Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Ҫапла вӗт?

Куҫарса пулӑш

Староста арӑмӗ Василиса // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 52–75 с.

Шел вӗт вӗсене.

Жаль их.

Староста арӑмӗ Василиса // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 52–75 с.

— Санӑн упӑшку укҫа кушилӗ мар вӗт, — ҫухалмӗ-ха вӑл.

— Твой муж не кошель с деньгами — не пропадет.

Староста арӑмӗ Василиса // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 52–75 с.

Хысна укҫисем вӗт вӗсем.

Деньги казенные.

Тӑван ҫӗршыв чысӗ // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 37–51 с.

Рейтар Сусанин енне ҫавӑрӑнса тӑнӑ та: — Эй, ухмах, часрах хатӗрлен! Ҫула тухма та вӑхӑт вӗт ӗнтӗ, — тенӗ.

Рейтар обернулся: — Эй ты, дурень, пошевеливайся! В дорогу пора.

Иван Сусанин // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 20–36 с.

Пуйса каятӑн вӗт.

Богачом будешь.

Иван Сусанин // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 20–36 с.

— Ырӑ ҫыннӑм, ертсе кайма пулӗ-ха… мӗншӗн ертсе каяс мар, анчах, хӑвӑрах куратӑр вӗт, ҫав териех тӗттӗм, ҫитменнине тата ҫанталӑкӗ те мӗнле…

— Провесть-то, мил человек, можно… отчего не провесть, — отвечал лесник, — только ишь темень-то какая да непогодь…

Иван Сусанин // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 20–36 с.

Парас марччӗ те, анчах вӗсем юлашкине те тӑпӑлтарса илеҫҫӗ вӗт.

Не дать — так последнее отберут.

Иван Сусанин // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 20–36 с.

Ир валли нимӗн те юлмасть вӗт, — тенӗ Домна.

На утро ничего не останется, — спросила Домна.

Иван Сусанин // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 20–36 с.

Сусанин арӑмне: — Инкек вӗт, Домна. Тӑшмансем килчӗҫ. Мӗн пур, пурне те йӑтса тух, — тенӗ, шӑппӑн пӑшӑлтатса.

Сусанин шепнул жене: — Беда, Домна. Вороги нагрянули. Вытаскивай все, что есть.

Иван Сусанин // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 20–36 с.

Ку ылханлӑ вӑрманта ҫухалса кайма та пулать вӗт капла.

Так и сгинуть можно в этом проклятом лесу.

Иван Сусанин // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 20–36 с.

Вӗт ним курӑнмасть!»

Не видно ни зги!»

Иван Сусанин // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 20–36 с.

Сана калаҫҫӗ вӗт!

Тебе говорят!

Балтика хуралӗ // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 3–19 с.

Ҫӗре сыхлас пулать вӗт.

Смотреть надо.

Балтика хуралӗ // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 3–19 с.

Ку вӗт ӑнсӑртран пулнӑ япала мар.

И это не случайно.

Иккӗмӗш сыпӑк // Андрей Краснов. Ефремов И.А. Ҫӑлтӑр карапӗсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 96 с.

Ку вӑл ҫав йывӑр вӑхӑтра, чухӑн та культурӑсӑр ҫӗршывра пулнӑ вӗт!

Это в те-то тяжелые времена, в бедной и бескультурной стране!

Иккӗмӗш сыпӑк // Андрей Краснов. Ефремов И.А. Ҫӑлтӑр карапӗсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 96 с.

Эпир унӑн аспиранчӗсем вӗт!

Мы, его аспиранты!

Иккӗмӗш сыпӑк // Андрей Краснов. Ефремов И.А. Ҫӑлтӑр карапӗсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 96 с.

Хӑвах вӗт: ӗҫлейместӗп, ӗҫ тухӑҫлӑхӗ ҫук, тетӗн…

Ведь сам жаловался на усталость, на потерю работоспособности…

Иккӗмӗш сыпӑк // Андрей Краснов. Ефремов И.А. Ҫӑлтӑр карапӗсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 96 с.

Тепӗр тесен, шӑтӑкӗ ҫаврака мар вӗт, тӑрӑхла ҫаврака-ҫке, касса кӑларнӑ пекех, вара кайран шӑмӑ сипленсе пынӑ тапхӑрта ҫемҫе тӑпрапа хытса ларнӑ.

Впрочем, нет, отверстие не круглое — это овальная узенькая щель, точно вырезанная и потом уже, в процессе окаменения кости, заполнившаяся рыхлой породой.

Иккӗмӗш сыпӑк // Андрей Краснов. Ефремов И.А. Ҫӑлтӑр карапӗсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 96 с.

Пржевальский ҫитме ӗмӗтленнӗ чаплӑ та паллӑ Кам — вӑл та ҫавӑнтах вӗт!

Да ведь знаменитый Кам, куда стремился Пржевальский, — это тоже там!

Иккӗмӗш сыпӑк // Андрей Краснов. Ефремов И.А. Ҫӑлтӑр карапӗсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 96 с.