Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пыратпӑр (тĕпĕ: пыр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Каҫхи вӑхӑт е тӗрӗсрех каласан, пирӗн куҫсем хупӑна пуҫлакан вӑхӑт ҫитрӗ, мӗншӗн тесен ку океанра ҫӗрле пулмасть, пӗртте сӳнмен ҫутӑ яланах пирӗн куҫа ывӑнтарать, эпир поляр тинӗсӗнчи хӗвел ҫутти пайӑркисем айӗнче ишсе пыратпӑр тесе те калӑн.

Наступает вечер, или, лучше сказать, то время, когда у нас смыкаются веки, ибо на этом океане нет ночи, и немеркнущий свет утомляет глаза, как если бы мы плыли под солнцем полярных морей.

XXXIII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

— Анчах эпир пит хӑвӑрт ишсе пыратпӑр вӗт…

— Но ведь мы плывем так быстро…

XXXIII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Эпир малалла хӑвӑрт ишсе пыратпӑр, йӑлт шухӑшламастӑп пулсан, эпир часах тепӗр енчи ҫыран хӗррине пырса чарӑнмалла.

Мы быстро плывем вперед и, если я не ошибся в своих предположениях, скоро пристанем к берегу.

XXXII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Ҫил ҫуллахи хӗвел тухӑҫӗ енчен вӗрет, эпир пит хӑвӑрт ишсе пыратпӑр.

Легкий ветерок дул с северо-востока; подгоняемые попутным ветром, мы вышли в открытое море.

XXXII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

— Йӑнӑшмарӑм иккен, — терӗм, — эпир Портланд сӑмсахӗнчен иртсе хӗвелтухӑҫнелле кайса, халӗ ӗнтӗ шыв айӗнче пыратпӑр.

— Я не ошибся, — сказал я, — мы миновали мыс Портланд и, сделав пятьдесят лье в юго-восточном направлении, находимся теперь под водой.

XXIV сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Июнӗн 6-7 мӗшӗсенче ҫав шӑтӑкӑн кукӑр-макӑр ҫулӗпе пырса, эпир ҫӗр хуппи ӑшнелле тата ҫирӗм километр анса кайнӑ; ҫапла эпир халӗ тинӗс шывӗ тӑракан тӳремрен аллӑ километртан ытла тарӑнрах вырӑнта пыратпӑр.

Шестого и седьмого июля мы шли по спиралям этой трещины и проникли еще на два лье вглубь земной коры, что составляло свыше пяти лье ниже уровня моря.

XXIV сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Анчах ҫапах та хӑш чухне пирӗн ҫул чӑнкӑланать, юхан-шыв хыттӑн шавласа юхать, ҫав юхӑмпа пӗрлех эпир те аяла анса пыратпӑр.

Однако время от времени наклон увеличивался; ручей, журча, струился по галерее, и мы вместе с ним спускались в глубины.

XXIV сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Эпир ҫаплах малалла пыратпӑр.

А мы все шли и шли.

XX сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Эрнекун, шывсӑр антӑхса ҫӗр каҫнӑ хыҫҫӑн, эпир каллех галерея ҫулӗпе малалла пыратпӑр.

В пятницу, после мучительной ночи, истомленный жаждой, наш маленький отряд снова пустился в скитания по лабиринтам галереи.

XX сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Эпир силурийски тапхӑрӗнче пулса юлнӑ ҫӗр сийӗсем хушшинче пыратпӑр иккен.

Мы находились в отложениях силурийского периода.

XIX сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Эпир пӗрмаях анса пыратпӑр вӗт! — тет профессор.

— Поднимаемся!

XIX сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Ҫаплах лава галерейи тӑрӑх пыратпӑр.

Мы все еще шли по лавовой галерее.

XIX сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Ҫавӑн пирки эпӗ ҫапла шутлатӑп: эпир аялалла мар, тӳрӗ йӗрпе ытларах пыратпӑр пулӗ, тетӗп.

Это заставляло меня предполагать, что мы «спускаемся» больше в горизонтальном направлении, чем в вертикальном!

XVIII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Эпир чи пуҫламӑш ҫӗр сийӗсенче пыратпӑр: пирӗн умри тӑпрара металсене уйӑрса салатакан хими процесӗ пулса иртнӗ; ҫав металсем сывлӑшпа шыва сӗртӗнсенех хӗрсе, шӑранса, вут хыпнипе ҫулӑмланса кайнӑ пулмалла.

Мы находимся в первичных слоях, перед нами порода, в которой произошел химический процесс разложения металлов, раскалившихся и воспламенившихся при соприкосновении с воздухом и водой.

XVII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Эпир тӗмӗн пысӑкӑш тӗксӗм чулсем ҫинче утса пыратпӑр: вӑл чулсем сивӗнсе хытнӑ чухне ултӑ кӗтеслӗ призма пек пулса ларнӑ, инҫерех темӗн чухлӗ касса татнӑ конуссем евӗрлӗ, ӗлӗк тахҫанах вут ҫирпӗтсе кӑларса тӑнӑ вулкан пырӗсем пулнӑ тусем курӑнса тӑраҫҫӗ.

Мы ступали по скалам серого базальта, которые при охлаждении приняли форму призм с шестигранными основаниями, вдали виднелись во множестве усеченные конусы, некогда бывшие жерлами огнедышащих гор.

XV сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Эпир ҫапла хӑвӑрт малалла пыратпӑр.

Между тем мы быстро шли к цели.

XII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Эпир вагон ҫинче хамӑр анчах ларса пыратпӑр, пӗр-пӗринпе пӗр сӑмах та хушса калаҫмастпӑр.

Мы были в купе одни, но не обменялись ни единым словом.

VIII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Пӗтӗмпех пире хирӗҫ — эпир хамӑр пурнӑҫ тӑршшӗпех куллен-кун ӗҫре вилсе пыратпӑр, ялан пылчӑк ӑшӗнче, ултавра пурӑнатпӑр, пирӗн ӗҫпе ыттисем киленсе, кӳпсе пурӑнаҫҫӗ, пире, сӑнчӑрланӑ йытӑсем пек, тӗттӗмлӗхре тытса усраҫҫӗ, эпир нимӗн те пӗлместпӗр, хӑратса усраҫҫӗ, эпир пуринчен те хӑратпӑр.

Все против нас — мы издыхаем всю нашу жизнь день за днем в работе, всегда в грязи, в обмане, а нашими трудами тешатся и объедаются другие и держат пас, как собак на цепи, в невежестве — мы ничего не знаем, и в страхе — мы всего боимся!

XXIX // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Эпир хальхи обществӑна хирӗҫ тӑратпӑр, сире унӑн интересӗсене сыхлама хушнӑ, анчах эпир, уншӑн тата сирӗншӗн нихҫан килӗшме пултарайман тӑшмансем пулса, ӑна хирӗҫ пыратпӑр, пирӗн хушӑмӑрта эпир ҫӗнтериччен те килӗшӳ пулма пултараймасть, ҫӗнтерессе эпир, рабочисем, ҫӗнтеретпӗрех.

Мы стоим против общества, интересы которого вам приказано защищать, как непримиримые враги его и ваши, и примирение между нами невозможно до поры, пока мы не победим; победим мы, рабочие.

XXV // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Эпир кунта хуҫалӑха черетлӗн тытса пыратпӑр, — паян пире Игнатий сӑйлать!

Мы тут поочередно хозяйство ведем, — сегодня Игнатий нас поит, кормит!

VI // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех