Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Укахвие (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Кала, йинке, кала! — терӗ те, кулкаласа, ун умӗнчех Укахвие чуптуса илчӗ.

Куҫарса пулӑш

I // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

Анчах хӗр именни куннинче те унӑн шухӑшӗпе ӗмӗтӗнчен вӑйлӑрах пулчӗ, вӑл хӗр чӑрсӑрлӑхне пӗтӗмпех ҫыхса тӑлларӗ, Укахвие Галимджансен пӳрчӗ ҫине пӑхтармасӑр урампа вӗҫӗмсӗр малалла хӑваларӗ.

Куҫарса пулӑш

I // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

Старик хирӗҫ чӗнмерӗ, тӑрмашса хӑтланнипе питне пӗркелентерсе илчӗ, хӑйӗн ҫӑмлӑ ырхан аллипе хӗвӗнчен пӗр хут туртса кӑларчӗ те Укахвие пачӗ.

Старик, не отвечая, сморщившись от усилия, достал своей худой волосатой рукой бумагу из-за пазухи и подал ей.

V // Феодосия Ишетер. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 93–110 стр.

— Пӗчӗк чухнех хуҫнӑ, — хӑйӗн ашшӗ пирӗн Укахвие вӗлерме тӑнӑ, тет, — терӗ калаҫма юратакан хунеме карчӑкки.

— С мальства еще сломали, — сказала говорливая свекровь, — это ее отец нашу Агашку убить хотел.

III // Феодосия Ишетер. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 93–110 стр.

Ҫав икҫӗр ҫухрӑма вӑл икӗ эрне хушши кайнӑ, вара, пачах чирлесе, вӑйсӑрланса пӗтнӗскер, вӑл хӑй килӗнчен тӑват ҫухрӑмри яла салана ҫитнӗ, ҫавӑнта вара вӑл хӑйӗн хӗрӗ тесе шутланакан, анчах та хӑйӗн хӗрӗ пулман хайхи аллине хӑй хуҫнӑ Укахвие тӗл пулнӑ та — хӑй те ӑна палламан, лешӗ те палламан.

Две недели шел он эти двести верст и, совсем больной и слабый, добрел до того места, в четырех верстах от дома, где встретился, не узнав ее и не быв узнан, с той Агашкой, которая считалась, но не была его дочерью и которой он выломал руку.

II // Феодосия Ишетер. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 93–110 стр.

Ӑна питӗрсе илчӗ те чӑх-чӗп пӑхакан ватӑ Укахвие хуралла тӑратрӗ.

Запер его там и приставил смотреть за ним старую птичницу Агафию.

XVII сыпӑк // Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Дубровский. Никифор Ваҫанкка куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех