Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хӑлхана (тĕпĕ: хӑлха) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тискер ӑйӑрсем хӑлхана ҫурас пек кӗҫене-кӗҫене килни ашкӑнакан маниаксем кӑшкӑрнисене аса илтернӗ, анчах ҫак сасӑсем пӗр вунӑ хут вӑйлӑрах пулнӑ.

Пронзительное ржанье диких жеребцов напоминало крики буйных маниаков, только эти звуки были раз в десять сильнее.

XVI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Лашасем кӗҫеннӗ, мулсем хӑлхана ҫурас пек ҫухӑрнӑ.

Лошади ржали, мулы пронзительно ревели.

IV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

— Шухӑшласа пӑх-ха, — терӗ вӑл хӑйне, хӑйне анчах мар, ун сӑмахне хӑлхана чикмен Уэлдон миссиса та, — шухӑшла-ха, ку вӑл хытӑ ҫунатлӑ, вӑрӑм ҫӑм ураллӑ, вӗҫлеке, пӗрлешсе ӳснӗ ҫи-ҫунатлӑ, пысӑк янахлӑ мантикорӑсен ҫӗр-шывӗ, вӗсенчен чи лайӑххи, паллах, мӑкӑрӑлчӑклӑ мантикора.

— Подумать только, — повторял он себе, и не только себе, но и миссис Уэлдон, которая его не слушала, — подумать только, что здесь родина мантикор, этих жесткокрылых с длинными волосатыми лапками, с заостренными, сросшимися надкрыльями и с огромными челюстями, из которых самая замечательная, конечно, бугорчатая мантикора.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ҫак сассем, пурте пӗрле пухӑнса, хӑлхана питӗрекен шав пулса тӑраҫҫӗ, ӑна африканец хӑлхи ҫеҫ чӑтма пултарать.

В общем, шум получался оглушительный, и выносить его могли только уши африканцев.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Кӑнтӑрла тӗлнелле пасар ҫав тери хытӑ кӗрлесе кайрӗ, вара шав хӑлхана хупласах хучӗ.

К полудню общее возбуждение чрезвычайно возросло и шум стал оглушительным.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Дина, хӗр сӑпайлӑхӗпе танлӑн та тивӗҫлӗн хӑлхана чикнӗпек турӗ, вӑхӑт-вӑхӑт йӑлтӑр та йӑлтӑр кула-кула илчӗ.

Слушала же его Дина, посмеивалась…

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Нинӑн юлашки сӑмаххисене илтеймерӗ те пулас Дина — хӑлхана грузовик кӗрлевӗ хупласа хучӗ.

Последние слова Нины заглушил мотор взревевшей машины, Дина наверно и не услышала их.

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Алкумӗнче хӑлхана ҫурасла хытӑ ӗрлев: хӑр-хӑр, хӑр-хӑр…

В сенях раздавался могучий храп.

2 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Гарриспа Негоро тӑчӗҫ ӗнтӗ, сасартӑк португала шуйхатнӑ унчченхи сасӑ каллех хӑлхана кӗчӗ: папирус хушшинче татах темӗн кӑштӑртатать.

Гаррис и Негоро уже встали, как вдруг опять послышался тот же шум, который и раньше обеспокоил португальца: это был шорох в зарослях папируса.

Иккӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Вӑл кӗрет хӑлхана та куҫа, — тӗлӗнет: сӑмсисем ҫынсен шӑтӑк иккен.

что ноздри с дырой, — лез и в ухо и в глаз.

Сифилис // Аркадий Ӗҫхӗл. Маяковский В.В. Пӗтӗм сасӑпа: сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 158 с. — 134–142 с.

— Ҫапла, анчах кусем жирафсем пулчӗҫ вӗт! — кӑшкӑрсах ячӗ Дик Сэнд, американец асӑрхаттарнине хӑлхана чикмесӗр.

— Да, но ведь это были жирафы! — воскликнул Дик Сэнд, пропустив мимо ушей замечание американца.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ялтан тухса ансӑр айлӑма ансан, вӗсен хӑлхине темскер ӳлесе килнӗ сасӑ кӗрсе кайнӑ, ку сасӑ хӑлхана йӗрӗнтерсе ҫывхарнӑҫемӗн ҫывхарса килнӗ.

Когда они прошли деревню и спустились в небольшую лощину, раздался какой-то все увеличивающийся визг, он приближался так настойчиво и неотвратимо, что ушам было больно его слушать.

4. Амӑшӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Тихонов, Н. Совет ҫыннин сӑн-сӑпачӗ: Ленинград калавӗсем / Николай Тихонов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1942. — 54 с.

Бенедикт пичче йӗри-таврара мӗн пулса иртнине хӑлхана та чикмерӗ.

Кузен Бенедикт не обращал никакого внимания на то, что творилось вокруг.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ҫил хӑлхана ҫурасла уласа вӗрнипе, тинӗс шавланипе ун сасси аран-аран ҫеҫ илтӗнчӗ.

Из-за оглушительного рева ветра и моря голос его был еле слышен.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Унччен те пулмарӗ — сирена хӑлхана шӑхӑртса ячӗ.

Вдруг пронзительно завыла сирена.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Михӗсем тиенӗ тулли лавсем сквер умӗнчи тусанлӑ ҫул тӑрӑх хӑлхана питӗрсе лартмаллах хытӑ хӑлтӑртатса ирте-ирте каяҫҫӗ — колхозниксем ҫӗнӗ тырра склада леҫеҫҫӗ.

Мимо оглушительно тарахтели по пыльному булыжнику тяжело груженные мешками подводы — колхозники везли на склад зерно нового урожая.

Иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Такам килӗ-ҫурчӗ хыҫӗнче сысна ҫури хӑлхана ҫурас пек ҫухӑрать, йытӑ вӗрни илтӗнет, тусанлӑ ҫул тӑрӑх пӳске хӳтерекен ачасем ҫуйӑхни янӑраса тӑрать.

У кого-то на задворках громко визжал поросенок, лаяла собака, звенели голоса ребятишек, гонявших по пыльной дороге мяч.

Пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Пӑшал сасси хӑлхана питӗрмеллех кӗрслетсе кайрӗ, йывӑҫ ҫинчен юр чӑмӑрккисем татӑла-татӑла анчӗҫ.

Оглушительно грохочет выстрел, срывая с деревьев хлопья снега.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Анчах та ачасем унӑн сӑмахне хӑлхана та чикмерӗҫ, Суккӑр ҫырмине тухса чупрӗҫ.

Но ребята, не слушая ее, убежали в Слепой овражек.

41 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Чавка чӗппи килте хӑлхана питӗрсе лартмаллах кӑшкӑрма пуҫларӗ.

Дома голодный галчонок так раскричался, что оглушил всех.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех