Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хушӑран сăмах пирĕн базăра пур.
хушӑран (тĕпĕ: хушӑран) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хушӑран пӑшал сассисем кӗрӗслетсе илеҫҫӗ.

Редкие гукали выстрелы.

XXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унӑн хӑйӑр хытса ларнӑ тӗлӗ ҫийӗпе кӗтӗвӗ-кӗтӗвӗпе хура пулӑ ишсе ҫӳрет; ҫӗрлесенче ӑшӑх вырӑнсене ҫӗкӗ апат шыраса тухать, ҫыран хӗрринчи симӗс лӑймака хушшинче сазан мӗкӗлтетет; пӑртаспа шӑла пулӑ кӑртӑшсемпе ырашпӗтрисем хыҫӗнчен хӑвалаҫҫӗ; ҫуйӑн рак хуранӗсем хушшинче мӗшӗлтетет, хушӑран симӗс шыва шӑмпӑлтаттарса пӑлхатать те уйӑх ҫутинче ылтӑн тӗслӗ йӑлтӑркка хӳрине ҫатӑлтаттарса илет, унтан каллех вара, ир енне шыв ҫисе якатнӑ хура карӑш айӗнче ӗнтӗркесе выртас умӗн, мӑнттай ҫамкаллӑ, уссиллӗ пуҫӗпе рак хуранӗсене тӗрткелесе ухтарма каять.

Над песчаным твердым дном стаями пасутся чернопузы; ночью на россыпь выходит жировать стерлядь, ворочается в зеленых прибрежных теремах тины сазан; белесь и суда гоняют за белой рыбой, сом роется в ракушках; взвернет иногда он зеленый клуб воды, покажется под просторным месяцем, шевеля золотым, блестящим правилом, и вновь пойдет расковыривать лобастый усатой головой залежи ракушек, чтобы к утру застыть в полусне где-нибудь в черной обглоданной коряге.

XXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӗсем хыпаланса витрери турӑха ӑса-ӑса сыпаҫҫӗ, хушӑран пӗри те пӗри ҫӑвара лекнӗ урпа пӗрчине сурса пӑрахать.

Они истово черпали из цебарки кислое молоко, изредка кто-нибудь выплевывал попавшее в рот ячменное зерно.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хӗрарӑмсем, турӑшсем айӗнче ларакан Степана лайӑхрах курма тӑрӑшса, хушӑран ун ҫинелле пӑха-пӑха илчӗҫ, унӑн пиншакне, кӗпе ҫухине, сехетӗн кӗмӗл вӑчӑрине, ҫӳҫне куҫӗсемпе хыпашласа тӗрӗслерӗҫ, хӑйсем тӗлӗннине лайӑххӑн пытараймасӑр, пӗр-пӗрин ҫине кулкаласа пӑхрӗҫ.

Бабы изредка метали в сторону сидевшего под образами Степана любопытные взгляды, щупали глазами его пиджак, воротничок, серебряную часовую цепку, прическу, переглядывались с плохо скрытыми, изумленными улыбками.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Евгений лашасем еннелле ҫурӑмпа ларса пычӗ; утсем хушӑран тулхӑркаласа илчӗҫ, ҫил вӗтӗ сирпӗнчӗксене каялла хӑваларӗ, ун мӑйӗ ҫинелле пӗрхӗнтерчӗ.

Евгений сидел спиной к лошадям; они изредка пофыркивали, мелкие брызги ветер относил назад, кропил ими его шею.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хушӑран Горчакова та ҫутӑ кӑвак куҫӗпе ун ҫине ачашшӑн та туслӑн йӑлкӑшса пӑхса илчӗ, анчах ҫав куҫсемех Горчаковӑн хура пичӗ ҫинелле ывтӑннӑ чухне йӑлтах урӑхла ҫутӑ сӑрхӑнтарнине курнипе Листницкий чӗри темле ҫӑмӑллӑн та кӳренӳллӗн ыратса килчӗ…

Изредка Горчакова обращала на него светлые голубоватые глаза, взгляд их был ласков, дружествен, но боль, легкая и досадливая, точила Листницкого, когда эти же глаза, устремляясь на черное лицо Горчакова, лучили совсем иной свет…

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хушӑран вӑл чарӑнса тӑчӗ, атӑ тӗпне ҫыпӑҫнӑ ҫӑра пылчӑка хырса пӑрахрӗ те унтан каллех тӳрленсе кӗре кӗлеткине йывӑррӑн та ӗшенчӗклӗн ҫӗклесе утрӗ, йӳле янӑ пиншакӑн йӗпе сӑранне кӑшӑртаттарса пычӗ.

Изредка он останавливался, счищал с каблуков комья приставшей грязи; выпрямляясь, тяжко и устало нес свое грузное тело, скрипел мокрой кожей распахнутой куртки.

XXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Каргинскине чун туртмасӑр, хушӑран кӑна учӗсене юртӑпа ярса килчӗҫ пулсан, унтан кайнӑ чух, лашисене ним хӗрхенмесӗр хӑваларӗҫ, вӑй ҫитнӗ таран ячӗҫ.

