Шырав

Шырав ĕçĕ:

Мишка (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

«Халех утсем патне!» — пӗртен пӗр шухӑш пулчӗ Мишка пуҫӗнче.
«К лошадям!» — было первой мыслью Мишки.

XXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Мишка шуралса кайрӗ, аллинчи чикарккине урайне ӳкерчӗ.
Мишка побелел, выронил папиросу.

Мишка, ҫавӑн пек асар-писер тӗркӗшӳн сӑлтавне нимӗн те ӑнланманскер, тӗлӗнсех кайрӗ.
Мишка, не понимавший причины беспокойной суетни, был удивлен.

Мишка ҫуна ҫинчен сиксе анчӗ, чӗркуҫленсе тӑрса, кӑлтӑрмач куснӑ пек вӗлтӗртетсе пыракан кӑвак чӑмӑркка хыҫӗнчен пӗр обойма кӑларса ячӗ, пульӑсем ун ҫывӑхӗнче ҫӑнӑх пек шурӑ пӗрчӗсене вӗҫтерсе юр ҫине тӑрӑннине, мулкачӗ вара пушшех те хытӑрах тапса сикнине, вайкӑнса пынӑ чух хыткурӑк ҫинчи юра тӑкса хӑварса, ҫӑра курӑк тӗмӗсем хушшине кӗрсе ҫухалнине шанчӑка ҫухатнӑ пек пӑхса тӑчӗ.
Мишка прыгал с саней, с колена выпускал вслед серому катучему комку обойму, разочарованно смотрел, как пули схватывали вокруг него белое крошево снега, а комок наддавал ходу, с разлету обивал с бурьяна снежный покров и скрывался в чаще.

Мишка казаксем пырса панӑ юлашки хӗҫпӑшалпа шкул картишӗнче тупнӑ пулемета тата Штокман округ ревкомӗн председателӗ патне ҫырнӑ ҫырӑва пӗрле илсе кайрӗ.
Мишка вез с собой последнюю партию сданного казаками оружия, найденный в школьном дворе пулемет и письмо Штокмана председателю окружного ревкома.

— Чуну канчӗ-и ӗнтӗ? — крыльца ҫинчен аннӑ-анман шӑппӑн ыйтрӗ Мишка, такам катӑкланӑ пек кулкаласа.
— Отлегнуло? — тихо, как от щекотки, посмеиваясь, спросил Мишка, едва лишь сошел с крыльца.

XXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Штокман кӗҫ-вӗҫ алӑран вӗҫерӗнсе куҫран ҫухаласран е вӑл куҫа ахаль кӑна курӑнакан мӗлке пулса тӑрасран шикленнӗ пек, Мишка тӑтӑшах ӑна шинель ҫаннинчен яра-яра татрӗ.
Мишка часто хватался за рукав штокманской шинели, будто опасаясь, что вот оторвется Штокман и скроется из глаз или растает призраком.

Тепӗр виҫӗ сехет пек иртсен, Мишка Кошевойа Иван Алексеевич Штокмана вӑл ӗлӗк хваттерте пурӑннӑ чапрас Лукешка патне ертсе кайрӗҫ.
Часа через три Мишка Кошевой и Иван Алексеевич вели Штокмана на старую квартиру к Лукешке косой.

Мишка Кошевой питне-куҫне шӑмарчӗ, хӑйӗн шухӑшне пытарса хӑтланчӗ, анчах вӑл та чӑтӑм ҫитереймерӗ.
Мишка Кошевой хмурился, свое таил от остальных, но прорвало и его.

Мишка сасси ниҫта кайса кӗрейми тарӑхнипе тӑвӑнса чӗтренчӗ.
Голос Мишки задрожал непереносимой обидой.

XX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Мишка, хӑй тӗллӗн темӗн шухӑшласа пынӑ май, ятлаҫса ҫеҫ илчӗ.
Мишка только выругался в ответ, думая о чем-то своем.

— Пӑрахӑр! — ҫилӗллӗн кӑшкӑрса тӑкрӗ Мишка.
— Кончайте! — яростно крикнул Мишка.

Мишка куна Григорие тӗртсе илес шутпа каларӗ, анчах Григорий ҫав сӑмахсем хӑйне пырса тивнине нимӗн чухлӗ те палӑртмарӗ.
Мишка сказал с целью уязвить Григория, но тот и виду не подал, что замечание его задело.

Мишка тӳсӗмлӗн куҫ хӗррипе пӑхса илчӗ.
Мишка сдержанно покосился.

Мишка ура ҫине тӑчӗ.
Мишка встал.

Мишка, теплерен вӗренесен пас тытнипе сахӑр сапнӑ пек шуррӑн курӑнакан тураттисем еннелле пӑха-пӑха илсе, Степан Астахов патӗнче обыск туни ҫинчен ҫырнӑ протокол ҫине алӑ пусать.
Мишка подписывал протокол обыска у Степана Астахова, изредка поглядывая в окно на обсахаренные инеем ветви кленов.

Мишка Кошевой Моховсен пушӑ ҫуртӗнче, кил хуҫин кабинечӗ пулнӑ пӳлӗмре, иккӗн ҫывӑрмалли кравать пек сарлака сӗтел хушшинче ларчӗ.
Мишка Кошевой сидел в пустынном моховском доме, в бывшем кабинете хозяина, за широким, как двухспальная кровать, письменным столом.

Ӳте кӗрсенех хуторта пӗртен-пӗр туй ҫеҫ шӑнкӑравсемпе чӑнкӑлтатса иртрӗ: Мишка Кошевой йӑмӑкне качча пачӗ.
В начале мясоеда одна лишь свадьба прозвенела бубенцами: Мишка Кошевой выдал замуж сестру.

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унтан сасӑламасӑрах Мишка Кошевоя председатель юлташне суйларӗҫ.
И товарищем председателя выбрали без голосования Мишку Кошевого.

XVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Мишка Кошевой сӑмах ыйтрӗ:
Мишка Кошевой чинно попросил слова:

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика