Шырав
Шырав ĕçĕ:
Чӗрене кусса кӗрет те — пӗтрӗ этем.
Пӗрремӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.
Театр этем чунӗнче ырӑлӑха вӑратать, кӑмӑл-туйӑма лайӑхлатать тесе ахальтен каламан.Театр возраждает в душе человека доброту, не зря говорят, что оно улучшает настроение.
Театр — асамлӑ тӗнче // В.Смирнова. «Елчӗк Ен», 2019.02.06
Унччен вӑл таврари ҫутҫанталӑкри мӑнаҫлӑ, анчах та маншӑн ют япала ҫеҫ пулнӑ; вечеринка хыҫҫӑн вара вӑл маншӑн этем пулса тӑчӗ.
XXXIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Оленин кунта хӑйне хӑй кунтан-кун ытларах ирӗклӗ тата чӑн-чӑн этем пулса пынине сисрӗ.Оленин с каждым днем чувствовал себя здесь более и более свободным и более человеком.
XXVI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Этем телейлӗ пулассишӗн тӑрӑшать, апла-тӑк вӑл саккунлӑ япала.В человека вложена потребность счастия; стало быть, она законна.
XX // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
— Этем сӑнне юратмасть.
XIX // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Айван этем, айван, айван этем! — темиҫе хутчен те каларӗ старик, унтан пуҫне усса, шухӑша кайрӗ.Глуп человек, глуп, глуп человек! — повторил несколько раз старик и, опустив голову, задумался.
XV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
— Мӗнле-ха вӑл сысна хӑй ҫурисене: этем ларать, тесе калама пултарнӑ? — ыйтрӗ Оленин.— Как же это свинья поросятам сказала, что человек сидит? — спросил Оленин.
XV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Ами хӑйӗн ҫурисем ҫине хӑртлатса илчӗ те: «инкек, ачасем — этем ларать», терӗ пулас, ҫатӑртаттарчӗҫ вара пурте аяккалла тӗмсем урлӑ.
XV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Ман шутпа вара: эсӗ, салтак пулин те, пурпӗрех этем, санӑн ӑшӑнта ҫаплах чун пур.А по-моему, хошь ты и солдат, а все человек, тоже душу в себе имеешь.
XI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Эп ӑна лерех асӑрхарӑм-ха, этем пекех, ҫыран хӗррине ҫитрӗ те лапах выртрӗ.
IX // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Вӗсем пурте этем йӑхӗсенчисем пулнӑ, Оленин вӗсене, хӑй сисмесӗрех, пурне те ҫав тери кӑмӑлланӑ, лешсем хӑйсем те Оленинпа ырӑ кӑмӑллӑ пулнӑ.
III // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Ку вӑл — ӑс-тӑн, чӗрен вӗренӳ вӑйӗ мар, вӑл — пӗрре пулакан, тепӗр хут ҫаврӑнса килмен хастарлӑх, этем хӑйпе хӑй мӗн тӑвас тет, ҫавна тума тата ӑна (этем хӑй ҫапла шутлать) пӗтӗм тӗнчерен хӑйне мӗн кирлине илсе юлма пӗр хута ҫеҫ панӑ власть.
II // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Чунӗ ҫӗкленсе килнӗ самантра этем хӑйсӗр пуҫне урӑх никама та пӗлесшӗн мар.Человек никогда не бывает таким эгоистом, как в минуту душевного восторга.
I // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Шкул саккинчен пуҫласа ҫак тарана ҫитичченех: «Ҫывӑх ҫынна, хӑвна юратнӑ пекех, юрат, пӗлсе тӑр, йӑвашлӑх, итлеслӗх тата ҫӳҫенӳ-шикленӳ — этем чыс-хисеплӗхӗн чи пӗрремӗш тивӗҫӗ», — тӳнккенӗ пире ватӑ ҫӑхансемпе чавкасем.
XXI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Шӑпах ҫакна, этем тӑвӑлӗн ирӗклӗхӗнчен кӑрккалла йӗрӗнсе курайманнине, каҫармаҫҫӗ те ӗнтӗ пире нихӑҫан — ӗмӗр-ӗмӗрех.И вот этого-то индюшачьего презрения к свободе человеческого духа нам не простят — во веки веков.
XXI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Вӑл хӗвеле, хӗрӳ, савӑк хӗвеле, ҫутӑ тӳпене, ҫутҫанталӑка — пурнӑҫӑн нумай-нумай енлӗ пӗтӗм илемне, калама ҫук пысӑк-пысӑк киленӗҫпе мӑнаҫлӑха — этем шухӑшлавне вӗлерет!
XXI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Ара, вӑл хӑйне вӗлерет-и-мӗн — этем ятлӑ куҫкалакан мӗскӗн чӑмакка?Да разве он себя убивает — жалкий движущийся комочек, который называется человеком?
XXI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Пур нимӗнле шут-виҫене пӑхӑнман питӗ-питӗ пысӑк киленӳ — пурнӑҫӑн ылттӑн хӗвелӗ, этем шухӑшлавӗ!И есть безмернейшее наслаждение — золотое солнце жизни, человеческая мысль!
XXI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Этем сӑмахне маннӑ тейӗн, урса кайнӑ тискер кайӑк пек: — А-а-а-а! — уларӗ вӑл чӑтма ҫук усаллӑн чӗтӗрекен сасӑпа.
XVIII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.