Если в Каргинскую шли неохотно, редко перебивая на рысь, то оттуда придавили коней, неслись вовсю.

XXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Хушӑран вӑл сӑмсипе нӑшӑклаттарса туртать, ҫӳхе шинель витӗр вичкӗн ҫил каснипе, питне-куҫне пӗркелентерсе утать.

Он изредка шморгал носом, морщился от холода, проникавшего сквозь подбитую ветром шинель.

XVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Лерен халӗ те винтовка сассисем вӗткеленсе пӑтӑртатни, хӑйсен ҫыннисене ҫӑлӑнӑҫ кӳрсе, тӑшманӑн йывӑр батарейи кӗмсӗртетни килсе илтӗнет; хушӑран тата, ҫапӑҫу мӗнпе вӗҫленессине куҫа курӑнман йӗрсемпе палӑртса хунӑ пек, пульӑсен таткаланчӑк пунктирӗсене ӑсатса, пулеметсем шӑтӑртата-шӑтӑртата каяҫҫӗ.

А там суетливо и разбросанно пылились винтовочные выстрелы, гремела тяжелая батарея противника, выручавшая своих, да изредка порыкивающие пулеметы строчили пунктиром, словно подводя невидимую черту для итогов боя.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Хушӑран вӑл сӑран пиншакӗ ҫине пӑхрӗ, пиншакӗ тӗссӗррӗн ҫуталса йӑлтӑртатнипе йӑпанчӗ.

Изредка он поглядывал на неяркий отлив своей кожаной тужурки, любуясь ею.

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Эпӗ хамӑр хушӑран казаксен Ҫарпа революци комитетне суйлама сӗнетӗп!

— Предлагаю избрать из своей среды казачий Военно-революционный комитет!

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑл пуҫне пӗр ҫӗклет, пӗр антарать, хушӑран шухӑшлӑн йӑл кулса илет.

Он то подымает голову, то пригибается к парте.

XXV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Купӑсҫӑ гопак ташши каласа ячӗ, Трифон аллисене пилӗке тытса, хушӑран мӑйӑхне пӗтӗркелесе илсе, каччӑ пек ташлама пуҫларӗ.

Гармонист задал гопака, а Трифон, держа руки на боках, и изредка скручивая бороду ах барышню, начал танец вспомнив свою молодость.

XIX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Офицерсем, хушӑран пӗр-пӗрин ҫине пӑхкаласа, чӗмсӗррӗн пирус паклаттарчӗҫ, ӗҫ ытла та сасартӑк пулса иртнипе вӗсем пурте анӑраса кайнӑ.

Офицеры молча курили, изредка переглядывались, быстрота совершившегося их ошеломила.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Хушӑран ут тӑллисем чӑнкӑртатаҫҫӗ, утсем тулхӑрни, йывӑррӑн таплатса сикни тата выртса йӑванакан лашасем хартлатса мекеҫленни илтӗнет.

Изредка — звяк конской треноги, брызжущее фырканье да тяжелый туп и кряхтенье валяющейся лошади.

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Суранланнӑ взводнӑй командира ҫавӑтнӑ Грошев Емельянран та иртсе кайрӗ вӑл: Грошевӗ офицера хулӗнчен ҫавӑтнӑ та ӑна чӑнкӑ ту тайлӑмӗпе сӗтӗрсе чупать; сотникӗ урисене ӳсӗр ҫын пек тӗлсӗррӗн иле-иле пусать, хушӑран Грошев хулпуҫҫийӗнчен йывӑррӑн уртӑнса, ҫӑварӗнчен тухакан ҫара юн катӑкӗсене сурса пӑрахать.

Григорий опередил Грошева Емельяна, увлекавшего за собой раненого взводного офицера: Грошев бегом сводил офицера по крутому склону; сотник пьяно путал ногами и, редко припадая к плечу Грошева, блевал черными сгустками крови.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Юрлама чарӑнмарӗ хӑй, хушӑран ҫеҫ аллисемпе тӑнлавне хӗскӗчлесе тытрӗ, шӑлӗсене кӑчӑртаттарчӗ тата, усӑнса аннӑ янах шӑммине чӗтрентерсе, ӑссӑрлӑхӑн вӗри сывлӑшӗпе пиҫсе кайнӑ пуҫне чалӑштарса пычӗ.

Петь не переставал и лишь изредка стискивал ладонями виски, скрипел зубами и, дрожа отвисшей челюстью, кособочил голову, опаленную горячим дыханием безумия.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Салтаксем урисемпе ҫӗре хыпашласа, асӑрханса кӑна утаҫҫӗ; хушӑран хӑшӗ те пулин ҫӗре тӳплетсе ӳкет те усал сӑмахсемпе илтӗни-илтӗнми ятлаҫса илет.

Солдаты шли, осторожно щупая почву ногами, иногда какой-нибудь падал, вполголоса тихо матерился.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пуууу-м. Хушӑран уйрӑм батарея залпӗ янӑраса каять те, тӗрлӗ еннелле сарӑлса, темиҫе ҫухрӑмри тавралӑха хупласа хурать:

Бууууу-м! Изредка прорывался залп отдельной батареи и снова полз, подступал, полонил многоверстную округу:

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех