Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

илет (тĕпĕ: ил) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Краснов шӗвӗрлетсе тикӗслетнӗ мӑйӑх вӗҫне ҫилӗллӗн пӗтӗрсе ларакан Богаевский ҫине пӑхса илет, малалла калать:

Краснов глянул на Богаевского, нервически крутившего выхоленный в стрелку ус, и продолжал:

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тарас пулать, унсӑрӑн пӗтӗмпех ӗмсе илет», — шухӑшларӗ Мишка, тӑнӗпе урӑлса.

Уходить надо, а то засосет», — трезвея, думал он.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫурҫӗрте Усть-Медведица станици алӑран алла куҫать: малтан ӑна Глазунов, Ново-Александровски, Кумылженски, Скуришенски тата ытти станицӑсенчи хуторсенчен пуҫтарӑннӑ хӗрлӗгвардеец-казаксен отрячӗ йышӑнса илет, тепӗр сехетрен вара ҫав отряда Алексеев офицер ертсе пыракан шурӑ партизансен отрячӗ станицӑран хӗссе кӑларать те, урамсенче отряд кадрӗсем шутланакан гимназистсен, реалистсемпе семинаристсен шинелӗсем мӗлтлетме пуҫлаҫҫӗ.

На севере станица Усть-Медведицкая гуляла из рун в руки: занимал отряд казаков-красноармейцев, стекшихся с хуторов Глазуновской, Ново-Александровской, Кумылженской, Скуришенской и других станиц, а через час выбивал его отряд белых партизан офицера Алексеева, и по улицам мелькали шинели гимназистов, реалистов, семинаристов, составлявших кадры отряда.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫак тапхӑрти лару-тӑрӑва сӑнласа кӑтартнӑ хыҫҫӑн нимӗҫсен оккупацийӗ пирки кӗскен асӑнса илет те, сӑмахне вӗҫленӗ май, большевиксене ҫӗнтерсенех Дон облаҫӗ хӑйне уйрӑммӑн пурӑнасси ҫинчен ҫӗкленсе калать.

Обрисовав настоящее положение, коротко коснулся немецкой оккупации, кончая речь, с пафосом заговорил о самостоятельном существовании Донской области после поражения большевиков.

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Подтелков пиллӗкӗмӗшне лайӑхрах курса илесшӗн: Казански станица казакне Матвей Сакматова — Каменскинчен пуҫласах мӗн пур хуйхӑ-суйхӑпа савӑнӑҫа пӗрле тӳссе ирттернӗ тусне аран палласа илет вӑл.

Подтелков пытается разглядеть пятого: с трудом узнает казака станицы Казанской Матвея Сакматова, делившего с ним все невзгоды и радости с самой Каменской.

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Подтелков ҫавӑнтах пӗр утӑм мала тухса тӑрать те халӑх ушкӑнӗн малти речӗсем ҫине ӗшенчӗклӗн пӑхкаласа илет: умра ытларахӑшӗ кӑвак е кӑвакара пуҫланӑ сухаллӑ ватӑсем тӑраҫҫӗ.

И сейчас же Подтелков делает шаг вперед, устало обводит глазами передние ряды народа: всё больше седые и с проседью бороды.

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫынсен эшкерӗ ҫине куҫ айӗпе пӑхса, Подтелков усал сӑмахсемпе ятлаҫса илет, унтан, Лагутин хӑй ҫине хӑяккӑн пӑхса пынине асӑрхать те, ыйтать:

Исподлобья поглядывая на нее, Подтелков громко, безобразно ругается и вдруг спрашивает, поймав сбоку взгляд Лагутина:

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑл сехет ҫине пӑхса илет, унтан, хуралти казаксем хӗснипе шӑтӑк патӗнчен чакса, шӑтӑкӑн пӗр енӗпе чечеклӗ ҫурма ункӑ пек тӑрса тукакан халӑх ҫине пӑхма пуҫлать.

 — Глянул на часы и отошел в сторону, наблюдая, как, теснимая караульными, толпа народа пятится от места казни, окружает его слитным цветистым полукругом.

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑл урапа ҫине кӗлеткипе малалла ӳпӗнсе ларнӑ та минутсерен ямшӑка хыпалантарса илет:

Он сидел, клонясь вперед, ежеминутно кричал кучеру:

XXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Бунчук, пӗшкӗнсе тӑрса, сивӗнекен куҫсен хура лупашкисене чуп туса илет

Бунчук нагибается, целует черные провалы стынущих глаз…

XXVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Анна мулкач пек хурлӑхлӑн ехлетсе илет.

Жалкий заячий вскрик Анны.

XXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Сӑрт тӗмески ҫинче хевтесӗррӗн ҫил арманӗ хӑлаҫланса ларать, ҫунаттисем хушшинче ҫил ҫурса таткалантарнӑ пир лӑстӑкӗ вӑркӑшса вӗлкӗшет; самантӑн-самантӑн арманӑн шӳрлеке тӑрри ҫинче калай хаплатса илет.

На бугре слабосильно взмахивал ветряк, на переплете крыльев полоскалась оторванная ветром парусина; хлопала жесть остроконечной крыши.

XXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Вӑл мӗн тата хӑй ҫине ытлашши илет?

— А он что не свое на себя берет?

XXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Хура тӗпеклӗ, текерлӗк сӑнлӑрах казак куҫ хӳрипе юлташӗ ҫине пӑхса илет.

Черночубый, похожий на чибиса, поглядывал на своего товарища.

XVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Канашлӑва салатса янӑ хыҫҫӑн вӑл Поповпа темиҫе сӑмах перкелешсе илет те, сиввӗн сыв пуллашса, хӑй пӳлӗмне кӗрсе каять.

Распустив совещание, он перекинулся несколькими фразами с Поповым, — холодно попрощавшись с ним, вышел в свою комнату.

XVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Алексеевӑн ҫирӗп аргуменчӗсене хирӗҫ калама нимӗн те юлман темелле ӗнтӗ, анчах Лукомский сӑмах илет те икӗ тӗрлӗ шухӑшсен тарасине пӗр шая ҫитерсе лартать.

Тяжеловесным аргументам Алексеева будто бы и нечего было противопоставить, но слово взял Лукомский, выровнял весы:

XVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫав кунхине уйрӑмах Алексеев майлӑ ҫаврӑнса кайнӑ Корнилов Алексеев ҫине пӑхса илет.

Корнилов, в этот день особенно предупредительный к Алексееву, посмотрел на него.

XVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑл сывлӑш ҫавӑрса илет, Корнилов темскер каласшӑн пулнине курса, ӳпреммӗн пуҫӗпе сулать:

Он передохнул и, видя, что Корнилов хочет что-то сказать, упрямо мотнул головой:

XVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Листницкий, ҫав кӑмӑла пӑлхантаракан хӑнӑхнӑ шӑрша ҫийӗнчех сиссе, каялла ҫаврӑнса пӑхать; малти лавҫӑ, ҫамрӑк кӑна прапорщик, ун ҫине куҫне ҫӗклесе пӑхать те паллакан ҫынна курнӑ евӗр ӑшшӑн кулса илет.

Листницкий сразу почувствовал этот знакомый волнующий запах, повернул голову; передний ездовой, молодой прапорщик, посмотрел на него и улыбнулся, как знакомому.

XVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫак самантра вӑл Корнилов Мускава пырса ҫитнӗ куна аса илет, унтан хаваслансах ҫав кунхи аса илӳсем ҫине куҫать.

В эту минуту он вспомнил приезд Корнилова в Москву и с радостью перешел на воспоминания того дня.

XVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех