Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Огнянов (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Огнянов хуҫа ури патне темиҫе вак кӗмӗл пӑрахрӗ те, лашине утланса, каллех ҫулпа юрттарчӗ.

И, бросив хозяину под ноги несколько грошей, Огнянов вскочил на коня и снова отправился в путь.

XXX. Шапӑлти пӗлӗш // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Эпӗ сан чӗлхӳне те ҫыхса пӑрахнӑ пулӑттӑм та, пултараймастӑп, ҫавӑнпа хӑвна ҫеҫ ҫыхса хӑваратӑп, — терӗ Огнянов кулкаласа, хуҫана хӑй тата туртарах ҫыхрӗ.

— Я бы лучше тебе язык завязал, но раз не могу язык, связываю тебя, — говорил Огнянов, улыбаясь и крепко привязывая хозяина.

XXX. Шапӑлти пӗлӗш // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов хуҫана васкамасӑр юпа ҫумне ҫыхса хучӗ.

Огнянов, не торопясь, привязал хозяина к столбу.

XXX. Шапӑлти пӗлӗш // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов маччана тӗревлесе хунӑ юпана пӑхса илчӗ.

Огнянов бросил взгляд на столб, подпиравший потолок.

XXX. Шапӑлти пӗлӗш // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Апла пулсан, тавах сана, Рачко бай, — тарӗ Огнянов енчен енне пӑхкаласа.

— Раз так, благодарю тебя, Рачко, — сказал Огнянов, оглядываясь кругом.

XXX. Шапӑлти пӗлӗш // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Эс мана хӑна тунипе пит те хӗпӗртерӗм, пуринчен ытла эрехне юратрӑм, — терӗ Огнянов, виртлесерех.

Я очень доволен твоим гостеприимством и особенно твоим вином, — насмешливо проговорил Огнянов.

XXX. Шапӑлти пӗлӗш // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов пӳлӗме тӗплӗн пӑхса ҫаврӑнчӗ, пур алӑка та уҫса пӑхрӗ…

Огнянов тщательно осмотрел комнату и заглянул во все двери…

XXX. Шапӑлти пӗлӗш // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ҫитӗ! — татса каларӗ Огнянов, чӑтаймасӑр хушса та хучӗ: — Ҫавӑтса кил лашана тетӗп!

— Довольно! — отрезал Огнянов и добавил нетерпеливо: — Приведи коня!

XXX. Шапӑлти пӗлӗш // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Рачко тутине пӗркелеттерсе Огнянов черккине те пушатрӗ, эрехе хӑйӗн эрех те марччӗ ӗнтӗ, уксус пекчӗ.

И Рачко допил стакан Огнянова, скорчив гримасу, — вино унего было не вино, а уксус.

XXX. Шапӑлти пӗлӗш // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хуҫа хӑйӗн хӑш сӑмахӗпе суйрӗ-ши, ҫавна пула Огнянов ӑна тата ытларах шанми пулчӗ.

Очевидно, хозяин врал, и это усугубило недоверие Огнянова.

XXX. Шапӑлти пӗлӗш // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тӑр ухмах пулас вӑл, чӑнах», — шухӑшларӗ Огнянов.

И, кажется, набитый дурак к тому же», — подумал Огнянов.

XXX. Шапӑлти пӗлӗш // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов шӑппӑн ҫирӗ, йӗркене пӗлмен Рачко ӑна куҫ кӗрет йӗклентерсе ҫитерчӗ, пӗр чӑрманмасӑрах унпа юнашар ларчӗ-ха тата.

Тот ел молча, Рачко производил на него самое неприятное впечатление своей бесцеремонностью, да к тому же он сел с ним за стол без приглашения.

XXX. Шапӑлти пӗлӗш // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫак «чаплӑ» ҫынна Огнянов чӑн та курнӑ-ши, вӑл ниепле те асне илеймерӗ.

Огнянов никак- не мог припомнить, видел ли он когда-нибудь этого знаменитого человека.

XXX. Шапӑлти пӗлӗш // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов ӑна каллех алӑ памарӗ.

Но она снова повисла в воздухе.

XXX. Шапӑлти пӗлӗш // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов хӑйне пӗлсе илнине ӑнланчӗ, ҫавӑ ӑна тарӑхтарчӗ те.

Огнянов понял, что его узнали, и это его взбесило.

XXX. Шапӑлти пӗлӗш // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов тата ытларах тӗлӗнсе пӑхрӗ ӑна.

Огнянов посмотрел на него еще более удивленно.

XXX. Шапӑлти пӗлӗш // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов хӑйне тӗрӗк тесе калаттарасшӑн, ҫавӑнпа вӑл хальхинче кӳреннӗн курӑнчӗ.

И Огнянов, выдававший себя за турка, нахмурился.

XXX. Шапӑлти пӗлӗш // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Хуҫа, эс кофӗне пылаклантарса патӑн! — терӗ Огнянов, куркине аяккинелле куҫарса лартса.

— Хозяин, ты подал сладкий кофе! — проговорил Огнянов строгим тоном и отодвинул чашку.

XXX. Шапӑлти пӗлӗш // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов куҫ харшине пӗрӗнтерчӗ, пуҫне чикрӗ, хӑйне вӑл ытлах тинкерттерсе пӑхтарасшӑн пулмарӗ.

Огнянов сдвинул брови и опустил голову, чтобы избежать этих назойливых взглядов.

XXX. Шапӑлти пӗлӗш // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Кофе вӗретме пултаратӑн-и? — ыйтӑва хирӗҫ ыйтса пӗлесшӗн пулчӗ Огнянов.

— Можешь сварить кофе? — вопросом на вопрос ответил Огнянов.

XXX. Шапӑлти пӗлӗш // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех