Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫаплах сăмах пирĕн базăра пур.
ҫаплах (тĕпĕ: ҫаплах) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кондратьев, ҫаплах уксахласа та шыҫӑннӑ урисене чармакласа, площадь патнелле юлхавлӑн утса кайрӗ.

А Кондратьев, прихрамывая и широко расставляя отекшие ноги, вялой походкой шел на площадь.

IV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Вӑл ҫаплах та-ха, япали пит кирлӗскер, анчах ӑна тума мӗн чухлӗ укҫа-тенкӗ кирлӗ пулать-ши?

— Оно-то так, вещь дюже подходящая, а какой на нее капитал потребуется?

III // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Родниковскинче темле хитре хӗр тупнӑ, — ирӗксӗррӗн ответлерӗ Ирина, хӑйӑра ҫаплах ури ҫине сапса.

— Нашел какую-то красавицу в Родниковской, — неохотно ответила Ирина, продолжая рассыпать песок.

II // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Капан ҫинче инҫе кайма пулӗ-ши тесе шутланӑ евӗр, Сергей кӗрлесе юхакан шыв ҫине пӑхса илчӗ, хӑйӗн ҫӑра та ҫаплах типсе ҫитеймен куҫхаршийӗсене пӳрнисемпе сӑтӑрса якатрӗ.

Сергей посмотрел на бушующую реку, погладил пальцами свои мокрые брови, как бы раздумывая над тем, можно ли уплыть на копне.

II // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ҫаплах каларӗ: эпӗ тав тунине пӗлтӗр, терӗ, ҫийӗнчен тата акӑ мӗн пачӗ!

— Так и сказав: передай, каже, мою благодарность, а в придачу — во!

XXI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ҫаплах вӗҫтерет-и-ха?

Пуржит еще?

XXI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Хӑй айӗнче выртакан нимӗҫ ҫаплах тапаланма пӑрахманнине туйсан, вӑл ӑна иккӗмӗш хут чикрӗ, унтан виҫҫӗмӗш, тӑваттӑмӗш, пиллӗкмӗш хут…

Чувствуя, что немец, лежащий под ним, все равно не перестает дергаться, он пырнул его во второй раз, потом в третий, четвертый, пятый раз…

V // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ҫаплах ним хускалмасӑр Лозневой ҫинелле пӑхса, Костя ӑна хӑй кӗтмен ҫӗртенех, пӗтӗм вӑйран аяк пӗрчи айӗнчен чышрӗ.

Все так же недвижимо смотря на Лозневого, Костя вдруг с непривычной для себя бешеной силой ударил его кулаком под ребра.

XVI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ҫаплах хуйхӑрмалла-им?

— Не все же мне горевать!

XV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ҫаплах ӑш вӑркать те вӑркать, ура ярса пусмассеренех Степан ҫинчен шухӑшлатӑп.

Так вот и щемит и щемит, шагу не сделаю — все о Степане думаю.

XIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ольховка ҫыннисем ҫаплах шарламан.

А жители Ольховки все молчали.

VII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Колоннӑн вӑтаҫӗрри ҫӑлпа танлашрӗ ӗнтӗ, анчах лешӗ, ҫӗре ӳкни, ҫаплах тӑраймасть-ха.

Колонна уже продвинулась так, что середина ее находилась против колодца, а пленный, что упал, все еще не мог подняться.

III // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ҫаплах ҫав: пучахӑн пуҫтарнӑ.

— Да так и есть: по колоску.

II // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Лини тӑршшӗпех, ҫаплах ӗҫлеҫҫӗ-ха.

По всему рубежу продолжались работы.

XIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

«Ҫаплах ӗнте нумайлӑха, ӗмӗрлӗхех-и тен, тӑван килтен пӑрахса каятӑп», тесе шухӑшласа илчӗ те Андрей, сасартӑках хӑраса кайрӗ.

И Андрею вдруг стало жутко от мысли, что он вот так просто — надолго, а то и навсегда — покидает родной дом.

VIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Пурпӗрех, — терӗ Андрей, ҫаплах ҫине тӑрса.

— Все одно надо уйти, — упрямо повторил Андрей.

II // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Вӑл ҫаплах, каялла ҫаврӑнса пӑхмасӑрах ҫенӗке кӗрсе ҫухалсан, Лозневой тата тепӗр хут, халӗ ӗнтӗ тем шухӑша кайнӑн: — Ҫапла, ҫивӗчскер!.. — терӗ.

И, когда она, так и не оглянувшись, скрылась в сенях, Лозневой сказал еще раз, но уже с ноткой озадаченности в голосе: — Да, остра!…

II // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Юр ҫаплах ирӗлмест-ха; унӑн ҫирӗп те хулӑн сийӗ таврара шуррӑн курӑнса выртать.

На земле еще плотным слоем лежит снег.

Хут ҫӗлен // Аркадий Малов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 105–109 стр.

Унта хӑмаран ҫапса тунӑ пилӗк сӗтел ҫаплах ларать иккен; ӗлӗкрех хутпа ҫыпӑҫтаркаланӑ чӳречене кӑна кантӑк ларттарнӑ.

Здесь, как и раньше, стояло пять дощатых столиков; только в деревянной решетке окна вместо бумаги теперь было стекло.

Хупахра // Аркадий Малов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 76–92 стр.

Ҫаплах эп нимӗн те пӗлместӗп, ӑҫта-ши вӑл халь…

Где-то он теперь, я так и не знаю…

Кӑвакал мыскари // Степан Апаш. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 71–75 стр.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех