Шырав
Шырав ĕçĕ:
Соньӑпа (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ӗлӗк эпӗ Соньӑпа мӗнле ҫыхӑну тытни, тен, ҫавӑнпа та халь ман умма урӑхла тухса тӑрать…Может быть, поэтому и все мои прежние отношения с Соней кажутся иными…
II // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.
Ӗнер Соньӑпа тӗл пулнишӗн ӑна намӑс пек, аван мар пек туйӑннӑ, ҫав тӗлпулу ӑна кӳрентернӗ.Ему было и стыдно, и обидно, и как-то неловко за вчерашнюю встречу с Соней.
III // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.
Апла пулсан, Изяпа тата Соньӑпа ман тус пулма кирлӗ мар мӗн?
11 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950