Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Ҫийӗнче унӑн хура пальто, пилӗкне чӗн пиҫиххи туртса ҫыхнӑ, пуҫне ҫӗлӗк тӑхӑннӑ.

Он стоял в своем черном пальто, перепоясанном ремнем, в шапке.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Аллисене пилӗкри чӗн пиҫиххи хушшине чиксе, Чернецова куҫхаршийӗсене хӑпартлантарать, куҫӗсенче унӑн хаваслӑ хӗлхем ҫути малтанхи пекех илемлӗн ялкӑшса ҫиҫет.

Чернецова, засунув руки за ремень гимнастерки, нетерпеливо хмурила брови, но в глазах ее мелькали веселые искорки.

Улттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Ыттисенчен уйрӑмах акӑ ҫап-ҫутӑ сӑран атӑллӑ, гимнастерка ҫинчен чӗн пиҫиххисем уртса янӑ ҫар ҫынни уткаласа ҫӳрет.

Скромно прохаживался в стороне молодой военный и ярко начищенных хромовых сапогах, в гимнастерке, перетянутой ремнями.

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

— Игната чӗн те ҫывӑрма выртӑр.

— Зови Игната, да ложитесь.

35 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

— Ан чӗн!

Куҫарса пулӑш

27 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Лахтарьсене асӑнмалӑхах кӑтартас тесе, эпир чӗн касса кӗнӗ хулпуҫҫисем ҫинче мӗн кирлине пурне те йӑтса, шав малалла пыратпӑр.

Шли быстро и на растертых своих плечах несли все, что нужно было, чтобы прописать лахтарям лечение.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.

Вӑл ҫемҫе пурҫӑн платье ҫинчен чӗн пиҫиххи ҫыхнӑ, пиҫиххийӗ ҫине кобура ӑшне чикнӗ браунинг ҫакса янӑ.

Пышное шелковое платье ее было опоясано ремнем, на котором висел в кобуре браунинг.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Николай Степанов. Герасимов, Е. Щорс: [тулли мар вӑтам шкулсем валли] / Е. Герасимов, М. Эрлих; Н. Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 208 с.

«Сивӗ пулсан, Шерпикене чӗн, вӑл ӑшӑтма пултарӗ», — тесе ҫеҫ каларӑм тет Элентей.

«Коль замерзать станешь, Шербиге позови, она согреет», — ввернул братцу Элендей.

XII. Ятлӑ йыхравҫӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Чӗн саламат йӗрленӗ ҫанҫурӑму юнпа хӗрелет, хӗнпе хӗмленет Хӗрхенмелле мар-им сана?

И окрашивается кровью твое тело под ударами кожаного саламата, обидой полнится душа.

IX. Юлташсен тупи // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Килне таврӑнсанах ӑна йӑлт тасатса ҫитерет, ӑшне тӑвар хурса типӗтет, чӗн хӑюпа вӑрӑм ҫакӑ тӑвать, мӑйӗнчен уртса ярать — шанчӑклӑ енчӗк пулчӗ те.

Как только вернется домой, очистит мошонку как следует, засыплет солью, высушит, смастерит из сыромятной кожи длинный ремешок, подвесит на шею — и надежней ендека не найти!

V. Ӑшаланӑ ӑсан хака ларать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Ан чӗн, ан йӑлӑн, пурпӗр памастӑп.

— Проси не проси, все равно не отдам.

IV. «Харам пыр» // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ӗнтӗ вӗсем ӗмӗр ӳкӗтне кӗме пӗлмеҫҫӗ пулсан, кӗме тӑрӑшмаҫҫӗ те пулсан, чӗн чӑпӑрккапа та ӑса кӗртсе ҫитереймӗн.

Ну а коль они сами неспособны жить по законам жизни и не стремятся к тому, их хоть бей кнутом, а все равно ничего не добьешься.

III. Ют хӳте ӑшӑтас ҫук // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Унтан чӗн пиҫиххисем сывлӑшра шӑхӑрни, ӑна хӗнени илтӗннӗ.

Потом в воздухе засвистели ремни, и слышно было, как стегали по телу.

Ӗҫ ҫапла пулнӑ // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Сылтӑм алли сыппинчен пӑхӑр тыткӑчӑллӑ йӑлтӑр-ялтар хура чӗн саламат ҫакса ячӗҫ.

В правую руку вложили нагайку из черной кожи со сверкающим медным кнутовищем.

XXXI. Йӗпетнӗ ҫул // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пуса каччӑсем вырӑнне килнӗ Нямаҫӑн ҫывӑх юлташӗсем — Усалукӑн виҫӗ ывалӗ — пурте хӗрӗнкӗ, тӗрлӗ тӗслӗ кӗписем ҫийӗн вӗсем сарлака хӗрлӗ пиҫиххи ҫыхнӑ, аллисенче чӗн саламатсем.

Парни, сопровождающие свадебный поезд жениха, близкие друзья Нямася — три сына Узалука, изрядно хмельные, разодеты в разного цвета рубахи, подпоясаны красными кушаками; в руках у каждого — ременные саламаты-плетки.

XXXI. Йӗпетнӗ ҫул // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫапла ҫав, атте мана вӑрӑм чӗн тилхепе илсе пачӗ пек: япала пани лайӑх-ха вӑл, тилхепи ҫула пӗлтерет, ак, ырансенче пӗр-пӗри ман пата килсе кӗрет те, атя та атя тесе, йӑлӑнма тытӑнать.

Ну, гляжу, отец купил мне длинные ременные вожжи: вожжи — это к дороге, вот, думаю, не сегодня-завтра кто-нибудь зайдет ко мне и станет звать-упрашивать: айда да айда со мной.

XXVIII. Таптанми йӗр // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кӗмӗлпи, пыр-ха, кайса чӗн кине, кунта килтӗр.

Кемельби, ступай пригласи сноху сюда.

XXIV. Ашшӗпе хӗрӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кӳлнӗ хатӗрӗсем пӗтӗмпе чӗн.

Сбруя на нем вся как есть кожаная.

XIX. Каҫхи сасӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пуҫне выртма карттус тӑхӑннӑ, шурӑ кӗпи ҫийӗн пилӗкне чӗн пиҫиххи ҫыхнӑ, лутра кунчаллӑ атӑпа, тепри — ҫамрӑкки, ҫанӑсӑр шурӑ кӗпепе, кӗске кӑвак йӗмпе, Ильяс ҫамрӑккине ҫийӗнчех палласа илчӗ — Володя.

На голове у него был картуз, а белая рубаха подпоясана кожаным ремешком; обут он был в сапоги с короткими голенищами; на другом была белая рубашка без рукавов, короткие синие штанишки — Ильяс тут же узнал в нем Володю.

XIII. Тимӗр хӗрсе шӑранать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Чуп хӑвӑртрах, Тухтара чӗн, тимӗрҫе кайса килмелле, — хушрӗ кӗҫӗн ывӑлне.

— А ну вставай, за Тухтаром пойдешь, к кузнецу нынче сходить надобно! — приказал младшему сыну.

XII. Кӗтмен пӑтӑрмах // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.