Шырав

Шырав ĕçĕ:

чӑх сăмах пирĕн базăра пур.

чӑх (тĕпĕ: чӑх) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Митя халӗ пӗлет ӗнтӗ, унӑн темӗнле чӑх тӗкӗнчен пачах та хӑрамалла мар.
Теперь Митя твердо знает, что ему нечего бояться тени какого-то куриного пера.

Хӗллехи каҫ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

— Аннеҫӗм, мана ӗнер няня чӑх тӗкӗпе хӑратрӗ, ҫав тери пысӑк та хӑрушӑ мӗлке стена ҫинчеччӗ, эпӗ вара куҫа хупрӑм та хӑрамарӑм.
— Мамочка, вчера няня меня куриным пером пугала, такая страшная большая тень ползла на стене, а я закрыл глаза и не испугался.

Байкӑран тунӑ ӑшӑ кофта, чӑх чӗппи мамакӗ пек сарӑ, манжетлӑ, хӑмӑртарах ҫухаллӑ.
Теплая байковая кофточка, желтая, как цыплячий пух, была отделана коричневым воротником и манжетами.

Вӑрттӑнлӑх // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Яланах шухӑшлӑ ҫӳрекенскер, вӑл палуба тӑрӑх ытахальтен ҫеҫ утрӗ темелле, хӑй пур шӑтӑк-ҫурӑка пыра-пыра пӑхрӗ, чӑх читлӗхӗсем айне тустарчӗ, карап борчӗн тулашне, ҫӗвӗкӗсене сӑмалапа сӗрмен вырӑнӗсене пӳрнисемпе сӑтӑрса хыпашларӗ.
Погруженный, по обыкновению, в свои мысли, он с рассеянным видом блуждал по палубе, заглядывал во все щели, шаря под клетками с курами, проводя пальцами по швам и обшивке борта — там, где она не была обмазана смолой.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Пӗрисен пӗтӗм пӗвӗ тӑршшӗпех пылчӑкпа сӑрласа тунӑ татуировка курӑнать, теприсем тата хӑюпа ҫавӑрса ҫыхнӑ пуҫӗсем ҫине хур, чӑх тӗкӗсем чикнӗ.
У одних по всему телу проходила полосатая татуировка из черной липкой глины, у других в волосах, перехваченных тесемкой, воинственно торчали гусиные и куриные перья.