Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫапать (тĕпĕ: ҫап) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Шыв ӗҫ-нӗ чухне кӑна хум пырса ҫапать те, кӑштах шыва путмасть.

Волна захлестнула его и чуть не потопила.

Кӑткӑпа кӑвакарчӑн // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Хирлӳне кышласа татсанах, ҫӗмӗрен пӗкки сиксе каять те кашкӑра хырӑмӗнчен пырса ҫапать.

Когда он перекусил тетиву, лук расскочился и ударил волка по брюху.

Кашкӑрпа ҫӗмӗрен // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вӑл аяккарах каять те, хыттӑн чупса пырса, сӗт чӗресне пырса ҫапать, сӗтне те тӑкса ярать, карчӑкне те амантать.

Он отошел к сторонке, разбежался, ударил в подойник, разлил молоко и зашиб старуху.

Ӗнепе качака таки // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ҫынни лашине татах пушӑпа ҫапать те тилхепине карт! туртать; лаши вара, чул сарнӑ ҫӗре тухса, ак ҫапла шухӑшласа пырать: «Ку мана мӗн тесе кунта туртса кӗртрӗ-ха; ура айӗ хытӑ тенипе хытӑ, кунта чӗрнӳсене пӗтӗмпе катса пӗтерӗн», — тет.

Мужик ударил кнутом и дернул лошадь: она пошла на мостовую и думает: «Зачем он меня повернул на мостовую, только копыта обломаешь. Тут под ногами жестко».

Лашапа ҫын // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ман сӑмса ӗнтӗ ун ҫӑварӗнче, ҫӑварӗнчен вӗри ҫапать, юн шӑрши кӗрет.

Нос мой уж у него во рту, и чую я — жарко и кровью от него пахнет.

Упа тытни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Мана йывӑррӑн туйӑнса кайрӗ, пите ӑшӑ ҫапать; упа ман пите пӗтӗмпех ҫӑварне хыпма хӑтланать.

Слышу я, лежит на мне тяжелое, слышу теплое над лицом и слышу, забирает он в пасть все лицо мое.

Упа тытни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Упа ӑна урисемпе те ҫапать, ҫумне те хӗстерсе пӑхать, пӗр енчен тепӗр енне те ывӑтса ярать: ниепле те хӑйӗнчен уйӑраймасть.

Медведь бил его лапами, прижимал к себе, кидал из стороны в сторону, но не мог оторвать

Булька // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Сасартӑках тӑн-н туса каять унӑн пӗтӗм кӗлетки тӑнлавне вӗри пырса ҫапать.

Искры посыпались из глаз, и он едва не свалился от боли.

2 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

И-и-и, — пушӑ стакана лашт! ҫавӑрса ҫапать урайне.

И-и-и, — он хлопнул пустым стаканом об пол.

2 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Тата тепӗр капмар хум пырса ҫапать, каллех ялтӑркка сирпӗнчӗксем вӗҫсе иртеҫҫӗ, чашкӑрнипе шӑмпӑлтатнӑ сасӑ витӗр каллех малтанхи сасӑ, паллӑ мар та ачаш сасӑ илтӗнет.

Налетел еще шквал, опять пронеслись сверкающие брызги, и опять из‑под шипенья и плеска послышался прежний звук, незнакомый и ласковый.

IV // Степан Апаш. Ялав, 1953, 7(91)№, 25-28 стр.

Сылтӑм енчен ӑна хумсен шурӑ кӑпӑкӗ ҫапать те ӗнтӗ.

Правый борт его уже обдавала белая пена прибоя.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Н-но, янаварсем, н-но, йӗпкӗн хура утӑмсем! — кӑшкӑрать ямшӑк, пит умӗнчи вутпа тӗтӗме аллипе сирсе ярать, пур вӑйӗпе утсене пушшипе ҫапать.

— Н-но, милые, н-но, вороные! — Ямщик разгоняет дым и пламя перед лицом, что есть силы стегает лошадей.

Хӗллехи каҫ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Атӑ калӑпне чӗркуҫҫи хушшине хӗстерсе, атӑ тӗпӗ ҫине пӑта хыҫҫӑн пӑта ҫапать, хыпаланмасӑр ӗҫлет, мӑлатукӗ пӑта ҫине питӗ тӗл тивет, хӑй хуллен кӑна, сассине кӑштах чӗтретсе, юрӑ юрлать:

Зажав между колен сапожную колодку на железной ноге, он точными ударами молотка неторопливо вбивал один за другим гвозди в подошву и вполголоса тянул дребезжащим тенорком:

Иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

— Ҫар та ҫапать ӑна, эпир те ҫапатпӑр, ун пур — пурпӗрех вӗҫӗ-хӗрри те курӑнмасть.

— И армия его бьет, и мы бьем, а ему все конца и края нет!

50 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

— Епле ҫапать тата!

— Еще как бьет!

50 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Оксана пичет ҫине вӗрсе илет те хутсем ҫине ҫапать, унтан ҫутта хирӗҫ тытса пӑхать…

Оксана подует на печатку, приложит ее к каждой бумажке, погля— дит на свет…

44 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Саша вара, йывӑррӑн сывласа илсе тата пӗтӗм вӑйне пухса, хӗрнӗ тимӗр татӑкӗ ҫине сулмаклӑн тачлаттарса ҫапать.

Саша, тяжело дыша и напрягая все силы, бил по огненному куску металла,

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Хӗрлӗ Ҫар тӑшмана ҫав тери хытӑ пырса ҫапать те акӑ, нимӗҫсем вара хӑйсене хӑйсем те паллайми пулаҫҫӗ!

Красная Армия так даст врагам… так даст, что своих не узнают!

12 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Каҫхине сивӗ ҫитсе ҫапать, малтанхи пӑр тытӑнать.

А тут, глядишь, ночью ударил мороз и появляется ледок.

Ионы утравӗ ҫинче // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 148–155 с.

Сӑрӑ шӑрши халь те пулин сӑмсана ҫапать.

В нос ударяет запах свежей краски.

XIII. Кӗтмен хирӗҫӳ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех