Шырав

Шырав ĕçĕ:

пачӗ (тĕпĕ: пар) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Унсӑрӑн, ав, каҫсем шанчӑклах мар, теҫҫӗ, ҫурт-йӗре вут чӗртсе ярӗҫ-и, выльӑхсене мур парса пӗтерӗҫ-и, сыхланмалла ҫав тесе, канаш пачӗ Шерпике.
А то вон ночи-то какие стоят, чиркнет кто спичкой — и нету ни дома, ни подворья, иль на скотину мору какого напустят… словом, надо остерегаться, посоветовала Шербиге.

XXIX. Кӗтмен хӑнасем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кантюк ӗлӗкхи чӑваш йӑлипе мӗн те пулин ирттерме ӑс ҫитереймӗ-ши тесе канаш пачӗ юмӑҫ.
Небось у Кандюка хватит мудрости припомнить древние чувашские обычаи, чтоб помин справить?

Ҫапла ҫав, атте мана вӑрӑм чӗн тилхепе илсе пачӗ пек: япала пани лайӑх-ха вӑл, тилхепи ҫула пӗлтерет, ак, ырансенче пӗр-пӗри ман пата килсе кӗрет те, атя та атя тесе, йӑлӑнма тытӑнать.
Ну, гляжу, отец купил мне длинные ременные вожжи: вожжи — это к дороге, вот, думаю, не сегодня-завтра кто-нибудь зайдет ко мне и станет звать-упрашивать: айда да айда со мной.

XXVIII. Таптанми йӗр // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кантюк папай пӗр ывӑҫ тупӑлха хулли чӗрсе килчӗ, ӑна пире валеҫсе пачӗ.
Кандюк принес беремя таволожных жидких прутьев и раздал нам.

XXVII. Шӑпа // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Яшка пиҫсен, Уття ӑна ҫав чашӑкпа чӑмпах тултарса пачӗ, хӑй шыв ӑсма тухса кайрӗ.
Наконец суп сварился, и Уття налила с краями плошку, приготовленную им, сама вышла по воду.

XXIV. Ашшӗпе хӗрӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Каҫхине Уття Шерккее салма пӗҫерсе пачӗ.
Вечером Уття Шерккею сварила салму.

Хапха юпине пырса ҫӑпӑнчӗ вӑл, алӑка ҫапӑнчӗ, унтан каялла ҫаврӑнса пӑхмасӑр урам тӑрӑх вӗҫтере пачӗ.
Но задела плечом о столб, вдобавок, закрывшаяся калитка, будто в сговоре с хозяином, больно хлопнула ее по спине, и она без оглядки бросилась вдоль по улице.

XXIII. Тавӑру черечӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Несихва ӑна ҫӑмарта тума пӑрахнӑ ватӑ чӑхӑ тытса пачӗ, пусма каларӗ, арӑмӗ пӳрте кӗрсе кайрӗ.
Несихва изловила старую курицу и велела мужу прирезать ее — все равно не несется; сама вернулась в избу.

Несихва, унӑн мӑшӑрӗ, ӑна вӗретнӗ сӗт ӗҫтерчӗ, хӗрлӗхен чейӗ вӗретсе пачӗ — сиплӗ пулаймарӗ пулмалла: Элентей тип ӳслӗкпе аптрарӗ, кӑкӑр хӗсет тесе ӳпкелешрӗ, каярахпа хайхискер каҫсерен вӗриленсе аташма та тытӑнчӗ; Селиме ҫинчен тем калаҫса выртрӗ.
Несихва хлопотала возле него, поила горячим молоком, заваривала чай с малиной — толку было мало: Элендея забивал сухой кашель, в груди больно теснило, по ночам он бредил от жара, то и дело поминая имена Селиме.

Шерккей, ав, Селимене вӑрӑ-хурах аллине пачӗ…
И Шерккей своими руками отдает им на истязание родную дочь…

XXII. Амӑшӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Нямаҫ ӑна кӗрчеме тултарса пачӗ, кӗрчемепе пӗрле виҫ тенкӗлӗх хут укҫа тыттарчӗ.
Залебезил Нямась, протягивая парнишке ковш с медовухой и трехрублевую ассигнацию.

XXI. Вӑхӑтсӑр татӑлнӑ юрӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Несихва ӑна тӑрса ларма пулӑшрӗ, пӗр курка ӑшӑ сӑра ӑсса пачӗ.
Несихва помогла ему встать, поднесла ковш теплого пива.

XX. Чӗре ҫунтармӑш кунсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тимрук та хӑйсен ҫӳренне картишне кӗртсе тӑварчӗ, ӑна витене хупрӗ, тинӗлле утӑ пачӗ, пӳрте кӗчӗ.
Тимрук тоже завел во двор свою каурую, распряг и проводил в конюшню, бросил сена, сам зашел в дом.

XIX. Каҫхи сасӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пӗчӗк чугунпа чей вӗретсе пачӗ, ҫӑкӑр касрӗ, хуппипех пӗҫернӗ ҫӗрулми лартрӗ.
Вскипятил в небольшом чугунке чай, нарезал хлеба, поставил на стол картошку в мундире.

XVIII. Харсӑр алӑсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Селиме паян мӗнле ӗҫлени ҫинчен тӗллӗн-паллӑн каласа пачӗ, унтан вара, мӗнле те пулин ҫӑмӑл тупса, паян хӑйсем Тухтарпа калаҫса татӑлнӑ шухӑша пӗлтересшӗн пулчӗ, анчах ӑна тӳррӗнех пуҫласшӑн пулмарӗ.
Селиме рассказала, как они сегодня работали, потом как бы невзначай перевела разговор на Тухтара, хотела поведать матери об их намерении, но прямо начать так и не посмела.

XV. Чун патӗнчи сӑмахсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тухтар та Селиме умӗнче парӑмлӑ мар: парнешӗн парне пултӑр тесе, вӑл ӑна арча туса пачӗ.
Тухтар не остался в долгу перед Селиме за ее подарок — он смастерил ей сундучок.

— Вӑл каласа пачӗ.
— Да, она рассказала.

XIII. Тимӗр хӗрсе шӑранать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Аня ачасене Русланпа Людмила ҫинчен ытла илӗртмелле халап ярса пачӗ.
Аня стала рассказывать удивительную историю про Руслана и Людмилу.

Пысӑк Трезор иртнӗ хӗл сакӑр мулкачӑ тытса пачӗ, — терӗ Володя.
Трезор прошлой зимой восемь зайцев загнал, — сказал Володя.

— Ӗҫӗ пысӑк мар, халех тӑвӑпӑр, — сӑмах пачӗ ӑна Мишша.
— Работа невелика, сейчас сделаем, — спокойно проговорил Миша.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика