Шырав

Шырав ĕçĕ:

кайран сăмах пирĕн базăра пур.

кайран (тĕпĕ: кайран) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Кайран асӑннисем иккӗшӗ те пӗр иккӗленсе тӑмасӑр алӑ пусрӗҫ, Врагов хӑй ӑшӗнче тем турткалашса тӑчӗ.
Последние два подписались без колебаний, а первый — не без внутренней борьбы.

IX. Огнянов председательте // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Кайран бее ӑнлантарса пачӗҫ вара вӗсем, сӑмахӗ кунта эмел тумалли чечек ҫинчен пырать терӗҫ.
Они объяснили бею, что речь идет о цветке, из которого приготовляется лекарство.

V. Сутни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Кайран тӳрре тухса пӑх-ха: «Пӗлместӗп, илтмен те, курман та…» тесе тӑр.
Попробуй тогда отвечать: «Не знаю, не слышал, не видел…»

Ӗнтӗ вӑхӑт ҫитиччен чӑтар-ха пӗрех хут, унтан кайран ӗҫӗ тупӑнӗ…
Ну что ж, потерпим до поры до времени, а там будет дело…

XXXV. Хӗл каҫмалли вырӑнта // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пӑртак канашланӑ хыҫҫӑн, вӗсем кӑшт кӑна каялла чакрӗҫ те унтан, сылтӑмалла пӑрӑнса, бук вӑрманӗ урлӑ каҫасшӑн пулчӗҫ, унтан ту хӗрринчи уҫланка мӗнле те пулин тухма пулать, кайран тепӗр енчен йӑлӑма анмашкӑн та май пур.
После краткого совещания решили пройти несколько шагов в обратном направлении и, свернув направо, как-нибудь пробиться сквозь буковые заросли, чтобы выйти на поляну, расположенную на самом гребне хребта, а оттуда уже спуститься в долину с другой стороны.

XXXIV. Ҫил-тӑман // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов хӑй те хӗрӳ, анчах вӑл халь хӑйӗнчен те хӗрӳллӗрех ҫынна чарса тӑчӗ; Петрӑн хӗрӳлӗхӗ ҫавӑн пек пулмаллаччӗ те ӗнтӗ, ҫапах кайран йышлӑн та пӗтме пултараҫҫӗ-ҫке.
Огнянов и сам был горяч, однако он теперь старался удержать другого, еще более горячего человека от поступка вполне естественного, но гибельного.

ХХХIII. Ҫӗнтерекенсем ҫӗннисене хӑналаҫҫӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Эпӗ хам та паҫӑр вӗсен пуҫӗсене ҫапса ҫурма пултараттӑм та, кайран вӗҫне тухаймасран хӑрарӑм.
Я бы и сам давеча размозжил им головы, да побоялся последствий…

— Тухса тӑр та лайӑхрах шухӑшла… ӳкӗнессӳ ан пултӑр вара кайран… — хушрӗ ӑна хӑрах куҫли, юри ӑшӑ кӑмӑллӑ курӑнам пек пулма тӑрӑшса.
— Выйди вон и подумай хорошенько… а не то пожалеешь… — приказал ему одноглазый с притворным добродушием.

XXXII. Турӑ ҫӳлте, патша инҫетре // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫинҫе сасӑллисем пӗр ушкӑнра пулчӗҫ, вӗсем пӗр ҫаврӑм юрланӑ хыҫҫӑн кӑшт чарӑнса тӑраҫҫӗ те, кайран тепӗр ушкӑн юрласа ярать:
Одна, состоявшая из лучших песенниц с высокими голосами, пропев стих, умолкала, другая вторила первой:

ХХХI. Алтӑнӑври улах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Кайран, суранне ҫыхса, Огнянов хӑй ҫывхарса ҫитнӗ Средна-гора тӑвӗ патнелле пычӗ.
Перевязав рану, Огнянов направился к Средиа-горе, в предгорьях которой он сейчас находился…

XXVII. Ҫӳрен ҫын // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Милка, хӗрлӗхрен тухса, ҫавӑнтан кайран пӑсӑлнӑҫемӗн пӑсӑлса пынӑ, йӑлт иртӗхсе кайнӑ.
Так, от падения к падению, она и покатилась вниз, неудержимо влекомая в пропасть.

ХХIII. Таппа урӑххи ҫакланнӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫавӑнтан кайран ҫичӗ ҫул иртет, телейсӗр граф килне таврӑнать, Геновева хӑварнӑ ҫырӑва вуласа тухнӑ хыҫҫӑн, арӑмӗн нимӗн чухлӗ те айӑпӗ ҫук иккенне тавҫӑрса илет те унӑн вӑхӑтсӑр вилӗмӗшӗн татӑлса хуйхӑрать.
Спустя семь лет злосчастный граф вернулся с войны и, узнав из письма, оставленного Геновевой, что она невинна, стал оплакивать ее раннюю смерть.

XVII. Спектакль // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Анчах тӗплӗн-йӗрлӗн кайран та шухӑшласа пӑхӗ-ха, халлӗхе Огнянов каласа панипе ҫырлахнӑ пек курӑнас тесе шут тытрӗ вӑл.
Но он решил все обдумать потом, а пока сделал вид, что объяснение Огнянова кажется ему вполне правдоподобным.

XVI. Ҫӑва калаҫать // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫавӑнтан кайран унӑн тӗксӗм чунӗнче пӗртен пӗр туйӑм та пӗртен пӗр шухӑш кӑна тӑрса юлчӗ: тӗрӗксене вӑл пӗтӗм чун-хавалӗпе, халь-халь касса-вакласа тӑкас пек кураймасть.
С тех пор в его затемненной душе осталось только одно чувство, только одна мысль, только один проблеск сознания: ужасная, нечеловеческая ненависть к туркам.

Кайран пӗтӗмпе каласа парӑп.
Куҫарса пулӑш

III. Мӑнастир // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Кӑштах тӑрсан, мелникпе Кралич, вӗсемпе пӗрлех Марийка та, лешсемпе кӗрмешнӗ чух нӑшӑклатса хурама айне пытанса тӑнӑскер, ҫавӑнтан кайран халь те ӗсӗклеме чарӑнаймасӑр, мӑнастир еннелле утрӗҫ.
Немного погодя мельник, Кралич и Марийка, которая во время борьбы спряталась под вязом и теперь всхлипывала с перепугу, направились к монастырю.

II. Тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Кайран пӗтӗмпе пӗлӗн, пичче, халлӗхе ҫакна ҫеҫ калам; эп пӑлхар ҫынни, чӑн-чӑн пӑлхар ҫынни.
— После псе узнаешь, дед; а пока скажу одно: я болгарин, истинный болгарин.

Юлташӗ унӑн пӗтӗм ҫын, вӑйлӑ ӳт-пӳллӗ, уксах, тискер кайӑкӑнни пек хаярлӑхӗ те выльӑх чунӗ пурри сӑнне пӑхсанах палӑрать, вӑл йыттипе кайран кӗчӗ, вӑлах алӑка хупрӗ.
Его спутник, приземистый, мускулистый, хромой и, судя по выражению лица, зверски жестокий человек со скотскими инстинктами, вошел вслед за ним с гончей и прикрыл дверь.

— Ҫакӑнта выртса ҫывӑр та, мӗн тумаллине кайран шухӑшлӑпӑр.
— Переночуй здесь, а завтра подумаем, как быть дальше.

I. Хӑна // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Кайран пӗтӗмпе каласа парӑп.
Потом расскажу.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика