Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

яшлӑх сăмах пирĕн базăра пур.
яшлӑх (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вуниккӗрен пуҫласа вунтӑватӑ ҫул таранхи ачасем, урӑхла каласан, яшлӑх умӗнхи куҫӑмлӑ тапхӑра кӗнӗскерсем, вут тӗртме тата вӗлерме те вӑйлӑн туртӑнни ҫинчен эпӗ таҫта вуланӑччӗ.

Я читал где-то, что дети от двенадцати до четырнадцати лет, то есть находящиеся в переходном возрасте отрочества, бывают особенно склонны к поджигательству и даже убийству.

XIV сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ҫапах та, нумай-нумай терт витӗр паян куна ҫитнӗ вӑйӑ-куллӑмӑр пирӗн пурпӗрех такам ӑмсанмалла таса, яшлӑх чӑнлӑхӗ пек ҫутӑ.

Куҫарса пулӑш

5 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Ҫак ҫуркунне Маковей юнӗнче яшлӑх мухмӑрӗ хӗрӳллӗн вӗресе йӳҫет.

Этой весной молодой хмель бродил в крови Маковея.

I // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Эппин, акӑ вӑл, Виталий — пӗлӗр те чухлӑр, курӑр та тӗлӗнӗр — пурнӑҫ тумхахӗ-сакӑлти урлӑ, яшлӑх юрӗ-юпанчи витӗр шуххӑн та суккӑррӑн яри утакан ҫамрӑк этем.

И оттого еще вел Виталий себя бесшабашно, дерзко, нахально, — а мне, мол, все трын-трава…

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Ҫут тӗнче курчӗ паттӑрлӑх, яшлӑх.

Весь мир увидел храбрость и удаль.

Вунӑ ҫул юрри // Стихван Шавли. Маяковский В.В. Пӗтӗм сасӑпа: сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 158 с. — 27–29 с.

Пӗрмаях аталанса пыракан ҫак вичкӗн сисӗм те Петрик ачалӑхпа яшлӑх хушшинчи татӑклӑ улшӑну тапхӑрне ҫывхарни ҫинчен калать.

Уже эта все развивавшаяся чуткость указывала, что мальчик заметно близится к критическому возрасту между отрочеством и юношеством.

VI // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Анчах ача пурнӑҫӗнче ачалӑхпа яшлӑх чиккинчи улшӑну тапхӑрӗ ҫитсе тӑрсан, ҫапла сӑлтавсӑрах мӑнаҫланса-ӗмӗтленсе пурӑнни тӗрӗс мар пулнине Макҫӑм хӑех ӑнланчӗ.

Но когда настал в жизни ребенка период, который является переходною гранью между детством и отрочеством, Максим увидел, как неосновательны эти гордые педагогические мечтания.

II // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Яшлӑх ҫулӗсенчех пурнӑҫӑн йӳҫҫӗшне тӑраничченех тутаннӑ, сакӑлтӑклӑ шӑпана парӑнмасӑр ҫӗнтерӳҫе тухнӑ.

Куҫарса пулӑш

Иккӗмӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Тепле пӗрре ҫеҫ, яшлӑх ҫулӗсенче, юратупа ҫуйланса, икӗ кун ҫухалса пурӑннӑччӗ вӑл.

Раз как-то, в юные годы, он отлучился на два дня, увлеченный любовью.

Ермолайпа мелник арӑмӗ // Асклида Соколова. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 132–142 с.

Яшлӑх пакӑлтетни, электричество плафонӗсен тикӗс ҫути, сӗрме купӑссем тӗксӗммӗн йӑлтӑртатни — мӗн тери аякра халь ҫак япаласем пурте!

Лепет юности, ровный свет электрических плафонов, тусклый блеск скрипок — как все было далеко!

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

54. Шухӑшла хӑвах: эсир халӗ кӳлепепе хӑвӑртан маларах ҫуралнисенчен пӗчӗкрех; 55. сирӗн хыҫҫӑн ҫуралакансем вара сирӗнтен те пӗчӗкрех пулӗҫ, мӗншӗн тесессӗн пултарнӑ япаласем ватӑлса пыраҫҫӗ, яшлӑх ҫирӗплӗхӗ иртсе кайнӑ, терӗ.

54. Рассуди же ты: вы теперь меньше станом, нежели те, которые были прежде вас; 55. и те, которые после вас родятся, будут еще меньше вас, так как творения, уже состаривающиеся, и крепость юноши уже миновала.

3 Езд 5 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

7. Вӗсен мӑшӑрӗсем вара, чечек кӑшӑлӗ тӑхӑнас вырӑнне пӑявпа мӑйкӑчланнӑскерсем, патвар яшлӑх ҫулӗнчисем, ӗҫкӗ-ҫикӗре ларас, ҫамрӑклӑхпа киленес вырӑнне авланнӑ хыҫҫӑнхи кунӗсене йӗре-йӗре ирттернӗ — вӗсем ӗнтӗ хӑйсенӗн ури айӗнче тамӑк уҫӑлнине курса тӑнӑ.

7. А их супруги, вместо венков перевязанные по шеям веревками, в цветущем юношеском возрасте, вместо пиршества и наслаждения молодости, проводили остальные дни брака в плаче, ибо под ногами у себя видели открытый ад.

3 Мак 4 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

Анчах хӗвелпе ӗннӗ сан ҫепӗҫ аллуна ак ҫакӑнта чуптӑватӑп та тупа тусах калатӑп сана: нихҫан та, — ни яшлӑх вӑхӑтӗнчи юратӑвӑн малтанхи асапӗсемпе тертленнӗ чухне те, ни мухтавӑм ӳссе сарӑлнӑ кунсенче те, — ман чӗрем нихҫан кунашкалах чарса чарӑнман ҫулӑмпа ӗрӗхсе ялкӑшман, сан пӗртен-пӗр куллу, сан вут-кӑварлӑ кӑтрусем пӗр хут сӗртӗнниех, сан йӗпкӗн-хӗрлӗ тутун пӗр авӑнчӑкех вӑратса хускатать ҫак туйӑма манра!

Но вот на этом месте я целую твою милую руку, опаленную солнцем, и клянусь тебе, что еще никогда: ни в пору первых любовных томлений юности, ни в дни моей славы, не горело мое сердце таким неутолимым желанием, которое будит во мне одна твоя улыбка, одно прикосновение твоих огненных кудрей, один изгиб твоих пурпуровых губ!

VI сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 85–143 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех