти архив

Вӑл пуҫне сӗнксе, аллипе патакӗ ҫине таянса ларать.

Он сидел, опустив голову, опираясь руками о палку.

Ҫиччемӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Стена хӗррипе авалхи сарлака тенкелсем лартса тухнӑ, вӗсем ҫинче допроса килнӗ халӑх ларать — ваттисем те, хӗрсем те, погонсӑр ҫар ҫыннисем те пур.

Широкие старинные скамьи стояли вдоль стен, и самые разные люди — старики, девушки, какие-то военные без погон — сидели на них, дожидаясь допроса.

Ҫиччемӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл халӗ тӗрмере ларать.

Он теперь сидит в тюрьме.

XLV. Ҫиле май // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Мачта лартнӑ, тӗркеленнӗ паруслӑ кимӗ ҫурри таран тинӗсре, вӗтӗ хумсем ҫинче ярӑнса ларать.

Шаланда со вставленной мачтой и свернутым парусом, до половины выдвинутая в море, покачивалась на легкой волне.

XLV. Ҫиле май // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Сарӑ чечексем хушшинче пӗчӗк ача ларать.

В одуванчиках сидел ребенок.

XLIII. Парус // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ҫамрӑкланнӑ пӳрт ҫуса тасатнӑ, синькӑпа тӗрленӗ кантӑкӗсемпе ялтӑртатса ҫеҫ ларать.

Помолодевшая хатка весело блестела на солнце вымытыми стеклами, обведенными синькой.

XLIII. Парус // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Хӑйсен тӗттӗм пӳлӗмӗнче чӳрече ани ҫинче йывӑр шухӑшлӑ Петя ларать.

Чувствуя на сердце необъятную тоску и тяжесть, Петя сидел в темной детской на подоконнике.

XLI. Ёлка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

«Борис — йӗкехӳре тус» пӳлӗмре шӗлепкине хывмасӑр, пукан хӗррине ҫеҫ ларнӑскер, сывмар куҫӗсемпе кӗтесселле пӗр хускалмасӑр пӑхса ларать.

«Борис — семейство крыс», присевший на край стула посредине гостиной, в котелке, сдвинутом на лоб, смотрел в угол косо и неподвижно больными глазами.

XXXIX. Аркату // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Пуҫӗ ҫинче тӗксӗмпе илемлетнӗ пӗчӗк хура шӗлепке кӑшт чалӑшшӑн ларать.

На голове у нее несколько набок торчала маленькая, но высокая черная шляпка с куриными перьями.

XXXIX. Аркату // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ашшӗ вӑл мӗн тунине лайӑххӑн пӗлмесӗр пӑхса ларать.

Отец растерянно следил за ней.

XXXIX. Аркату // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӑл халӗ каҫ пулсан, чӗнмесӗр, салху ларать, тӗнчере пулса иртекен ӗҫсем ҫинчен мӗн шухӑшламаллине те пӗлмест.

Он сидел по вечерам молчаливый, расстроенный, не зная, что делается на свете и как надо думать о событиях.

XXXVI. Йывӑр сумка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӑл кунта вӑхӑтра канма ҫеҫ кӗрсе ларнӑ пек: акӑ ларать пӗр-икӗ минут, сывлӑш ҫавӑрать те, каллех хуллен хӑй ҫулӗпе малалла каять.

Казалось, он зашел сюда отдохнуть: вот посидит минуты две, переведет дух и пойдет себе помаленьку дальше.

XXXIV. Подвалра // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех