Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

вылякаласа (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Салтакӑн тӑхлан евӗр тӗссӗрленсе, шыҫӑнса кайнӑ куҫӗсем вылякаласа илчӗҫ: хӑйӗн офицерне палларӗ пулас, вӑл.

Оловянные, заплывшие глаза солдата оживились: он, видимо, узнал своего офицера.

1 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

Хӗрлӗ тутарӗ кӗнӗ те, ятлаҫнӑ пек, темӗскер калаҫкаласа, алӑк янахӗ ҫумне таяннӑ; хӑй шавах кинжалӗпе вылякаласа тӑнӑ; вӑл Жилин ҫине кашкӑр пек куҫ айӗнчен пӑхса тӑнӑ.

Красный татарин вошел, проговорил что-то, точно ругается, и стал; облокотился на притолку, кинжалом пошевеливает, как волк исподлобья косится на Жилина.

2 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Кайсан-кайсан, вӑл калча (уҫӑм) ҫинче ҫисе, вылякаласа ҫӳрекен икӗ мулкача тӗл пулчӗ.

По дороге он, на зеленях, встретил двух зайцев; они кормились и играли.

Мулкачӑ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Кӑштах вылякаласа пӑрахмалли тетте.

Поиграли маленько, надоело — бросили.

Пӗрремӗш пайӗ // Борис Чиндыков. Килти архив

Ун ҫывӑхӗнче пустав пальтопа шурӑ пир шлепке тӑхӑннӑ пӗр пӗчӗк хӗрача вылякаласа ҫӳрет.

Возле нее вертелась маленькая девочка в суконном пальтишке и пикейной шляпке.

5 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Кӗсре итлесшӗн пулмарӗ, вылякаласа пычӗ, ҫул ҫинчен пӑрӑнма хӑтланчӗ.

Кобылка капризничала, играла и норовила свернуть с дороги.

2. Ирхине // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Мистер Гопкинс ун чухне, яланхи пекех аллинчи туйипе вылякаласа, мӑнкӑмӑллӑн та кӗрнеклӗн иртсе пынӑ, унӑн тинкерсе пӑхакан куҫӗсем сасартӑках палламан ют ҫын кӗлетки ҫинче чарӑнса тӑнӑ.

Мистер Гопкинс шел мимо, как всегда, величаво и важно, играя на ходу своим клобом, и его внимательный взгляд остановился на странной фигуре неизвестного иностранца.

XVII // Николай Иванов, Евстафий Владимиров. Короленко В.Г. Чӗлхесӗр: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 108 с.

Старик, шӑртланса тӑракан кӑвак куҫ харшисен айӗпе тӗксӗммӗн пӑхса, туйипе вылякаласа тӑчӗ.

Старик, насупясь, глядел из-под кустистых седых бровей, покачивал чакушкой.

XXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Тем шухӑша путнӑ пек пӗр хушӑ сӑмах чӗнмесӗр пынӑ хыҫҫӑн, хӗҫ ҫаккипе вылякаласа, Калмыков ҫапла хушса хучӗ:

 — Калмыков, помолчав и раздумчиво играя темляком шашки, сказал:

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Митька сарӑмсӑр хӗрелсе кайрӗ, хӗрӗ, ӑшшӑн кулкаласа тата ҫӗре тӑкӑнса кайнӑ ҫӗр ҫырли ҫеҫкипе вылякаласа: — Епле, Митька, хӗрсем сире юратаҫҫӗ-и? — тесе ыйтрӗ.

Митька внезапно покраснел, а она, играя улыбкой и веточкой осыпавшейся на пол тепличной клубники, спрашивала: — Что же, Митя, девушки вас любят?

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Серьга вылякаласа ҫеҫ шут шӑрҫисене шаклаттаркаласа тӑратчӗ, укҫине илетчӗ тата пуринчен ытла хӗрсемпе шӳт тукалатчӗ, Яша ҫав вӑхӑтра савӑтсене краҫҫын тултарса паратчӗ, тӑварне хырса, хурса паратчӗ.

Серьга играючи подсчитывал на счетах, получал деньги и больше всего шутил с девушками, а Яша тем временем наливал в бутыли керосин и нагребал в посудины соль.

VIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Старик кӗпине тавӑрса хӑйӗн сарлака ҫурӑмне кӑтартрӗ, унта шӑмӑ патӗнче пулька вылякаласа ҫӳрет.

— И старик, заворотив рубаху, показал свою здоровенную спину, на которой около кости каталась пулька.

XLII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Кӳршӗ хӗрӗ, Нюрка, май килнӗ чухне Андрей унпала шӳтлешкелесе те, вылякаласа та курнӑскер чылайччен Андрейпе тӗл пуласран пӑрӑнса ҫӳрерӗ, анчах пӗррехинче, темле, ҫул-сукмак хура чухнех-ха, ҫапӑ каснӑ ҫӗрте хусахпа куҫа-куҫӑнах тӗл пулчӗ те шап-шурах шуралса кайрӗ.

Нюрка, соседская девка, с которой при случае Андрей и пошучивал и баловался, долго избегала с ним встреч, но как-то еще по чернотропу, на рубке хвороста встретилась лицом к лицу, побледнела.

5-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех