Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хӗрӳллӗ сăмах пирĕн базăра пур.
хӗрӳллӗ (тĕпĕ: хӗрӳллӗ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Унтан ҫавӑнтах, хӑйӗн яланхи йӑлипе: «Унӑн пит курӑмлӑ хура куҫӗсем хӗрӳллӗ хастарлӑхпа та йӗрӗнӳпе ялтӑрарӗҫ», — хушса хучӗ шухӑшлӑн.

И сейчас же, по своей привычке, прибавил мысленно: «Его выразительные черные глаза сверкали решимостью и презрением!»

V // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

— Эпӗ хам вилсе куҫ хупичченех сире итлесе пурӑнма сӑмах паратӑп, — тесе пӗтерчӗ вӑл хӑйӗн хӗрӳллӗ сӑмахне.

— Клянусь, что я буду служить вам до гроба! — так закончил он свою пылкую речь.

Ҫирӗм пиллӗкмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Ялав ҫӗклес пирки сӑмах татнӑ вӑхӑтра капитулянтсем Ставри пуп ҫуртӗнче комитетӑн хӗрӳллӗ членӗсене ултавлӑ майпа арестлеме те ӗлкӗрнӗ — арестленисен хушшинче тухтӑр, Попов тата редактор пулнӑ.

В тот самый момент, когда комитет решал вопрос о поднятии знамени, капитулянты обманным путем захватили и посадили под замок в подвал попа Ставри самых горячих членов комитета — доктора, Попова и Редактора.

XII. Пӗр пӑлханман хула историйӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Пӗтрӗмӗр эпир, шӑллӑм, пӗтрӗҫ иккен пуҫӑмӑрсем! — тесе пӑшӑлтатрӗҫ вара каярахпа чи хӗрӳллӗ пӑлхавҫӑсемех.

— Погибли мы, браток, пропали наши головушки! — перешептывались теперь люди, которые еще недавно были пламенными заговорщиками.

XXV. Пӑлхав // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Унтан: «Вӑрҫӑ пуҫланчӗ, чӗремӗр сикет» юрра юрласа пӗтернӗ хыҫҫӑн Караджов хӗрӳллӗ сӑмах каларӗ, унччен те пулмарӗ, Клисурӑ хулинче чан ҫапса ячӗҫ, ку вӑл халӑх пӑлхава ҫӗкленнине пӗлтерчӗ.

После пения «Бой наступает, сердца наши бьются» Караджов произнес пламенную речь, и вслед за этим Клисура под звон колоколов и восторженные клики объявила себя восставшей.

XXV. Пӑлхав // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫамрӑк та хӗрӳллӗ идеалист Кандов таса чӗрене ҫеҫ тивӗҫекен тӗрлӗ теорисемпе те принципсемпе арпашнӑ кӑмӑлпа таврӑнчӗ Болгарие, ун пек теорисемпе принципсем чунӗсене пӑснӑ ҫынсемшӗн самай хӑрушӑ.

Молодой, горячий идеалист, Кандов вернулся в Болгарию, сбитый с толку крайними теориями и принципами, которые хороши лишь для чистых сердец, но опасны для людей порочных.

XVIII. Кандов // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Кандов хӗрӳллӗ ҫын, вӑл пӗр-пӗр идеала пуҫ ҫапса пурӑнасса пурнӑҫ ӗмӗчӗ вырӑнне хурать.

Молодой студент был из тех пламенных людей, которые находят смысл жизни лишь в поклонении какому-нибудь идеалу.

XVIII. Кандов // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫынсем ун хӗрӳллӗ сӑмахне илтесчӗ тесе ҫунаҫҫӗ, типсе ҫитнӗ пыра таса ҫӑл шывӗпе кантарнӑ пек, пӗр сӑмахне сиктермесӗр итлесе тӑраҫҫӗ.

И люди, слушая его вдохновенные речи, жадно глотали каждое слово, как пересохшее горло — кристально чистую струю ручья.

XVI. Ӳсӗрӗлнӗ халӑх // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӑл халӗ те вӗҫӗмсӗр уткалать, ҫаплах хӗрӳллӗ калать, тӑтӑшах ӳсӗркелесе илет.

И сейчас он безостановочно ходил взад и вперед по комнате, продолжая горячо говорить; речь его часто прерывалась сильным кашлем.

VII. Комитет // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Бухареста вӑл чиперех ҫитнӗ, унта, нимӗн хӑрасси ҫук ҫӗрте, вӑл каллех хӗрӳллӗ патриот та республиканец пулса тӑнӑ, эмигрантсен хушшинче: мана тӗрӗксем ҫакса вӗлересшӗнччӗ, аран хӑтӑлса юлтӑм тесе пӗлтернӗ.

Он благополучно доехал до Бухареста, а там, чувствуя себя в безопасности, снова сделался горячим патриотом и республиканцем и в кругу эмигрантов выдавал себя за жертву турок, чудом избежавшую виселицы.

VII. Комитет // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огняновӑн хӗрӳллӗ сӑмахӗ мӗскӗн кӗтӳҫе шухӑша ячӗ иккен.

Горячая речь Огнянова глубоко взволновала бедного пастуха.

XXXV. Хӗл каҫмалли вырӑнта // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Турӑ канӑҫ кӳтӗрех унӑн таса чунне, пире вара хӗрӳллӗ чӗре валли пил патӑр, ҫав Христос тӑшманӗсемпе кӗрешме алла вӑй патӑр, пӗрне вӗлернӗшӗн ҫӗрӗшне пӗтермелле пултӑр…

Упокой, господи, его праведную душу, а нам даруй мужественное сердце и сильную десницу, чтобы бороться с басурманами и за одного убить сотню…

XXXV. Хӗл каҫмалли вырӑнта // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӗсем «учителӗн» хӗрӳллӗ сӑмахне тем пекех итлесшӗнччӗ, кӗрсе тухмассерен вара хӑйсен кӑмӑлӗсем уҫӑлчӗҫ, сӑнарӗсем ҫуталчӗҫ.

Они всей душой жаждали услышать пылкие речи учителя и всякий раз уходили от него с бодрыми лицами и горящими глазами.

XXVIII. Вериговӑра // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Н. Г. Чернышевский крепӑсла йӗрке пусмӑрне тӳссе пурӑнакан хресченсен массисен хутне кӗрсе, вӗсен шухӑш-кӑмӑлне палӑртса, хӗрӳллӗ статьясем ҫырнӑ, хресченсене пусмӑра хирӗҫ кӗрешме чӗннӗ.

Куҫарса пулӑш

«Мӗн тумалла?» роман ҫинчен // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 485–495 с.

Анчах ку интереслентермест-ха пире, эпӗ унӑн хӗрӳллӗ, лайӑх юрату ҫинчен ҫырнӑ чипер калавӗсем ҫинчен калатӑп.

Но это не занимательно; я говорю о тех его рассказах, превосходных, в которых серьезно изображается страстная, высокая любовь.

XV // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Вара пӗр харӑсах ӗрлесе-кӗрлесе тӑракан хӗрӳллӗ кӑшкӑрашу тапранса кайрӗ:

И сразу поднимался кипучий, бурный крик:

30-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Колхозниксен пухӑвӗ пӗтӗм выльӑх-чӗрлӗхе пӗрлештересси пирки кӑмӑл тусах йышӑнчӗ, мӗншӗн тесен ӗҫ выльӑхӗсене тата сӗт-ҫу паракан выльӑхсене унчченех пӗрлештернӗччӗ ӗнтӗ, ҫавӑнпа та ку решени ҫамрӑк выльӑхсене те сурӑхсемпе сыснасене кӑна тивет, — анчах чӑх-чӗпсене пӗрлештересси пирки чылайччен хӗрӳллӗ тавлашусем пычӗҫ.

Колхозное собрание охотно приняло решение насчет обобществления всего скота, поскольку рабочий и молочнопродуктивный уже был обобществлен и решение касалось лишь молодняка да овец и свиней, — но по поводу птицы возгорелись долгие прения.

17-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Колхозниксен пухӑвӗ пӗтӗм выльӑх-чӗрлӗхе пӗрлештересси пирки кӑмӑл тусах йышӑнчӗ, мӗншӗн тесен ӗҫ выльӑхӗсене тата сӗт-ҫу паракан выльӑхсене унчченех пӗрлештернӗччӗ ӗнтӗ, ҫавӑнпа та ку решени ҫамрӑк выльӑхсене те сурӑхсемпе сыснасене кӑна тивет, — анчах чӑх-чӗпсене пӗрлештересси пирки чылайччен хӗрӳллӗ тавлашусем пычӗҫ.

Колхозное собрание охотно приняло решение насчет обобществления всего скота, поскольку рабочий и молочнопродуктивный уже был обобществлен и решение касалось лишь молодняка да овец и свиней, — но по поводу птицы возгорелись долгие прения.

17-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Халӗ акӑ вӑл ҫӗрӗ-ҫӗрӗпе трактор моторӗн хӑвӑртлӑх коробкине урӑхлатмашкӑн чертежсем те туса лараймасть; унӑн ӗҫе пӗлсе, тирпейлӗ тыткаланине юратакан юнтармӑш станокӗ ҫинче урӑх ҫын ӗҫлет; ҫирӗм пилӗк пин шучӗпе каякансене ӑсатнӑ чухне питӗ лайӑх, хӗрӳллӗ сӑмахсем каласа тултарнӑ хыҫҫӑн, тен, ҫынсем халӗ ун ҫинчен манса та кайрӗҫ пулӗ…

Он теперь уже не сможет ночи навылет просиживать над чертежами катерпиллерского мотора, пытаясь найти новый ход к перестройке коробки скоростей, что на его капризном и требовательном станке работает другой — наверное, этот самоуверенный Гольдшмидт; что теперь о нем, видимо, забыли, наговорив на проводах уезжавших двадцатипятитысячников хороших, с горячинкой речей.

13-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Чуна хӗрӳллӗ кӑмӑл ыталаса илет, чӗп-чӗрӗ те хӗп-хӗрлӗ, чечекленекен ҫутта курас кӑмӑл ҫӗкленет; ҫав ҫутӑ ҫынсене хӑлхана ыраттаракан, куҫа йӑмӑхтаракан нумай тӗрлӗ кичемлӗхрен хӑтартӑрччӗ, тетӗн…

Душу крепко обнимает пламенное желание живого, красного, цветущего огня, чтобы он освободил людей из плена пестрой скуки, сверлящей уши и ослепляющей глаза.

Кичемлӗх патшалӑхӗ // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 671–683 стр.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех